Ο Σαμαράς, λέει, φέρεται έτοιμος να διαπραγματευθεί τον σχηματισμό κυβέρνησης τεχνοκρατών, προκειμένου να περάσει η νέα δανειακή σύμβαση από του Βουλή και να γίνουν αργότερα εκλογές, αλλά υπό έναν όρο: Να παραιτηθεί ο Παπανδρέου. Στην ουσία δηλαδή επιδιώκει τη συνέχιση του έργου του ΓΑΠ, αλλά παραδόξως ζητάει την απομάκρυνσή του. Και γιατί αυτό; Μα φυσικά, μόνο και μόνο για να δημιουργήσει εντυπώσεις, να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου, αλλά και προσδοκώντας φυσικά να προσελκύσει τις πολύτιμες ψήφους των ανυποψίαστων με σκοπό την πολυπόθητη αυτοδυναμία.
Απ' την άλλη, στο στρατόπεδο του κυβερνώντος κόμματος έχουν υπογράψει τ' άντερά τους και έχουν δεσμεύσει για χρόνια εμάς και τα παιδιά μας, απεμπολώντας μάλιστα και την εθνική μας κυριαρχία, αλλά δεν τους είδαμε να συγκινούνται καθόλου όταν αντιδρούσε ο κόσμος. Ούτε όταν 500.000 πολίτες διαδήλωναν στο Σύνταγμα, ούτε όταν τους έφτυναν στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου. Αντίθετα, μόλις ο Πρωθυπουργός μίλησε για διεξαγωγή δημοψηφίσματος, εξεγέρθηκε για τις ανάγκες της... παράστασης μέχρι και η «χαμένη» Καϊλή, εκφράζοντας την αγανάκτησή της στα παράθυρα των καναλιών!
Ε, λοιπόν, η υποκρισία τους σπάει κόκαλα...
