Αλήθεια γιατί τόση πίεση ώστε να υπάρξει συγκυβέρνηση; Γιατί δεν δίνουν το δημοκρατικό δικαίωμα στον ίδιο το λαό να αποφασίσει; Γιατί απλά θέλουν οπωσδήποτε να υπογραφούν όλα τα σχέδια των κεντροευρωπαίων, να δεσμεύσουν το πολιτικό σύστημα και το λαό. Τα εκβιαστικά διλήμματα των τροϊκανών για άμεση έξοδο από την ευρωζώνη δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα εκβιαστικό τέχνασμα δημιουργίας κλίματος και άμεση παρέμβασης στα εσωτερικά ενός "ισότιμου" κράτους μέλους.
Ο ολίγιστος κ.Παπανδρέου εκτελώντας εντολές συμπαρέσυρε έξυπνα τον κ. Σαμαρά να υποκύψει ή να φανερώσει τις πραγματικές του προθέσεις.
Και τι έχουμε τώρα; μια κυβέρνηση που στα χαρτιά έχει ισχυρή πλειοψηφία απόρροια εκλογών ενός άλλου καιρού.
Που είναι ο κυρίαρχος λαός; Θα το θυμηθούν μετά από μερικούς μήνες αλλά τότε ίσως να είναι αργά.
Ατέλειωτες ώρες τηλεοπτικών μεταδόσεων...ιστορικών στιγμών και κανείς δε μιλά η δεν εστιάζει στην ωμή παρέμβαση των Γαλλογερμανών και των πρεσβευτών του τραπεζικού συστήματος όπως έκαναν σε όλες τις περιόδους της νεότερης μας Ιστορίας και μέσα από εκβιαστικά πάντα διλήμματα όριζαν τις εξελίξεις....
Άμιλτον και Κολοκοτρώνης
Στα απομνημονεύματά του ο Γέρος του Μοριά αναφέρει : "ήλθε ο Άμιλτον να με ιδεί. Μου είπε: « Πρέπει οι Έλληνες να ζητήσουν συμβιβασμό και η Αγγλία να μεσιτεύσει». Εγώ του αποκρίθηκα, ότι: «Αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς, καπετάν Άμιλτον, ποτέ συμβιβασμό δεν εκάμαμε με τους Τούρκους. Άλλους έκοψε, άλλους εσκλάβωσε με το σπαθί εις γενεάς. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε, η φρουρά του είχε παντοτινό πόλεμο με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήτον πάντοτε ανυπότακτα». Με είπε: «Ποια είναι η βασιλική φρουρά του, ποια είναι τα φρούρια;» -« Η φρουρά του βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι Κλέφται, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά». Έτσι δεν με ομίλησε πλέον.»"
Νοέμβριος 1920
«Η Γαλλία δεν θέλει να επέμβη εις τα εσωτερικά της Ελλάδος...αλλά εν κράτος έθετεν επί κεφαλής αυτού Βασιλέα ο οποίος επέδειξε συνεχή εχθρότητα προς τους συμμάχους...πρέπει να γνωρίζει το κράτος αυτό, οτι δεν δύναται να επανεύρη τα αυτά αισθήματα κα τας αυτάς ενισχύσεις εκ μέρους των συμμάχων.»
Αυτά δήλωνε ο Γάλλος πρωθυπουργός Λεγκ το Νοέμβριο του 1920 ! Σας θυμίζει τίποτα;
και πάμε στην περίοδο της κατοχής:
Ο κατοχικός πρωθυπουργός Γεώργιος Τσοάκογλου στα απομνημονεύματα του γράφει :
«Ευρέθην αντιμέτωπος ιστορικού διλήμματος : Ή ν' αφήσω να συνεχισθή ο αγών και να γίνη ολοκαύτωμα, ή υπείκων εις τας παρακλήσεις όλων των ηγητόρων του στρατού ν' αναλάβω την πρωτοβουλίαν της συνθηκολογήσεως... "Τολμήσας" δεν υπελόγισα ευθύνας... Μέχρι σήμερον δεν μετενόησα δια το τόλμημά μου. Τουναντίον αισθάνομαι υπερηφάνειαν.» Σας θυμίζει τίποτα;
Ο νεότερος ελληνισμός κάτω από την ανασφάλεια των διοικούντων, την ειρήνευση αλλά και το σύνδρομο της μειονεξίας απέναντι στην Δύση έμαθε να μην εμπιστεύεται την αυτόχθονη Παράδοσή του και να μην εκτιμά την ιδιοπροσωπία του
«Γιωργάκης» και «Αντωνάκης», οι σπιθαμιαίοι, χαμαιβάμονες και χαμαίζηλοι της πολιτικής, είναι οι συμβολικές φιγούρες που θα σηματοδοτήσουν ανεξάλειπτα στην Ιστορία την καταστροφή του ελλαδικού κρατιδίου – όπως σηματοδότησε ο Ρωμύλος Αυγουστύλος το τέλος της Παλαιάς Ρώμης, την υποταγή της στα γερμανικά φύλα υπό τον Οδόακρο (Χρ.Γιανναράς)
«Γιωργάκης» και «Αντωνάκης» συνεργάζονται πλέον με κυβέρνηση τεχνοκρατών για την σωτηρία του έθνους με το λαό αμέτοχο.
Καιρός λοιπόν να ανασυνταχθούμε χωρίς να εξαπατούμαστε από τις αντανακλάσεις που δημιουργούνται. Με νήψη της ιστορικής μας διαδρομής και όχι τη χαύνωση μόνο των αισθήσεων….
