Δεν ζητησε ουτε να εχει πολυτέλειες, ουτε καμαριέρα να του φέρνει πρωινό στο κρεβάτι, ουτε νομιζε οτι ο στρατος ειναι διακοπές.
Όσον φορα τις συνθήκες πολεμου τι να σχολιασω? Πας στρατο και σου μαθαινουν το κανω αλμα 10 μετρων, με καλυπτεις? Σε καλυπτωωωωωω.
Αυτα γινοντουσαν πριν ποσα χρονια που πολεμαγαν με κανονια και τουφεκια.
Καμια επαφη με νεο εξοπλισμο και νεες μεθοδους εστω και σε θεωρητικό επιπεδο.
Εσυ που ησουν ΔΕΑ Καταδρομών το επελεξες. Το γουσταρες και το εκανες. Ζοριστηκες, κουράστηκες, περασες σκληρες καταστασεις, αλλά αξιζε τον κοπο ολη αυτη η "ταλαιπωρία". Στο τελος σιγουρα ενιωσες και ακομα νιωθεις υπερήφανος για τον εαυτό σου.
Εγω προσωπικά, που ετυχα σε περιοδο αλλαγής αποθηκών της μοναδας και 5 απο τους 7 μηνες στην παραμεθόριο κουβαλαγα πυρομαχικα απο αποθηκη σε αποθηκη, και απο στατοπεδο σε φυλακιο τι να πω? Που η μονη φορα που έριξα βολη με το g3 ηταν στο κεντρο σαν νεοσύλλεκτος? Πρεπει να ειμαι υπερήφανος γιαυτο μηπως? Εμενα ο στρατος δεν μου προσεφερε τιποτα. Δεν ενιωσα ουτε στιγμη οτι κανω κατι για τη πατριδα.
Η παρανοια και η αδικια σε ολο της το μεγαλειο. Λογικη δεν υπαρχει και απλα περιμενεις να περασει ο καιρος να φυγεις.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
