"Κλείνουμε μια τρύπα και την ίδια ώρα διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν πολλές άλλες που κραυγάζουν στα αυτιά μας με πόνο και... απόγνωση" αναφέρει για το πολυποίκιλο ιεραποστολικό έργο της Μητροπόλεως της οποίας είναι επικεφαλής, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτης στο πρώτο μέρος από την αποκλειστική του συνέντευξη στο "Αγιορείτικο βήμα".
Συνάμα σχολιάζει την κρίση σε Ελλάδα και Κύπρο υποστηρίζοντας πως αυτή είναι "αποτέλεσμα της διαφθοράς και της ατιμωρησίας", κάνει φορολογικές προτάσεις, αποκαλεί την τρόικα "επιχείρηση με τοκογλυφικά επιτόκια" που όμως αποτελεί "τελευταία λύση για να προστατευθούμε όλοι μας από τους κλέφτες και τους διεφθαρμένους αρχηγούς μας"
Ολόκληρο το πρώτο μέρος από τη συνέντευξη έχει ως εξής:
1.-Μια ημέρα στην Ιεραποστολή στα βάθη της "μαύρης Ηπείρου"..Περιγράψτε μας τα προβλήματα, τις ανάγκες αλλά και τις μικρές ή μεγαλύτερες χαρές...
Η Ιεραποστολική μας διακονία ξεκινά με τις πρωϊνές προσευχές όπως είναι καθιερωμένες από το Τυπικό της Λειτουργικής Ζωής της Παράδοσης της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Όσο και να πνιγόμαστε από τις καθημερινές ενασχολήσεις και τη πίεση του χρόνου, πρέπει ποτέ μας να μη αμελούμε την πνευματική μας προετοιμασία μέσα από τη προσευχή μας, για να μας βοηθήσει ο Θεός με την χάριν του να κάνουμε το σωστό σε πολύπλοκα ποιμαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Η προσευχή μας δεν περιορίζεται στο χώρο του Ναού, μπορεί να είναι συνεχής μέσα στη προοπτική της νοεράς προσευχής για να μη δίνουμε ούτε λεπτό στον πειρασμό να αδικήσουμε κάποιον. Έχοντας νουν Χριστού, με φόβον Θεού διακονούμε τους αδελφούς μας με την χάριν του Θεού περισσότερο και στο ελάχιστον με τις ασθενικές μας δυνάμεις.
Η πρωϊνή συνεργασία με τους στενούς μου συνεργάτες για τον συντονισμό της διακονίας μας έχει μεγάλη σημασία. Ο καθένας ξέρει που θα διακονήσει, δίνοντας στο τέλος της ημέρας μια σύντομη ενημέρωση. Μετά ακολουθούν οι συναντήσεις και τα ραντεβού για να ακούσομε από μακρινές περιοχές τους ιθαγενείς κληρικούς μας, τους λαϊκούς κατηχητές μας, τους απόφοιτους των Εκκλησιαστικών Πατριαρχικών μας Σχολών του Αγίου Αθανασίου στην Αλεξάνδρεια και του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’ στην Ναϊρόμπι, και φυσικά μέλη των Επιτροπών μας και απλούς πιστούς που έρχονται συνήθως για να μας ζητήσουν οικονομική βοήθεια για να τους βοηθήσουμε να πληρώσουν δίδακτρα για τα παιδιά τους, ή για την αγορά τροφίμων και φαρμάκων.
Κάθε εβδομάδα οι στενοί μου συνεργάτες στις Ιεραποστολικές μας ενορίες μου ετοιμάζουν μια σύντομη έκθεση για το επιτελούμενο έργο τους, το κατηχητικό, το διδακτικό, το ποιμαντικό και το κοινωνικό. Στο τέλος της έκθεσης τους μου επισημάνουν τα πιθανά προβλήματα που προκύπτουν και μου προτείνουν λύσεις και εισηγήσεις για τη καλύτερη αντιμετώπιση τους. Μαζί προσπαθούμε να κάνουμε ότι μπορούμε.
Το έργο της διακονίας μας στον χώρο της Ιεραποστολής συνεχίζεται κατά τη διάρκεια της ημέρας με επισκέψεις στα Ιεραποστολικά μας κέντρα, συναντήσεις με τον τοπικό πληθυσμό, συζητήσεις μαζί τους και φυσικά επισκέψεις στα Σχολεία μας, όπου δίνουμε τις δέουσες ποιμαντικές οδηγίες, ακούμε τους ανθρώπους μας και στο τέλος ρυθμίζουμε και την κοινωνική μας βοήθεια, όσο μπορούμε με τη πληρωμή κάποιων διδάκτρων με την οικονομική βοήθεια που μας αποστέλλουν από τις στερήσεις τους ευσεβείς χριστιανοί αδελφοί μας από την Ελλάδα και την Κύπρο.
Η ημέρα μας ολοκληρώνεται με τις εσπερινές προσευχές και το βράδυ, όσο αντέχουμε θα απαντήσουμε στις διάφορες επιστολές που λαμβάνουμε, ή θα ετοιμάσουμε τις ομιλίες μας των ποιμαντικών επισκέψεων της επόμενης ημέρας. Τα προβλήματα στο χώρο της Ιεραποστολής είναι τόσο μεγάλα και πολύπλοκα, όχι μόνο στο θέμα της Κατηχήσεως και της Ποιμαντικής και Φιλανθρωπικής διακονίας, αλλά και στο θέμα της Πολιτιστικής σύγχυσης τοπικών παραδόσεων και του ευαγγελικού Λόγου, το πρόβλημα της φτώχειας, έλλειψη πολιτικής σταθερότητας, φυλετικών διακρίσεων κτλ. , που τελικά κάθε μέρα διαπιστώνεις ότι η μέρα τελειώνει πολύ γρήγορα. Πολλές φορές είναι ως να κοιμόμαστε πάνω σε κρεβάτι με μεγάλα καρφιά που σε ματώνουν, γιατί όταν δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στο βαθμό που θέλουμε στα κοινωνικά προβλήματα άπορων και ορφανών παιδιών ο πόνος που βιώνουμε δεν μπορεί να περιγραφεί.Κλείνουμε μια τρύπα και την ίδια ώρα διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν πολλές άλλες που κραυγάζουν στα αυτιά μας με πόνο και απόγνωση. Όταν ως άνθρωποι αδυνατούμε να κάνουμε κάτι σε κάποιο πρόβλημα, αφήνουμε τα πράγματα στα χέρια του Θεού και με τη προσευχή περιμένουμε μέσα στο χρόνο να δούμε θεία σημάδια για την Ιεραποστολική μας δράση και ποτέ μας δεν μας απογοητεύει ο Ύψιστος. Άλλωστε το Ιεραποστολικό έργο είναι έργο του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, κι όλοι εμείς ταπεινοί και ευτελείς υπηρέτες του και διάκονοι.
Τελειώνοντας την απάντησή μου στο ερώτημά σας για την Ιεραποστολή, θα ήθελα να ευχαριστήσω και δημοσίως όλους τους συνεργάτες μου και στο Ζιμπάμπουε και στην Ελλάδα και στην Κύπρο που μας βοηθούν, όπως επίσης κι όσους μας στέλλουν οικονομική βοήθεια μέσα από τις στερήσεις τους, αλλά με πολύ αγάπη και φυσικά όσους προσεύχονται για το έργο μας, και πάνω απ’ όλους τον Μακαριώτατον Πατριάρχη μας κ. Θεόδωρον που με την πατρική του αγάπη και το συνεχές ενδιαφέρον του για την Ιεραποστολή είναι πάντοτε δίπλα μας να μας καθοδηγεί όλους μας και να μας βοηθά.
Οι κόποι μας και τα τρεχάματα μας γίνονται πνευματική χαρά όταν φθάνουμε την ευλογημένη ημέρα που κάνουμε τις ομαδικές βαπτίσεις όσων για πολύ καιρό κάνουμε κατηχήσεις, και μεγάλων και μικρών, και γυναικών και ανδρών, και νέων και παιδιών.
2. -Σεβασμιώτατε η καταγωγή σας είναι από την Κύπρο, κατά συνέπεια παρακολουθείτε με ιδιαίτερη ευαισθησία τα συμβαίνοντα στο νησί. Από που πιστεύετε πως εκπορεύεται η κρίση και πως μπορεί να αντιμετωπιστεί; Θα μπορούσαμε να στηριχτούμε στην Ευρώπη ή πιθανόν σε άλλους συμμάχους, όπως η Ρωσία;
Μπορεί να είμαστε όλοι κάπου θύματα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αλλά όπως λέμε, ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται. Προσωπικά πιστεύω ότι όπου απουσιάζει η υπευθυνότητα, η εργατικότητα και η τιμιότητα, είτε στην οικογένεια, είτε σε μια εταιρεία, είτε σε μια επιχείρηση, είτε σε μια χώρα, είτε στην Εκκλησία υπάρχουν προβλήματα. Η κρίση στην Κύπρο είναι αποτέλεσμα, πρώτον, της διαφθοράς και της ατιμωρησίας που την συντηρεί, κι οι δημόσιες σπατάλες. Οι πρώτοι είναι κλέφτες κι οι δεύτεροι, όχι όλοι, ανεύθυνοι πολιτικοί. Ο όρος Οικονομία σημαίνει εφαρμογή του νόμου για τον Οίκο του Θεού, ολόκληρη τη Δημιουργία, δηλαδή καλή διαχείριση. Αν έχουμε έσοδα δέκα να ξοδεύουμε οκτώ και να φυλάγουμε και δυό για επείγουσες καταστάσεις, όπως έκαναν οι νοικοκυραίοι παππούδες μας όλα πηγαίνουν καλά. Αν όμως ξοδεύουμε περίσσοτερα από όσα έχουμε, τότε η κατάρρευση είναι θέμα χρόνου που δεν μπορούμε να την αποφύγουμε.
Η κρίση λοιπόν προήλθεν από τις σπατάλες και τις κλοπές και φυσικά από την απουσία υπεύθυνης πολιτικής, κοινοβουλευτικής και δικαστικής εποπτείας, κι ακόμη θα έλεγα κι από τον χώρον της δήθεν τέταρτης εξουσίας, των ΜΜΕ. Στην Κύπρο πριν μερικά χρόνια μαζεύανε τρόφιμα για να μας στείλουν στο Ζιμπάμπουε για την Ιεραποστολή, όταν ξεκίνησε η κρίση στην Ελλάδα, άρχισαν να μαζεύουν τρόφιμα για τους εμπερίστατους αδελφούς μας στην Ελλάδα, τώρα μαζεύουν για τους εαυτούς τους. Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν…
Δεν πρέπει εδώ να θεωρούμε υπεύθυνο για την κατάντια μας ολόκληρο το Λαό μας, αλλά μερικούς εκ των πολιτικών που μας κυβερνούσαν, και σίγουρα τους ανεύθυνους τραπεζίτες, που κατάκλεψαν και κατασπατάλησαν τις καταθέσεις των αθώων καταθετών. Επιπλέον πρέπει να πούμε ότι όταν μιλούμε για την Ελλάδα και την Κύπρο, εκτός του ότι είναι δύο ισότιμες χώρες στον χώρον της ΕΕ, ταυτόχρονα υπάρχει και η σχέση Αθήνας ως το Μητροπολιτικό κέντρο του Έθνους κι η Κύπρος ως ένα από τα απόμακρα νησιά του Ελληνισμού, κι όπως όταν συμβεί στην Αθήνα θα φθάσει και στην Ζάκυνθο και στην Κρήτη, κάποτε, επειδή η Κύπρος είναι πιο μακρυά, θα φθάσει και στην Κύπρο. Είμαστε συγκοινωνούντα δοχεία, στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Η πρόοδος της Ελλάδας είναι πρόοδος και για την Κύπρο. Οι περιπέτειες της Ελλάδας είναι περιπέτεια και για την Κύπρο.
Η κρίση θα ξεπερασθεί όταν τελειώσει η διαφθορά και η ατιμωρησία, και δεν εννοώ να βάλουμε μερικούς στις φυλακές, αυτό θα μας κοστίσει περισσότερο, αλλά να βρούμε τρόπους μέσα από νομοθετικές ρυθμίσεις να επιστραφούν τα κλεμμένα του δημοσίου και τα κλεμμένα από τους καταθέτες. Μια γενική φορολογία της τάξεως μέχρι και 50% για κάθε επιπλέον εκατομμύριο περιουσίας για όσους έχουν περιουσία πάνω από δύο εκατομμύρια θα μας βοηθήσει να επιφέρουμε κοινωνική δικαιοσύνη και τότε και η Ελλάδα και η Κύπρος θα γίνουν οι πιο πλούσιες χώρες του κόσμου.
Η αναφορά μας στις πνευματικές αξίες και στην Ορθοδοξία είναι ωραία λόγια για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και σ’ αυτό τον κόσμο και στον άλλον, αν όμως δεν γίνουμε και τίμιοι και εργατικοί, χαϊρι δεν θα βγάλουμε. Πρέπει να τελειώσει η ατιμωρησία για να τερματισθεί κι η διαφθορά, όπως και οι δημόσιες σπατάλες.
Η Ευρώπη αποδείχθηκε ένας απέραντος πληθυσμιακός χώρος όπου ο καθένας σκέφτεται ότι ο θάνατος σου είναι η ζωή μου. Οι αδελφοί μας Ευρωπαίοι, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων, απέδειξαν ότι πατούν επί πτωμάτων για τον δικό τους πλουτισμό, όπως έκαναν στα χρόνια της αποικιοκρατίας σε βάρος ανυπεράσπιστων κι αδύνατων Λαών με την υιοθέτηση του θεσμού της δουλείας, το μεγαλύτερο εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μέχρι και τον εικοστό αιώνα. Ποτέ τους οι Ευρωπαίοι δεν μετάνοιωσαν ως αποικιοκράτες για όσα έκαναν στους ανυπεράσπιστους Λαούς της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής και στην Ασία. Βίαζαν και την φύση κα τον άνθρωπο, όλους τους σκλάβωναν και τους κακοποιούσαν ως κακοποιούς, κι όταν μιλούσαν για τα δικαιώματα τους είτε τους σκότωναν είτε τους φυλάκιζαν. Στον χώρο της Ευρώπης το έκαναν στην Κύπρο κρεμάζοντας τους νέους μας σε φυλακισμένα μνήματα. Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη απουσιάζει.
Η τρόϊκα είναι άλλη υπόθεση, είναι μια οικονομική επιχείρηση, σου δίνω δάνεια τοκογλυφικά και μετά θέτω τους όρους μου όχι μόνο να μη χάσω τα λεφτά μου, αλλά να βγάλω κι όσα μπορώ περισσότερα. Δεν λειτουργεί όμως μόνο ως αναγκαίο κακό, αλλά κι ως τελευταία λύση για να προστατευθούμε όλοι μας από τους κλέφτες και τους διεφθαρμένους αρχηγούς μας που μας κυβερνούν όταν δεν είναι σωστοί και τίμιοι.
Στην Αμερική ένα νεόνυμφο ζευγάρι απόκτησε παιδί, ο πατέρας ήταν χαρτοπαίκτης και η μητέρα αλκοολική, και ένα βράδυ που πήγαν αργά στο σπίτι τους το μικρό τους βρέφος 15 μηνών έκλαιγε ασταμάτητα κι αυτοί για να κοιμηθούν ήσυχα το έβαλαν στο μέσο τους μέσα στο κρεββάτι τους, η μεθυσμένη μητέρα έπεσε πάνω του το βράδυ και τελικά το παιδάκι τους πέθανε. Αυτή είναι μια πραγματική ιστορία. Κατά συνέπεια πρέπει να βλέπουμε την τρόϊκα κι ως την κοινωνική κρατική υπηρεσία που επεμβαίνει να προστατεύσει ανυπεράσπιστα παιδάκια από τις κακοποιήσεις των γονέων τους όταν είναι ανεύθυνοι. Αυτό συμβαίνει και με την τρόϊκα, είναι εδώ για να μας προστατέψουν από τους διεφθαρμένους πολιτικούς και από τους κλέφτες και ψεύτες τραπεζίτες που έπαιρναν τα χρήματα των αθώων καταθετών και τα χάριζαν ανεύθυνα δεξιά και αριστερά χωρίς εγγυήσεις, ή ακόμη τολμούσαν οι αθεόφοβοι να διαγράφουν μεγάλα δάνεια, με αποτέλεσμα να κόβουμε τους μισθούς των εργαζομένων για να πληρώσουμε τα κενά ή με τις τρελές και άδικες αυξήσεις όλων των φόρων, όταν μάλιστα το εισόδημα των οικογενειών μικραίνει.
Ο χώρος της Ευρώπης είναι μια μεγάλη αγορά πεντακοσίων εκατομμυρίων ανθρώπων σε 28 χώρες της ΕΕ. Μπορούμε να ενθαρρύνουμε τους νέους μας και επιχειρήσεις να πάνε σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης και να ανοίξουν παντού καταστήματα με τα προϊόντα μας, ως επίσης και γραφεία υπηρεσιών. Εδώ είναι η ευθύνη του Κράτους κι η σωστή λειτουργία των Τραπεζών δίνοντας χαμηλότοκα δάνεια του 1%, αλλά με εγγυήσεις. Με τη βοήθεια των Διπλωματικών μας αντιπροσωπειών (πληροφορίες αγοράς και τοπικής νομοθεσίας) που τους πληρώνουμε αδρά όλα αυτά τα χρόνια μπορούμε να κάνουμε θαύματα. Επίσης οι Απόδημοι μας αποτελούν μια γέφυρα για την εμπορική μας δραστηριότητα σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της Ευρώπης. Το θέμα δεν είναι μόνο να βρούμε τρόπους να αυξήσουμε τα εθνικά μας εισοδήματα, αλλά πώς να σταματήσουν οι κλεψιές, η ακρίβεια και οι δημόσιες σπατάλες. Αν δεν γίνει το δεύτερο, το πρώτο και να το καταφέρουμε θα παραμείνουμε φτωχοί και χρεωμένοι. Αν δεν κλείσουμε τις τρύπες της διαφθοράς του εθνικού κουρβανά, όσα και να βάζουμε μέσα, θα είναι πάντοτε άδειος.
Σχετικά με το δεύτερο μέρος της ερωτήσεως σας, θα έλεγα ότι η Ρωσία πάντοτε δίνει προτεραιότητα στα δικά της συμφέροντα όπως άλλωστε κάνει η κάθε χώρα. Ιστορικά ωφεληθήκαμε από τη Ρωσία σε όλους τους τομείς. Οι καταδιωγμένοι πρόπαπποι μας έβρισκαν καταφύγιον όταν μας κυνηγούσαν να μας σφάξουν οι τούρκοι σε περιοχές που ζούσαν ορθόδοξοι Λαοί όπως στην Ρωσία και στην σημερινή Ουκρανία και στα Βαλκάνια. Από το χώρον αυτό δημιουργήθησαν και τα πρώτα ελληνικά σχολεία που μας κράτησαν ζωντανούς με την ελπίδα της ελευθερίας, στην Οδησσό δημιουργήθηκε η Φιλική Εταιρεία, ο αρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης ο Υψηλάντης ήταν ο υπασπιστής του Τσάρου κι ο πρώτος μας Κυβερνήτης ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Ιωάννης Καποδίστριας. Η Ορθοδοξία μας ενώνει και συμφέρει και σε μας και στους Ρώσους και τους Ουκρανούς και τους Λευκορώσιους και τους Γεωργιανούς και τους Αρμένιους και γενικότερα τους Λαούς της Ανατολικής Ευρώπης να βρίσκουμε τρόπους να συνεργαζόμαστε και να είμαστε μαζί σε όλους τους τομείς, εμπορικούς, οικονομικούς, πολιτιστικούς, τουριστικούς, επιστημονικούς, εκπαιδευτικούς και κοινωνικούς που να ξεκινούν σε περιφερειακό επίπεδο και να επεκτείνονται και στο διεθνή χώρον.
Η Ρωσία ως μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και μια από τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, ιδιαίτερα μέσα στο γκρούπ του BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότιος Αφρική), αποτελεί πολύ μεγάλη δυνατότητα για την φυσική και εθνική μας επιβίωση, όχι μόνο να μη είμαστε ουραγοί αλλά και πρωτοπόροι. Και φυσικά κι η Ρωσία χρειάζεται και την Ελλάδα και την Κύπρο για να έχει μια δυνατή φωνή στον χώρο της ΕΕ και στην Μεσόγειο και στον διεθνή χώρον. Ελπίζουμε οι Πολιτικοί μας Αρχηγοί με την ηθική στήριξη των Εκκλησιαστικών μας αρχηγών να οδηγήσουν τους Λαούς μας σ’ αυτή την συνεργασία και την κοινή δράση όχι μόνο για να προστατεύσουν τα Έθνη μας, αλλά και την παγκόσμια ασφάλεια και ειρήνη.
3 .-Μετά την εκδήλωση της κρίσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο η Εκκλησία ανέλαβε εντονότατη κοινωνική δράση με την παροχή συσσιτίων, φαρμάκων και κάθε άλλης δυνατής βοήθειας. Πόσο ομοιάζει το έργο το δικό σας στην Ιεραποστολή με το έργο της κάθε ενορίας στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό;
H Εκκλησία μας πάντοτε μέσα από την καθημερινή ζωή της από τους πρώτους αιώνες της ύπαρξης της μέχρι και σήμερα, εκτός από την προτεραιότητα της για τον Ευαγγελισμό του κόσμου και της Ανθρωπότητας, έδινε βαρύτητα και στην φιλανθρωπική διακονία των ευάλωτων μελών της κάθε τοπικής κοινωνίας. Απλώς μετά την οικονομική κρίση στην Ελλάδα και στην Κύπρο η φιλανθρωπική διακονία της Εκκλησίας μας έχει επεκταθεί κι αναπτυχθεί περισσότερο, λόγω των μεγαλύτερων αναγκών και στο μεγαλύτερο αριθμό ευάλωτων ανθρώπων που χρειάζονται βοήθεια και στήριξη.
Αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και στην Κύπρο με την οικονομική κρίση, το ζούμε εδώ και δεκαετίες στις Αφρικανικές χώρες από τον καιρό της αποικιοκρατίας, που δυστυχώς συνεχίζεται μέχρι σήμερα, λόγω της διαφθοράς και σε πολλές περιπτώσεις απουσίας δημοκρατικών θεσμών, ως επίσης και συνεχόμενων εμφύλιων συρράξεων.
Κατά συνέπεια είναι πολύ εύκολο να κατανοήσει κάποιος τώρα την βαρύτητα που δίνουμε στο Ιεραποστολικό μας έργο, παράλληλα με την Ορθόδοξη κατήχηση μας και το κτίσιμο Ιερών Ναών, να δίνουμε βαρύτητα και στο κτίσιμο μικρών κλινικών, σχολείων, να ανοίγουμε πηγάδια να έχουν οι άνθρωποι πόσιμο νερό, όπου μπορούμε να προσφέρουμε λίγο ψωμί και με την ευγενή εισφορά ευσεβών χριστιανών από την Ελλάδα και την Κύπρο να βοηθάμε άπορα και ορφανά παιδιά να πηγαίνουν σχολείο και να έχουν ένα πιάτο φαγητό.
Δυστυχώς η οικονομική κρίση στην Ελλάδα και στην Κύπρο έχει συνέπειες όχι μόνο στην πτώση του βιοτικού επιπέδου του Λαού μας, αλλά και στην στήριξη της Ιεραποστολικής μας δράσης.
Δεν πρέπει όμως να απελπιζόμαστε , ο Θεός είναι μεγάλος και δεν θα μας εγκαταλείψει. Φτάνει εμείς με την μετάνοια μας, την εργατικότητα μας και την τιμιότητα μας και την ενότητα μας και την βαθειά μας πίστη να παραμείνουμε κοντά στο Χριστό και θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε όλες τις υφιστάμενες δυσκολίες. Όπως, πολύ εύστοχα μας τόνισε κι ο Μακαριώτατος Πατριάρχης μας κ. Θεόδωρος κατά τας εργασίας της συνεδρίας της τελευταίας Πατριαρχικής μας Συνόδου στην Αλεξάνδρεια, «ουδέν κακόν αμιγές καλού», η κρίση στην Ελλάδα και στην Κύπρο που οδήγησαν και στην συνεχή οικονομική δραστική μείωση της στήριξης της Ιεραποστολικής μας δράσης, θα γίνει αφορμή να μας σπρώξει όλους μας κι ιδιαίτερα τον τοπικό Αφρικανικό πληθυσμό σε δραστηριότητες που θα μας βοηθήσουν όσο μπορούμε να γίνουμε αυτάρκεις για την επιβίωση μας. Η Αφρική δίνει όλα τα αγαθά του Θεού, είναι θέμα καλύτερης οργάνωσης και φυσικά πρώτιστα όταν επικρατήσει παντού η ειρήνη και παύσουν οι εμφύλιες συρράξεις που καταστρέφουν κάθε μορφή οικονομικής ανάκαμψης και βελτίωσης της γεωργικής και βιομηχανικής παραγωγής.
Το Πατριαρχείο μας με επικεφαλής τον Μακαριώτατον Πατριάρχη μας κ. Θεόδωρον και τους Αρχιερείς του Θρόνου μαζί με τους συνεργάτες μας και στην Αφρική και στην Ελλάδα και στην Κύπρο εργαζόμαστε προς αυτή την κατεύθυνση καλλιεργώντας πνεύμα συμφιλιώσεως και ειρηνικής συνυπάρξεως. Εκτός από το κατηχητικό μας έργον, η φιλανθρωπική μας διακονία στην Αφρική συνεχίζεται, έστω και με χίλιες στερήσεις, κι είμαστε σίγουροι ότι ο Θεός ουδέποτε θα μας εγκαταλείψει. Προσευχόμαστε σύντομα και στην Ελλάδα και στην Κύπρο να ξεπερασθεί η οικονομική κρίση και τα παιδιά μας να ζήσουν αυτό που τους αξίζει, μια καλύτερη ζωή που να μπορούν να έχουν στέγη, φαγητό, ρουχισμό, ιατρική περίθαλψη, ίσες ευκαιρίες να σπουδάζουν και μια θέση εργασίας. Κατά ενενήντα τοις εκατόν το Ιεραποστολικό μας έργο και σε έμψυχο και σε άψυχο υλικό τροφοδοτείται από την Ελλάδα και την Κύπρο, και κατά συνέπεια η ευημερία των δύο αυτών χωρών σημαίνει και στήριξη της Ιεραποστολικής μας δράσης. Ο Θεός να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τη κρίση που περνούμε και να επανέλθουμε με την εργατικότητα μας και την τιμιότητα μας δυνατότεροι σε όλα.
Συνάμα σχολιάζει την κρίση σε Ελλάδα και Κύπρο υποστηρίζοντας πως αυτή είναι "αποτέλεσμα της διαφθοράς και της ατιμωρησίας", κάνει φορολογικές προτάσεις, αποκαλεί την τρόικα "επιχείρηση με τοκογλυφικά επιτόκια" που όμως αποτελεί "τελευταία λύση για να προστατευθούμε όλοι μας από τους κλέφτες και τους διεφθαρμένους αρχηγούς μας"
Ολόκληρο το πρώτο μέρος από τη συνέντευξη έχει ως εξής:
1.-Μια ημέρα στην Ιεραποστολή στα βάθη της "μαύρης Ηπείρου"..Περιγράψτε μας τα προβλήματα, τις ανάγκες αλλά και τις μικρές ή μεγαλύτερες χαρές...
Η Ιεραποστολική μας διακονία ξεκινά με τις πρωϊνές προσευχές όπως είναι καθιερωμένες από το Τυπικό της Λειτουργικής Ζωής της Παράδοσης της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Όσο και να πνιγόμαστε από τις καθημερινές ενασχολήσεις και τη πίεση του χρόνου, πρέπει ποτέ μας να μη αμελούμε την πνευματική μας προετοιμασία μέσα από τη προσευχή μας, για να μας βοηθήσει ο Θεός με την χάριν του να κάνουμε το σωστό σε πολύπλοκα ποιμαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Η προσευχή μας δεν περιορίζεται στο χώρο του Ναού, μπορεί να είναι συνεχής μέσα στη προοπτική της νοεράς προσευχής για να μη δίνουμε ούτε λεπτό στον πειρασμό να αδικήσουμε κάποιον. Έχοντας νουν Χριστού, με φόβον Θεού διακονούμε τους αδελφούς μας με την χάριν του Θεού περισσότερο και στο ελάχιστον με τις ασθενικές μας δυνάμεις.
Η πρωϊνή συνεργασία με τους στενούς μου συνεργάτες για τον συντονισμό της διακονίας μας έχει μεγάλη σημασία. Ο καθένας ξέρει που θα διακονήσει, δίνοντας στο τέλος της ημέρας μια σύντομη ενημέρωση. Μετά ακολουθούν οι συναντήσεις και τα ραντεβού για να ακούσομε από μακρινές περιοχές τους ιθαγενείς κληρικούς μας, τους λαϊκούς κατηχητές μας, τους απόφοιτους των Εκκλησιαστικών Πατριαρχικών μας Σχολών του Αγίου Αθανασίου στην Αλεξάνδρεια και του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’ στην Ναϊρόμπι, και φυσικά μέλη των Επιτροπών μας και απλούς πιστούς που έρχονται συνήθως για να μας ζητήσουν οικονομική βοήθεια για να τους βοηθήσουμε να πληρώσουν δίδακτρα για τα παιδιά τους, ή για την αγορά τροφίμων και φαρμάκων.
Κάθε εβδομάδα οι στενοί μου συνεργάτες στις Ιεραποστολικές μας ενορίες μου ετοιμάζουν μια σύντομη έκθεση για το επιτελούμενο έργο τους, το κατηχητικό, το διδακτικό, το ποιμαντικό και το κοινωνικό. Στο τέλος της έκθεσης τους μου επισημάνουν τα πιθανά προβλήματα που προκύπτουν και μου προτείνουν λύσεις και εισηγήσεις για τη καλύτερη αντιμετώπιση τους. Μαζί προσπαθούμε να κάνουμε ότι μπορούμε.
Το έργο της διακονίας μας στον χώρο της Ιεραποστολής συνεχίζεται κατά τη διάρκεια της ημέρας με επισκέψεις στα Ιεραποστολικά μας κέντρα, συναντήσεις με τον τοπικό πληθυσμό, συζητήσεις μαζί τους και φυσικά επισκέψεις στα Σχολεία μας, όπου δίνουμε τις δέουσες ποιμαντικές οδηγίες, ακούμε τους ανθρώπους μας και στο τέλος ρυθμίζουμε και την κοινωνική μας βοήθεια, όσο μπορούμε με τη πληρωμή κάποιων διδάκτρων με την οικονομική βοήθεια που μας αποστέλλουν από τις στερήσεις τους ευσεβείς χριστιανοί αδελφοί μας από την Ελλάδα και την Κύπρο.
Η ημέρα μας ολοκληρώνεται με τις εσπερινές προσευχές και το βράδυ, όσο αντέχουμε θα απαντήσουμε στις διάφορες επιστολές που λαμβάνουμε, ή θα ετοιμάσουμε τις ομιλίες μας των ποιμαντικών επισκέψεων της επόμενης ημέρας. Τα προβλήματα στο χώρο της Ιεραποστολής είναι τόσο μεγάλα και πολύπλοκα, όχι μόνο στο θέμα της Κατηχήσεως και της Ποιμαντικής και Φιλανθρωπικής διακονίας, αλλά και στο θέμα της Πολιτιστικής σύγχυσης τοπικών παραδόσεων και του ευαγγελικού Λόγου, το πρόβλημα της φτώχειας, έλλειψη πολιτικής σταθερότητας, φυλετικών διακρίσεων κτλ. , που τελικά κάθε μέρα διαπιστώνεις ότι η μέρα τελειώνει πολύ γρήγορα. Πολλές φορές είναι ως να κοιμόμαστε πάνω σε κρεβάτι με μεγάλα καρφιά που σε ματώνουν, γιατί όταν δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στο βαθμό που θέλουμε στα κοινωνικά προβλήματα άπορων και ορφανών παιδιών ο πόνος που βιώνουμε δεν μπορεί να περιγραφεί.Κλείνουμε μια τρύπα και την ίδια ώρα διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν πολλές άλλες που κραυγάζουν στα αυτιά μας με πόνο και απόγνωση. Όταν ως άνθρωποι αδυνατούμε να κάνουμε κάτι σε κάποιο πρόβλημα, αφήνουμε τα πράγματα στα χέρια του Θεού και με τη προσευχή περιμένουμε μέσα στο χρόνο να δούμε θεία σημάδια για την Ιεραποστολική μας δράση και ποτέ μας δεν μας απογοητεύει ο Ύψιστος. Άλλωστε το Ιεραποστολικό έργο είναι έργο του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, κι όλοι εμείς ταπεινοί και ευτελείς υπηρέτες του και διάκονοι.
Τελειώνοντας την απάντησή μου στο ερώτημά σας για την Ιεραποστολή, θα ήθελα να ευχαριστήσω και δημοσίως όλους τους συνεργάτες μου και στο Ζιμπάμπουε και στην Ελλάδα και στην Κύπρο που μας βοηθούν, όπως επίσης κι όσους μας στέλλουν οικονομική βοήθεια μέσα από τις στερήσεις τους, αλλά με πολύ αγάπη και φυσικά όσους προσεύχονται για το έργο μας, και πάνω απ’ όλους τον Μακαριώτατον Πατριάρχη μας κ. Θεόδωρον που με την πατρική του αγάπη και το συνεχές ενδιαφέρον του για την Ιεραποστολή είναι πάντοτε δίπλα μας να μας καθοδηγεί όλους μας και να μας βοηθά.
Οι κόποι μας και τα τρεχάματα μας γίνονται πνευματική χαρά όταν φθάνουμε την ευλογημένη ημέρα που κάνουμε τις ομαδικές βαπτίσεις όσων για πολύ καιρό κάνουμε κατηχήσεις, και μεγάλων και μικρών, και γυναικών και ανδρών, και νέων και παιδιών.
2. -Σεβασμιώτατε η καταγωγή σας είναι από την Κύπρο, κατά συνέπεια παρακολουθείτε με ιδιαίτερη ευαισθησία τα συμβαίνοντα στο νησί. Από που πιστεύετε πως εκπορεύεται η κρίση και πως μπορεί να αντιμετωπιστεί; Θα μπορούσαμε να στηριχτούμε στην Ευρώπη ή πιθανόν σε άλλους συμμάχους, όπως η Ρωσία;
Μπορεί να είμαστε όλοι κάπου θύματα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αλλά όπως λέμε, ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται. Προσωπικά πιστεύω ότι όπου απουσιάζει η υπευθυνότητα, η εργατικότητα και η τιμιότητα, είτε στην οικογένεια, είτε σε μια εταιρεία, είτε σε μια επιχείρηση, είτε σε μια χώρα, είτε στην Εκκλησία υπάρχουν προβλήματα. Η κρίση στην Κύπρο είναι αποτέλεσμα, πρώτον, της διαφθοράς και της ατιμωρησίας που την συντηρεί, κι οι δημόσιες σπατάλες. Οι πρώτοι είναι κλέφτες κι οι δεύτεροι, όχι όλοι, ανεύθυνοι πολιτικοί. Ο όρος Οικονομία σημαίνει εφαρμογή του νόμου για τον Οίκο του Θεού, ολόκληρη τη Δημιουργία, δηλαδή καλή διαχείριση. Αν έχουμε έσοδα δέκα να ξοδεύουμε οκτώ και να φυλάγουμε και δυό για επείγουσες καταστάσεις, όπως έκαναν οι νοικοκυραίοι παππούδες μας όλα πηγαίνουν καλά. Αν όμως ξοδεύουμε περίσσοτερα από όσα έχουμε, τότε η κατάρρευση είναι θέμα χρόνου που δεν μπορούμε να την αποφύγουμε.
Η κρίση λοιπόν προήλθεν από τις σπατάλες και τις κλοπές και φυσικά από την απουσία υπεύθυνης πολιτικής, κοινοβουλευτικής και δικαστικής εποπτείας, κι ακόμη θα έλεγα κι από τον χώρον της δήθεν τέταρτης εξουσίας, των ΜΜΕ. Στην Κύπρο πριν μερικά χρόνια μαζεύανε τρόφιμα για να μας στείλουν στο Ζιμπάμπουε για την Ιεραποστολή, όταν ξεκίνησε η κρίση στην Ελλάδα, άρχισαν να μαζεύουν τρόφιμα για τους εμπερίστατους αδελφούς μας στην Ελλάδα, τώρα μαζεύουν για τους εαυτούς τους. Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν…
Δεν πρέπει εδώ να θεωρούμε υπεύθυνο για την κατάντια μας ολόκληρο το Λαό μας, αλλά μερικούς εκ των πολιτικών που μας κυβερνούσαν, και σίγουρα τους ανεύθυνους τραπεζίτες, που κατάκλεψαν και κατασπατάλησαν τις καταθέσεις των αθώων καταθετών. Επιπλέον πρέπει να πούμε ότι όταν μιλούμε για την Ελλάδα και την Κύπρο, εκτός του ότι είναι δύο ισότιμες χώρες στον χώρον της ΕΕ, ταυτόχρονα υπάρχει και η σχέση Αθήνας ως το Μητροπολιτικό κέντρο του Έθνους κι η Κύπρος ως ένα από τα απόμακρα νησιά του Ελληνισμού, κι όπως όταν συμβεί στην Αθήνα θα φθάσει και στην Ζάκυνθο και στην Κρήτη, κάποτε, επειδή η Κύπρος είναι πιο μακρυά, θα φθάσει και στην Κύπρο. Είμαστε συγκοινωνούντα δοχεία, στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Η πρόοδος της Ελλάδας είναι πρόοδος και για την Κύπρο. Οι περιπέτειες της Ελλάδας είναι περιπέτεια και για την Κύπρο.
Η κρίση θα ξεπερασθεί όταν τελειώσει η διαφθορά και η ατιμωρησία, και δεν εννοώ να βάλουμε μερικούς στις φυλακές, αυτό θα μας κοστίσει περισσότερο, αλλά να βρούμε τρόπους μέσα από νομοθετικές ρυθμίσεις να επιστραφούν τα κλεμμένα του δημοσίου και τα κλεμμένα από τους καταθέτες. Μια γενική φορολογία της τάξεως μέχρι και 50% για κάθε επιπλέον εκατομμύριο περιουσίας για όσους έχουν περιουσία πάνω από δύο εκατομμύρια θα μας βοηθήσει να επιφέρουμε κοινωνική δικαιοσύνη και τότε και η Ελλάδα και η Κύπρος θα γίνουν οι πιο πλούσιες χώρες του κόσμου.
Η αναφορά μας στις πνευματικές αξίες και στην Ορθοδοξία είναι ωραία λόγια για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και σ’ αυτό τον κόσμο και στον άλλον, αν όμως δεν γίνουμε και τίμιοι και εργατικοί, χαϊρι δεν θα βγάλουμε. Πρέπει να τελειώσει η ατιμωρησία για να τερματισθεί κι η διαφθορά, όπως και οι δημόσιες σπατάλες.
Η Ευρώπη αποδείχθηκε ένας απέραντος πληθυσμιακός χώρος όπου ο καθένας σκέφτεται ότι ο θάνατος σου είναι η ζωή μου. Οι αδελφοί μας Ευρωπαίοι, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων, απέδειξαν ότι πατούν επί πτωμάτων για τον δικό τους πλουτισμό, όπως έκαναν στα χρόνια της αποικιοκρατίας σε βάρος ανυπεράσπιστων κι αδύνατων Λαών με την υιοθέτηση του θεσμού της δουλείας, το μεγαλύτερο εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μέχρι και τον εικοστό αιώνα. Ποτέ τους οι Ευρωπαίοι δεν μετάνοιωσαν ως αποικιοκράτες για όσα έκαναν στους ανυπεράσπιστους Λαούς της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής και στην Ασία. Βίαζαν και την φύση κα τον άνθρωπο, όλους τους σκλάβωναν και τους κακοποιούσαν ως κακοποιούς, κι όταν μιλούσαν για τα δικαιώματα τους είτε τους σκότωναν είτε τους φυλάκιζαν. Στον χώρο της Ευρώπης το έκαναν στην Κύπρο κρεμάζοντας τους νέους μας σε φυλακισμένα μνήματα. Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη απουσιάζει.
Η τρόϊκα είναι άλλη υπόθεση, είναι μια οικονομική επιχείρηση, σου δίνω δάνεια τοκογλυφικά και μετά θέτω τους όρους μου όχι μόνο να μη χάσω τα λεφτά μου, αλλά να βγάλω κι όσα μπορώ περισσότερα. Δεν λειτουργεί όμως μόνο ως αναγκαίο κακό, αλλά κι ως τελευταία λύση για να προστατευθούμε όλοι μας από τους κλέφτες και τους διεφθαρμένους αρχηγούς μας που μας κυβερνούν όταν δεν είναι σωστοί και τίμιοι.
Στην Αμερική ένα νεόνυμφο ζευγάρι απόκτησε παιδί, ο πατέρας ήταν χαρτοπαίκτης και η μητέρα αλκοολική, και ένα βράδυ που πήγαν αργά στο σπίτι τους το μικρό τους βρέφος 15 μηνών έκλαιγε ασταμάτητα κι αυτοί για να κοιμηθούν ήσυχα το έβαλαν στο μέσο τους μέσα στο κρεββάτι τους, η μεθυσμένη μητέρα έπεσε πάνω του το βράδυ και τελικά το παιδάκι τους πέθανε. Αυτή είναι μια πραγματική ιστορία. Κατά συνέπεια πρέπει να βλέπουμε την τρόϊκα κι ως την κοινωνική κρατική υπηρεσία που επεμβαίνει να προστατεύσει ανυπεράσπιστα παιδάκια από τις κακοποιήσεις των γονέων τους όταν είναι ανεύθυνοι. Αυτό συμβαίνει και με την τρόϊκα, είναι εδώ για να μας προστατέψουν από τους διεφθαρμένους πολιτικούς και από τους κλέφτες και ψεύτες τραπεζίτες που έπαιρναν τα χρήματα των αθώων καταθετών και τα χάριζαν ανεύθυνα δεξιά και αριστερά χωρίς εγγυήσεις, ή ακόμη τολμούσαν οι αθεόφοβοι να διαγράφουν μεγάλα δάνεια, με αποτέλεσμα να κόβουμε τους μισθούς των εργαζομένων για να πληρώσουμε τα κενά ή με τις τρελές και άδικες αυξήσεις όλων των φόρων, όταν μάλιστα το εισόδημα των οικογενειών μικραίνει.
Ο χώρος της Ευρώπης είναι μια μεγάλη αγορά πεντακοσίων εκατομμυρίων ανθρώπων σε 28 χώρες της ΕΕ. Μπορούμε να ενθαρρύνουμε τους νέους μας και επιχειρήσεις να πάνε σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης και να ανοίξουν παντού καταστήματα με τα προϊόντα μας, ως επίσης και γραφεία υπηρεσιών. Εδώ είναι η ευθύνη του Κράτους κι η σωστή λειτουργία των Τραπεζών δίνοντας χαμηλότοκα δάνεια του 1%, αλλά με εγγυήσεις. Με τη βοήθεια των Διπλωματικών μας αντιπροσωπειών (πληροφορίες αγοράς και τοπικής νομοθεσίας) που τους πληρώνουμε αδρά όλα αυτά τα χρόνια μπορούμε να κάνουμε θαύματα. Επίσης οι Απόδημοι μας αποτελούν μια γέφυρα για την εμπορική μας δραστηριότητα σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της Ευρώπης. Το θέμα δεν είναι μόνο να βρούμε τρόπους να αυξήσουμε τα εθνικά μας εισοδήματα, αλλά πώς να σταματήσουν οι κλεψιές, η ακρίβεια και οι δημόσιες σπατάλες. Αν δεν γίνει το δεύτερο, το πρώτο και να το καταφέρουμε θα παραμείνουμε φτωχοί και χρεωμένοι. Αν δεν κλείσουμε τις τρύπες της διαφθοράς του εθνικού κουρβανά, όσα και να βάζουμε μέσα, θα είναι πάντοτε άδειος.
Σχετικά με το δεύτερο μέρος της ερωτήσεως σας, θα έλεγα ότι η Ρωσία πάντοτε δίνει προτεραιότητα στα δικά της συμφέροντα όπως άλλωστε κάνει η κάθε χώρα. Ιστορικά ωφεληθήκαμε από τη Ρωσία σε όλους τους τομείς. Οι καταδιωγμένοι πρόπαπποι μας έβρισκαν καταφύγιον όταν μας κυνηγούσαν να μας σφάξουν οι τούρκοι σε περιοχές που ζούσαν ορθόδοξοι Λαοί όπως στην Ρωσία και στην σημερινή Ουκρανία και στα Βαλκάνια. Από το χώρον αυτό δημιουργήθησαν και τα πρώτα ελληνικά σχολεία που μας κράτησαν ζωντανούς με την ελπίδα της ελευθερίας, στην Οδησσό δημιουργήθηκε η Φιλική Εταιρεία, ο αρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης ο Υψηλάντης ήταν ο υπασπιστής του Τσάρου κι ο πρώτος μας Κυβερνήτης ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Ιωάννης Καποδίστριας. Η Ορθοδοξία μας ενώνει και συμφέρει και σε μας και στους Ρώσους και τους Ουκρανούς και τους Λευκορώσιους και τους Γεωργιανούς και τους Αρμένιους και γενικότερα τους Λαούς της Ανατολικής Ευρώπης να βρίσκουμε τρόπους να συνεργαζόμαστε και να είμαστε μαζί σε όλους τους τομείς, εμπορικούς, οικονομικούς, πολιτιστικούς, τουριστικούς, επιστημονικούς, εκπαιδευτικούς και κοινωνικούς που να ξεκινούν σε περιφερειακό επίπεδο και να επεκτείνονται και στο διεθνή χώρον.
Η Ρωσία ως μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και μια από τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, ιδιαίτερα μέσα στο γκρούπ του BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότιος Αφρική), αποτελεί πολύ μεγάλη δυνατότητα για την φυσική και εθνική μας επιβίωση, όχι μόνο να μη είμαστε ουραγοί αλλά και πρωτοπόροι. Και φυσικά κι η Ρωσία χρειάζεται και την Ελλάδα και την Κύπρο για να έχει μια δυνατή φωνή στον χώρο της ΕΕ και στην Μεσόγειο και στον διεθνή χώρον. Ελπίζουμε οι Πολιτικοί μας Αρχηγοί με την ηθική στήριξη των Εκκλησιαστικών μας αρχηγών να οδηγήσουν τους Λαούς μας σ’ αυτή την συνεργασία και την κοινή δράση όχι μόνο για να προστατεύσουν τα Έθνη μας, αλλά και την παγκόσμια ασφάλεια και ειρήνη.
3 .-Μετά την εκδήλωση της κρίσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο η Εκκλησία ανέλαβε εντονότατη κοινωνική δράση με την παροχή συσσιτίων, φαρμάκων και κάθε άλλης δυνατής βοήθειας. Πόσο ομοιάζει το έργο το δικό σας στην Ιεραποστολή με το έργο της κάθε ενορίας στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό;
H Εκκλησία μας πάντοτε μέσα από την καθημερινή ζωή της από τους πρώτους αιώνες της ύπαρξης της μέχρι και σήμερα, εκτός από την προτεραιότητα της για τον Ευαγγελισμό του κόσμου και της Ανθρωπότητας, έδινε βαρύτητα και στην φιλανθρωπική διακονία των ευάλωτων μελών της κάθε τοπικής κοινωνίας. Απλώς μετά την οικονομική κρίση στην Ελλάδα και στην Κύπρο η φιλανθρωπική διακονία της Εκκλησίας μας έχει επεκταθεί κι αναπτυχθεί περισσότερο, λόγω των μεγαλύτερων αναγκών και στο μεγαλύτερο αριθμό ευάλωτων ανθρώπων που χρειάζονται βοήθεια και στήριξη.
Αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και στην Κύπρο με την οικονομική κρίση, το ζούμε εδώ και δεκαετίες στις Αφρικανικές χώρες από τον καιρό της αποικιοκρατίας, που δυστυχώς συνεχίζεται μέχρι σήμερα, λόγω της διαφθοράς και σε πολλές περιπτώσεις απουσίας δημοκρατικών θεσμών, ως επίσης και συνεχόμενων εμφύλιων συρράξεων.
Κατά συνέπεια είναι πολύ εύκολο να κατανοήσει κάποιος τώρα την βαρύτητα που δίνουμε στο Ιεραποστολικό μας έργο, παράλληλα με την Ορθόδοξη κατήχηση μας και το κτίσιμο Ιερών Ναών, να δίνουμε βαρύτητα και στο κτίσιμο μικρών κλινικών, σχολείων, να ανοίγουμε πηγάδια να έχουν οι άνθρωποι πόσιμο νερό, όπου μπορούμε να προσφέρουμε λίγο ψωμί και με την ευγενή εισφορά ευσεβών χριστιανών από την Ελλάδα και την Κύπρο να βοηθάμε άπορα και ορφανά παιδιά να πηγαίνουν σχολείο και να έχουν ένα πιάτο φαγητό.
Δυστυχώς η οικονομική κρίση στην Ελλάδα και στην Κύπρο έχει συνέπειες όχι μόνο στην πτώση του βιοτικού επιπέδου του Λαού μας, αλλά και στην στήριξη της Ιεραποστολικής μας δράσης.
Δεν πρέπει όμως να απελπιζόμαστε , ο Θεός είναι μεγάλος και δεν θα μας εγκαταλείψει. Φτάνει εμείς με την μετάνοια μας, την εργατικότητα μας και την τιμιότητα μας και την ενότητα μας και την βαθειά μας πίστη να παραμείνουμε κοντά στο Χριστό και θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε όλες τις υφιστάμενες δυσκολίες. Όπως, πολύ εύστοχα μας τόνισε κι ο Μακαριώτατος Πατριάρχης μας κ. Θεόδωρος κατά τας εργασίας της συνεδρίας της τελευταίας Πατριαρχικής μας Συνόδου στην Αλεξάνδρεια, «ουδέν κακόν αμιγές καλού», η κρίση στην Ελλάδα και στην Κύπρο που οδήγησαν και στην συνεχή οικονομική δραστική μείωση της στήριξης της Ιεραποστολικής μας δράσης, θα γίνει αφορμή να μας σπρώξει όλους μας κι ιδιαίτερα τον τοπικό Αφρικανικό πληθυσμό σε δραστηριότητες που θα μας βοηθήσουν όσο μπορούμε να γίνουμε αυτάρκεις για την επιβίωση μας. Η Αφρική δίνει όλα τα αγαθά του Θεού, είναι θέμα καλύτερης οργάνωσης και φυσικά πρώτιστα όταν επικρατήσει παντού η ειρήνη και παύσουν οι εμφύλιες συρράξεις που καταστρέφουν κάθε μορφή οικονομικής ανάκαμψης και βελτίωσης της γεωργικής και βιομηχανικής παραγωγής.
Το Πατριαρχείο μας με επικεφαλής τον Μακαριώτατον Πατριάρχη μας κ. Θεόδωρον και τους Αρχιερείς του Θρόνου μαζί με τους συνεργάτες μας και στην Αφρική και στην Ελλάδα και στην Κύπρο εργαζόμαστε προς αυτή την κατεύθυνση καλλιεργώντας πνεύμα συμφιλιώσεως και ειρηνικής συνυπάρξεως. Εκτός από το κατηχητικό μας έργον, η φιλανθρωπική μας διακονία στην Αφρική συνεχίζεται, έστω και με χίλιες στερήσεις, κι είμαστε σίγουροι ότι ο Θεός ουδέποτε θα μας εγκαταλείψει. Προσευχόμαστε σύντομα και στην Ελλάδα και στην Κύπρο να ξεπερασθεί η οικονομική κρίση και τα παιδιά μας να ζήσουν αυτό που τους αξίζει, μια καλύτερη ζωή που να μπορούν να έχουν στέγη, φαγητό, ρουχισμό, ιατρική περίθαλψη, ίσες ευκαιρίες να σπουδάζουν και μια θέση εργασίας. Κατά ενενήντα τοις εκατόν το Ιεραποστολικό μας έργο και σε έμψυχο και σε άψυχο υλικό τροφοδοτείται από την Ελλάδα και την Κύπρο, και κατά συνέπεια η ευημερία των δύο αυτών χωρών σημαίνει και στήριξη της Ιεραποστολικής μας δράσης. Ο Θεός να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τη κρίση που περνούμε και να επανέλθουμε με την εργατικότητα μας και την τιμιότητα μας δυνατότεροι σε όλα.
