Και εάν το πρώτο τείχος χώριζε τους ανατολικούς από τους δυτικούς, τα νέα τείχη επιβάλλουν έναν άλλο διαχωρισμό: αυτόν των πλουσίων από τους μη έχοντες.
Κλειστές, περιφραγμένες κοινότητες κάνουν την εμφάνιση τους σε πολλές πόλεις της Γερμανίας ώστε οι πλούσιοι να αισθάνονται ασφαλείς. Χρησιμοποιώντας ηλεκτρικούς φράχτες, κάμερες και φρουρούς εξασφαλίζουν την προστασία τους.
Οι κοινότητες αυτές πρωτοεμφανίστηκαν στο Λος Άντζελες, το Σάο Πάολο και τη Μόσχα. Τις κοινωνικές συνέπειες αυτού του διαχωρισμού μελετά ο καθηγητής Τζορτζ Γκλάσε. Όπως λέει σε συνέντευξη του, στην εφημερίδα Σουντόιτσε Τζάιτουνγκ, «οι κλειστές κοινότητες κόβουν τις πόλεις στα δύο και αναγκάζουν τα φτωχότερα τμήμα του πληθυσμού να μετακινηθούν στα περίχωρά τους».
Μια τέτοια περίπτωση είναι και το γυάλινο κτίριο Κάρ-λοφτ στη συνοικία Κρόιτσμπεργκ του Βερολίνου. Εκεί, οι προνομιούχοι ένοικοι όχι απλά έχουν τη δυνατότητα να αισθάνονται ασφαλείς αλλά τους παρέχεται και ένα επιπλέον «κομφόρ». Μπορούν να ανεβάσουν τα πολυτελή αυτοκίνητα τους στο μπαλκόνι του κάθε διαμερίσματος!
Φυσικά οι επιθέσεις και οι βανδαλισμοί προς το κτίριο δεν λείπουν καθώς η αύξηση των ενοικίων που έχει σημειωθεί μπορεί να μην αγγίζει τους συγκεκριμένους ενοίκους, αλλά αυτό δεν ισχύει και για τους «γείτονες» τους...
