Μπορεί κατά το παρελθόν οι θεσμοί, η δημοκρατία και ο κοινοβουλευτισμός, να έχουν γνωρίσει δύσκολες αλλά και ντροπιαστικές καταστάσεις, όμως τις τελευταίες ημέρες, ο εξευτελισμός τους ήταν πλήρης.
Τα αποτελέσματα θα φανούν από τις επόμενες κιόλας ημέρες και δεν μπορώ να φανταστώ τις συνέπειές τους. Τα πράγματα στην χώρα μας, κυρίως τα τελευταία δύο χρόνια, επιδεινώθηκαν με ραγδαίο ρυθμό. Όμως αυτό που ζούν οι πολίτες, όχι μόνον της Ελλάδος αλλά και σε όλη την υφήλιο, τις τελευταίες ημέρες, αποτελεί όνειδος για την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος, των θεσμών και της δημοκρατίας.
Οι δημοσιογράφοι, μεταβλήθηκαν σε μεταπράτες, αν όχι σε γυρολόγους χύμα πληροφοριών, που προμηθεύονται με την μορφή διαρροών, και τις μεταπωλούν ως ειδήσεις από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και τις εφημερίδες. Το αποκορύφωμα ήταν η τραγελαφική «ενημέρωση» σχετικά με το όνομα του νέου πρωθυπουργού της Ελλάδος και την σύνθεση της υπ΄ αυτόν κυβερνήσεως. Και τι δεν είδαν τα μάτια μας, τι δεν άκουσαν τα αυτιά μας. Ένα αλλόκοτο γαϊτανάκι από ονόματα «εγνωσμένου κύρους», «θεσμικών επιλογών» και απίθανων συνδυασμών. Προσωπικές φιλοδοξίες, μικροκομματικοί υπολογισμοί, συντροφικά μαχαιρώματα, πολιτικές αντιδικίες, ρεβανσισμοί, είχαν βγει στις οθόνες της τηλεοράσεως και πολεμούσαν μεταξύ τους και όλοι μαζί την νοημοσύνη και αξιοπρέπεια των ελλήνων πολιτών.
Τα «έκτακτα»
Μέσα στο κλίμα αυτό, τα κανάλια διέκοπταν τα προγράμματα της «έκτακτης επικαιρότητας» με θέμα την επιλογή από τον κ. Παπανδρέου του νέου πρωθυπουργού, για να μεταδώσουν μια ακόμα πιο έκτακτη είδηση, για το ίδιο θέμα. Την «είδηση» μετέδιδε κάποιος κάθιδρος δημοσιογράφος, που διορθώνοντας βιαστικά την γραβάτα του, εμφανιζόταν στην οθόνη για να πληροφορήσει με συνωμοτικό ύφος τους τηλεθεατές, ότι η αρραβωνιαστικιά του ξαδέλφου του κουμπάρου της καθαρίστριας στο μέγαρο Μαξίμου, που ο δημοσιογράφος γνώρισε τυχαία το καλοκαίρι στην Ύδρα, του είπε εμπιστευτικά ότι έμαθε από την ανηψιά κάποιου αστυνομικού που υπηρετεί στην τροχαία της Κοζάνης, ότι ο κ. Παπανδρέου ζήτησε να του πάει ένας σερβιτόρος, στο γραφείο του, ένα ποτήρι νερό. Αυτή ήταν η είδηση και ακολουθούσαν οι πιο απίθανοι συνειρμοί. Για να ζητήσει ο Παπανδρέου νερό, εξηγούσε ο δημοσιογράφος, σημαίνει ότι δίψασε και στέγνωσε το στόμα του. Για να συμβαίνει αυτό, συμπέρανε ο δημοσιογράφος, σημαίνει ότι ο Παπανδρέου μιλάει πολλή ώρα στο τηλέφωνο προσπαθώντας να πείσει τον κ. Βενιζέλο να αναλάβει πρωθυπουργός. Άρα, κατέληγε ο δημοσιογράφος, οδεύουμε προς κυβέρνηση Βενιζέλου. Μόλις τελείωνε η «έκτακτη» είδηση, την σκυτάλη έπαιρναν οι μετέχοντες στην εκπομπή της «έκτακτης επικαιρότητας», που ανέλυαν με περισπούδαστο ύφος, τα καλά και τα κακά της κυβέρνησης Βενιζέλου.
Αλλά σε κάποιο άλλο κανάλι, κάποιος άλλος δημοσιογράφος εξηγούσε κάποιο άλλο, παρόμοιας αξιοπιστίας, σενάριο, σύμφωνα με το οποίο ο κ. Σαμαράς είχε προτείνει για πρωθυπουργό την κ. Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά στην υποψηφιότητα διαφωνούσε η κ. Άννα Βίσση, επειδή ζήλευε.
Ο «θεσμικός»
Με τούτα και με ΄κείνα φθάσαμε στο βράδυ της περασμένης Τετάρτης, όπου με διάγγελμά του προς τους ιθαγενείς, ο κ . Παπανδρέου ανήγγειλε με πανηγυρικό τρόπο την πρότασή του να εισηγηθεί ένα «θεσμικό» πρόσωπο, τον κ. Πετσάλνικο, ως πρωθυπουργό, στο συμβούλιο αρχηγών υπό τον πρόεδρο της δημοκρατίας. Η αντίδραση των καναλιών ήταν άμεση. Αμέσως, σε εκπομπές «έκτακτης επικαιρότητας» σχημάτισαν τη νέα κυβέρνηση, η οποία όμως έμελλε να είναι βραχύβιος. Δεν έζησε περισσότερο από μια ώρα, όσο διήρκεσε και το συμβούλιο αρχηγών, που διεκόπη για άγνωστους λόγους, για να συνεχιστεί την επομένη το πρωΐ.
Μέχρι την στιγμή που έγραφα αυτές τις γραμμές, δεν είχε γίνει γνωστό το όνομα του νέου πρωθυπουργού. Και νομίζω ότι πλέον δεν έχει μεγάλη σημασία. Η νέα κυβέρνηση έχει ήδη υπονομευθεί και δεν είμαι καθόλου βέβαιος για την επιτυχία του έργου της. Όμως είμαι απόλυτα βέβαιος ότι τα πάντα, δυστυχώς, έχουν γελοιοποιηθεί.
Τα αποτελέσματα θα φανούν από τις επόμενες κιόλας ημέρες και δεν μπορώ να φανταστώ τις συνέπειές τους. Τα πράγματα στην χώρα μας, κυρίως τα τελευταία δύο χρόνια, επιδεινώθηκαν με ραγδαίο ρυθμό. Όμως αυτό που ζούν οι πολίτες, όχι μόνον της Ελλάδος αλλά και σε όλη την υφήλιο, τις τελευταίες ημέρες, αποτελεί όνειδος για την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος, των θεσμών και της δημοκρατίας.
Οι δημοσιογράφοι, μεταβλήθηκαν σε μεταπράτες, αν όχι σε γυρολόγους χύμα πληροφοριών, που προμηθεύονται με την μορφή διαρροών, και τις μεταπωλούν ως ειδήσεις από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και τις εφημερίδες. Το αποκορύφωμα ήταν η τραγελαφική «ενημέρωση» σχετικά με το όνομα του νέου πρωθυπουργού της Ελλάδος και την σύνθεση της υπ΄ αυτόν κυβερνήσεως. Και τι δεν είδαν τα μάτια μας, τι δεν άκουσαν τα αυτιά μας. Ένα αλλόκοτο γαϊτανάκι από ονόματα «εγνωσμένου κύρους», «θεσμικών επιλογών» και απίθανων συνδυασμών. Προσωπικές φιλοδοξίες, μικροκομματικοί υπολογισμοί, συντροφικά μαχαιρώματα, πολιτικές αντιδικίες, ρεβανσισμοί, είχαν βγει στις οθόνες της τηλεοράσεως και πολεμούσαν μεταξύ τους και όλοι μαζί την νοημοσύνη και αξιοπρέπεια των ελλήνων πολιτών.
Τα «έκτακτα»
Μέσα στο κλίμα αυτό, τα κανάλια διέκοπταν τα προγράμματα της «έκτακτης επικαιρότητας» με θέμα την επιλογή από τον κ. Παπανδρέου του νέου πρωθυπουργού, για να μεταδώσουν μια ακόμα πιο έκτακτη είδηση, για το ίδιο θέμα. Την «είδηση» μετέδιδε κάποιος κάθιδρος δημοσιογράφος, που διορθώνοντας βιαστικά την γραβάτα του, εμφανιζόταν στην οθόνη για να πληροφορήσει με συνωμοτικό ύφος τους τηλεθεατές, ότι η αρραβωνιαστικιά του ξαδέλφου του κουμπάρου της καθαρίστριας στο μέγαρο Μαξίμου, που ο δημοσιογράφος γνώρισε τυχαία το καλοκαίρι στην Ύδρα, του είπε εμπιστευτικά ότι έμαθε από την ανηψιά κάποιου αστυνομικού που υπηρετεί στην τροχαία της Κοζάνης, ότι ο κ. Παπανδρέου ζήτησε να του πάει ένας σερβιτόρος, στο γραφείο του, ένα ποτήρι νερό. Αυτή ήταν η είδηση και ακολουθούσαν οι πιο απίθανοι συνειρμοί. Για να ζητήσει ο Παπανδρέου νερό, εξηγούσε ο δημοσιογράφος, σημαίνει ότι δίψασε και στέγνωσε το στόμα του. Για να συμβαίνει αυτό, συμπέρανε ο δημοσιογράφος, σημαίνει ότι ο Παπανδρέου μιλάει πολλή ώρα στο τηλέφωνο προσπαθώντας να πείσει τον κ. Βενιζέλο να αναλάβει πρωθυπουργός. Άρα, κατέληγε ο δημοσιογράφος, οδεύουμε προς κυβέρνηση Βενιζέλου. Μόλις τελείωνε η «έκτακτη» είδηση, την σκυτάλη έπαιρναν οι μετέχοντες στην εκπομπή της «έκτακτης επικαιρότητας», που ανέλυαν με περισπούδαστο ύφος, τα καλά και τα κακά της κυβέρνησης Βενιζέλου.
Αλλά σε κάποιο άλλο κανάλι, κάποιος άλλος δημοσιογράφος εξηγούσε κάποιο άλλο, παρόμοιας αξιοπιστίας, σενάριο, σύμφωνα με το οποίο ο κ. Σαμαράς είχε προτείνει για πρωθυπουργό την κ. Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά στην υποψηφιότητα διαφωνούσε η κ. Άννα Βίσση, επειδή ζήλευε.
Ο «θεσμικός»
Με τούτα και με ΄κείνα φθάσαμε στο βράδυ της περασμένης Τετάρτης, όπου με διάγγελμά του προς τους ιθαγενείς, ο κ . Παπανδρέου ανήγγειλε με πανηγυρικό τρόπο την πρότασή του να εισηγηθεί ένα «θεσμικό» πρόσωπο, τον κ. Πετσάλνικο, ως πρωθυπουργό, στο συμβούλιο αρχηγών υπό τον πρόεδρο της δημοκρατίας. Η αντίδραση των καναλιών ήταν άμεση. Αμέσως, σε εκπομπές «έκτακτης επικαιρότητας» σχημάτισαν τη νέα κυβέρνηση, η οποία όμως έμελλε να είναι βραχύβιος. Δεν έζησε περισσότερο από μια ώρα, όσο διήρκεσε και το συμβούλιο αρχηγών, που διεκόπη για άγνωστους λόγους, για να συνεχιστεί την επομένη το πρωΐ.
Μέχρι την στιγμή που έγραφα αυτές τις γραμμές, δεν είχε γίνει γνωστό το όνομα του νέου πρωθυπουργού. Και νομίζω ότι πλέον δεν έχει μεγάλη σημασία. Η νέα κυβέρνηση έχει ήδη υπονομευθεί και δεν είμαι καθόλου βέβαιος για την επιτυχία του έργου της. Όμως είμαι απόλυτα βέβαιος ότι τα πάντα, δυστυχώς, έχουν γελοιοποιηθεί.
