Τα νέα μέτρα αποφασίστηκαν από την Διεθνή Επιτροπή Διατήρησης Θυννοειδών Ατλαντικού (ICCAT), η οποία είναι αρμόδια για την αλιεία τόνου στον Ατλαντικό και τη Μεσόγειο, καθώς και για την αλιεία καρχαριών και άλλων ειδών, τα οποία συχνά πιάνονται στα δίχτυα που προορίζονται για τόνους.
Σε συνάντηση των χωρών-μελών στην Κωνσταντινούπολη, η ICCAT αποφάσισε το Σάββατο να την υλοποίηση ενός συστήματος συγκέντρωσης δεδομένων για τα είδη που αλιεύονται, προκειμένου να τηρούνται τα συμφωνημένα όρια.
Η απόφαση έρχεται έπειτα από έρευνα της περιβαλλοντικής οργάνωσης Pew, η οποία έδειξε ότι το 2010 οι ποσότητες ερυθρού τόνου που αλιεύτηκαν στη Μεσόγειο ήταν διπλάσιες των ορίων.
Η οργάνωση WWF επισημαίνει τώρα ότι το σύστημα συγκέντρωσης δεδομένων δεν θα καλύπτει τους ερυθρούς τόνους που οδηγούνται στα λεγόμενα «παχυντήρια» της Μεσογείου -μεγάλα ιχθυοτροφεία όπου οι τόνοι παίρνουν βάρος πριν καταλήξουν στην αγορά.
Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι οι πληθυσμοί αρκετών ειδών τόνου, ιδιαίτερα του πανάκριβου ερυθρού τόνου, απειλούνται με κατάρρευση αν δεν περιοριστεί η αλιεία. Δυσοίωνο φαίνεται το μέλλον για αρκετά είδη καρχαριών που πιάνονται στα ίδια δίχτυα με τους τόνους.
Μέτρα για τους καρχαρίες και τον ξιφία
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις χαιρέτισαν ωστόσο την απόφαση της ICCAT για την προστασία του λείου καρχαρία (Carcharhinus falciformis), ο οποίος ζει και στη Μεσόγειο. Στο εξής, οι αλιείς τόνου που βρίσκουν λείους καρχαρίες στα δίχτυα τους υποχρεούνται να τα σχίζουν και να τους απελευθερώνουν.
Από την απαγόρευση στο κυνήγι του λείου καρχαρία, ο οποίος κατατάσσεται στα «σχεδόν απειλούμενα» είδη, εξαιρούνται οι κοινότητες αναπτυσσόμενων χωρών που κυνηγούν παραδοσιακά το συγκεκριμένο είδος.
Οι οργανώσεις Pew και Oceana θεωρούν θετικό το μέτρο, επισημαίνουν όμως ότι ανάλογα μέτρα έπρεπε να είχαν ληφθεί και για τη λάμνα (Lamna nasus), έναν άλλο καρχαρία που απαντάται και στη Μεσόγειο.
Η Pew, μάλιστα, πιέζει τις χώρες της ICCAT για την υιοθέτηση διχτυών νέας τεχνολογίας, κατασκευασμένα από νάιλον, τα οποία θα συγκρατούν μεν τους τόνους, αλλά θα μπορούν να σχίζονται από τους καρχαρίες.
Για τον ξιφία της Μεσογείου, τέλος, η ICCAT απαγόρευσε την αλιεία ψαριών με μήκος μικρότερο από 90 εκατοστά.
Και σε αυτή την περίπτωση όμως, η Oceana δηλώνει ότι «θα έπρεπε να είχαν γίνει περισσότερα».
