Αναστάτωση στο νηπιαγωγείο και ανησυχία στην κοινωνία για την ασφάλεια των μαθητών
Βιωματική διδασκαλία από τα προσχολικά τους ακόμη χρόνια και μάλιστα κατά τρόπο που εκ των πραγμάτων προκαλεί αίσθηση, είχαν την ευκαιρία να «απολαύσουν» προχθές οι μικροί μαθητές κεντρικού νηπιαγωγείου στην πόλη του Αγρινίου. Ένα μάθημα που με βίαιο τρόπο τους μετέφερε απ’ τον κόσμο της αθωότητάς τους στην κοινωνική πραγματικότητα: Ο κλέφτης, κατάφερε να μπει στο νηπιαγωγείο και ανενόχλητος να φτάσει μέχρι την αίθουσα διδασκαλίας, «ψαχουλεύοντας» ακόμη και την τσάντα της νηπιαγωγού!
Το επί των αστυνομικών στοιχείων ρεπορτάζ έρχεται βεβαίως σε δεύτερη μοίρα, σημειώνουμε ωστόσο ότι χρήματα ο κλέφτης δεν βρήκε να πάρει, δεν ήρθε δε «αντιμέτωπος» με τα νήπια, που εκείνη την ώρα βρίσκονταν στην πίσω πλευρά του αύλειου χώρου. Η παρουσία του όμως και μόνο στο χώρο, εν ώρα λειτουργίας του νηπιαγωγείου, εγείρει σοβαρά ερωτηματικά. Και προκαλεί την εύλογη ανησυχία όλων μας, καθώς, με την ευκολία που μπήκε ο «ακίνδυνος» κλέφτης, θα μπορούσε να έχει εισβάλει οποιοσδήποτε τρελός, ανώμαλος, οπλοφόρος (για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους) και …να προέχει σήμερα το αστυνομικό ρεπορτάζ. Το γεγονός βέβαια πως δεν μιλάμε για την απρόσκλητη και ανεπιθύμητη παρουσία κάποιου εξωσχολικού, εξωεκπαιδευτικού στοιχείου, αλλά για έναν κοινό κλέφτη, είναι από μόνο του ικανό να «υποστηρίξει» αυτή τη διάσταση, κατά τη γνώμη μας όμως θα ήταν λάθος να εγκλωβιστούμε σ’ αυτή, αν και το θέμα της ασφάλειας των παιδιών είναι υπαρκτό και τεράστιο. Έχουμε άλλωστε το τελευταίο διάστημα αφιερώσει αρκετό χώρο στην εφημ. Συνείδηση για να αναδείξουμε σημεία παρακμής στα σχολεία μας, σχολιάζοντας ιδιαίτερα τα φαινόμενα ψυχοσωματικής βίας σ’ αυτά.
Για το συγκεκριμένο περιστατικό πάντως, το ερώτημα σχετικά με το πώς ο κλέφτης μπήκε στο νηπιαγωγείο (οι πόρτες σ’ αυτά και στα δημοτικά είναι ή πρέπει να είναι πάντα κλειδωμένες) και πώς δεν έγινε εξ αρχής αντιληπτός, είναι πραγματικό. Το θέσαμε στην αρμόδια σε θέματα Παιδείας αντιδήμαρχο κα Ντίνα Κατσαρή, η οποία την ίδια απορία εξέφρασε, συμπληρώνοντας πως για το συμβάν από εμάς ενημερωνόταν. Κατόπιν της σχετικής «έρευνας» που και η ίδια πραγματοποίησε, πληροφορήθηκε ότι ο εν λόγω κλέφτης (νεαρός ROMA) μπήκε στο σχολείο όταν άνοιξε η κεντρική είσοδος κατά τη μετάβαση απ’ την κανονική λειτουργία σε ολοήμερο νηπιαγωγείο. Αυτό όμως ούτε δικαιολογεί την όλη κατάσταση, ούτε και καθησυχάζει τους πολίτες. Απάντηση λοιπόν στο ερώτημα δεν υπάρχει, γεγονός που δικαιολογημένα εντείνει τις ανησυχίες γονέων, μαθητών και εκπαιδευτικών λειτουργών. Θυμίζουμε ότι περιπτώσεις διαρρήξεων – κλοπών είχαμε πρόσφατα και σε άλλα σχολεία, η διαφορά όμως εδώ είναι ότι μιλάμε για νηπιαγωγείο, σε ώρα λειτουργίας. Και η είσοδος του κλέφτη σ’ ένα δημόσιο κτίριο γεμάτο παιδιά και εποπτεύοντες, εκτός απ’ το θράσος του, καταδεικνύει ίσως και την απελπισία του. Και εδώ βρίσκεται η παράμετρος που δεν δικαιούμαστε να αγνοήσουμε. Ο άνθρωπος αυτός ρίσκαρε για τα λίγα χρήματα που ενδεχομένως θα έβρισκε στην τσάντα της νηπιαγωγού. Δεν βρήκε τίποτε, ήλπιζε όμως σε… 20 ευρώ; Σε 50; Σίγουρα όχι περισσότερα! Και τέτοιες καταστάσεις, για τέτοια «ευτελή» (άλλοτε) ποσά, βιώνουμε ως κοινωνία σχεδόν καθημερινά πια.
