Αναδιφώντας στίς σελίδες τής ιστορίας, τής νεωτέρας Ελλάδος, συνάντησα ένα κείμενο τού Ανδρέα Καρκαβίτσα πού είχε δημοσιευθεί,πρίν από ένα αιώνα,μέ τόν τίτλο «Σάλπισμα» στήν εφημερίδα «Χρόνος» στίς 16 Οκτωβρίου τού 1909.
Πιστεύω ότι αυτό τό χρονογράφημα τού περίφημου συγγραφέα μας αντανακλά,όπως καί τότε έτσι καί σήμερα,τίς αγωνίες τού λαού γιά τό μέλλον μας,ένα μέλλον πού παρ’ όλη τήν ευωχία τής ορκωμοσίας τήν περασμένη Παρασκευή,συνεχίζει νά ορθώνεται μπροστά μας, σκληρό καί άδηλο.
Παραθέτω τό χρονογράφημα.
«Ανδρες με τά γερά κορμιά –εσάς λέω τού Συνδέσμου λεβέντες- νέοι μέ τά γελαστά χρώματα και τήν αστραπή στό μάτι,πού είσθε;..Εχω τόσον καιρό (μέρες έσβησαν,έφυγαν μήνες) σας καρτερώ καί μαζί μου ο Λαός,βάνω τό αυτί μου καί ακροάζομαι τόν ερχομό σας,γιά τόν ερχομό σας ακροάζεται τό έθνος,τό ρυθμικό βηματισμό σας προσμένει η ονειροπλέχτρα Φυλή.
Σάς είδε μιάν αυγή σάν όνειρο τερπνό μεσ’ στόν βαρύ τόν ύπνο της καί πήδησε ξαφνιασμένη κι απορούσα.Εκεί στόν κάμπο τού Γουδί σάλεψαν ίσκιοι,στό σκοτάδι τό βαθύ άστραψαν θυμοί – έτριξαν προγονικά κόκαλα.Καί τήν αυγή,τήν ώρα πού ο ήλιος έβγαινεν αντίκρυ,αψύς καί θυμωμένος,αποφασισμένος νά φτάσει στό βασίλεμα του,χαλώντας κάθ’ εμπόδιο,σάς είδε μέ τό ντουφέκι στό πλευρό,ορκισμένους νά κάμετε πατρίδα ή νά χαθείτε!..
Σάς είδε καί στέναξε:Σώθηκα!..Μά από τότε δέν σάς βλέπει πουθενά!Τί γινήκατε;»
Τό κείμενο αυτό τό έγραψε ο Καρκαβίτσας γιά τό Κίνημα τού 1909,ένα Κίνημα πού δέν επεδίωξε τότε,ούτε καθεστωτική αλλαγή,ούτε εγκαθίδρυση δικτατορίας,αλλά ήθελε νά τεθεί τέρμα,στή βουλευτοκρατία καί τή συναλλαγή,στήν οικονομική δυσπραγία λόγω τής πλημμελούς φορολογίας πού επεβάρυνε κυρίως τίς λαικές τάξεις,στήν κακή απονομή τής δικαιοσύνης,στήν έλλειψη δημοσίας ασφάλειας και στό απαράσκευον τού κράτους γιά τήν προάσπιση τών εθνικών θεμάτων.
Οπως λέει καί η παροιμία, τ’ είχα Γιάννη,τ’είχα πάντα…Σήμερα ποιός θα τ’ αλλάξει όλα;
