Για τον ΣΥΡΙΖΑ τα διακυβεύματα που βάζει το πολιτικό θρίλερ που ζούμε τις τελευταίες ημέρες είναι η δημοκρατική λειτουργία του πολιτικού συστήματος και η παραμονή ή όχι της χώρας στηνευρωζώνη. Στην πραγματικότητα, για τον ΣΥΡΙΖΑ το ζήτημα είναι η δανειακή σύμβαση και η αποτροπή της ψήφισής της, αλλά αντιμετωπίζει πλέον και το εκβιαστικό, κατά τον ίδιο, δίλημμα «ευρώ ή δραχμή», που θέτει το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα και η Ε.Ε. αφού ανοιχτά συνδέει την παραμονή στο ευρώ με την ψήφιση της δανειακής σύμβασης. Ο ΣΥΡΙΖΑ τοποθετείται με σχετική απροθυμία να καταστήσει αυτό ως κεντρικό ζήτημα της συγκυρίας, δεδομένου ότι ενεργοποιεί αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό του (Λαφαζάνης, ΚΟΕ, ΔΕΑ κ.ά.) που προκύπτουν από τη θέση περί στάσης πληρωμών - εξόδου από το ευρώ ή εν πάση περιπτώσει από την «ανησυχία» για την ταύτιση του χώρου με το ευρώ και όσους το στηρίζουν.
Ανασύνταξη
Επ’ αυτών των ζητημάτων έγιναν εκτεταμένες συζητήσεις το Σαββατοκύριακο στο συμμαχικό σχήμα της Αριστεράς στο πλαίσιο των συνεδριάσεων της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝ (ΚΠΕ) και της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Στην απόφαση δε της ΚΠΕ του ΣΥΝ αναφέρεται ότι «η υπεράσπιση της Δημοκρατίας και το δικαίωμα της λαϊκής βούλησης να εκφράζεται και να αποφασίζει για την πορεία του τόπου, οφείλει να είναι αυτή τη στιγμή κυρίαρχο ζήτημα για την Αριστερά».
Επιπλέον, στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν κρίσιμης πλέον σημασίας για την εξέλιξη της κατάστασης την απόφαση Σαμαρά να μπει στο μνημονιακό κάδρο δεχόμενος να ψηφίσει τη δανειακή σύμβαση, καθώς αυτό από τη μία δίνει ώθηση στην προσπάθεια ανασύνταξης ενός ισχυρού μνημονιακού μπλοκ - αν καταφέρει να επιβληθεί, θα δεσμεύσει τη χώρα για δεκαετίες στους άγριους όρους της δανειακής -, από την άλλη επιτρέπει ακόμη μεγαλύτερη απελευθέρωση κοινωνικών δυνάμεων που στηρίζονταν στη μέχρι πρότινος «αντιμνημονιακή» στάση του Σαμαρά.
Όσον αφορά το διακύβευμα «ευρώ ή δραχμή», ο ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνει τη θέση του για την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους με τους εταίρους και τους πιστωτές και υποστηρίζει ότι παραμένει ενεργό και αξιοποιήσιμο ακόμη και τώρα που οι εκβιασμοί παίρνουν κεφάλι, το «υπερόπλο», όπως το χαρακτηρίζει ο Τσίπρας, του ενδεχόμενου ντόμινο που θα προκαλούσε η αποχώρηση της χώρας μας από την ευρωζώνη. Στον ΣΥΝ και άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ είναι ισχυρή η πεποίθηση ότι αυτήν τη στιγμή οι Ευρωπαίοι ηγέτες ή ακόμη και ο Ομπάμα τρέμουν τις συνέπειες που θα έχει μια κίνηση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Πάντως αφήνουν κι ένα παράθυρο ανοιχτό για την πιθανή πραγματοποίηση της απειλής αποπομπής της χώρας από το ευρώ, με πρωτοβουλία του ευρωσυστήματος, σημειώνοντας όμως ότι αυτό θα είναι αυτοκαταστροφικό.
«Δεν αντέχουν»
Ως προς τα παραπάνω, είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις Τσίπρα (Alter).
Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ εκτίμησε ότι «δεν υπάρχει καμία νομική και θεσμική δυνατότητα να γίνει αυτό» ώστε η Ελλάδα να αποπεμφθεί από το ευρώ, αλλά ακόμα κι αν βρεθεί «δεν αντέχουν την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ». Όπως εκτίμησε ο Τσίπρας, την αμέσως επόμενη στιγμή θα δεχθεί πίεση η Ιταλία από τις αγορές κάνοντας τον δανεισμό της αδύνατο, καθιστώντας όμως εξίσου αδύνατη τη διάσωσή της από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό δεδομένου ότι το δικό της χρέος είναι δυσθεώρητο.
Σε τελική ανάλυση, σύμφωνα με τον Τσίπρα, «έχουμε δύο δρόμους μπροστά μας. Ο πρώτος δρόμος είναι να δεχθούμε εθελόδουλα αυτήν την πορεία πτώχευσης του λαού μας, αποδεχόμενοι τη δανειακή σύμβαση και όλα τα μέτρα που αυτή θα επιφέρει. (...) Και ο άλλος δρόμος είναι ο δρόμος της άρνησης της δανειακής σύμβασης. Ο δρόμος του να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας».
Και συμπλήρωσε: «Εάν τις κάνουν πράξη τις απειλές τους, τότε στην κόλαση θα πάει όλη η Ευρώπη κι όλος ο κόσμος». Εμείς υπογράμμισε «θα ξαναστηθούμε από την αρχή, θα ξαναστηθούμε στα πόδια μας, αξιοποιώντας τις δικές μας δυνάμεις, την περηφάνια μας, την αξία μας. Εάν όμως κατανοήσουν ότι αυτό είναι καταστροφικό και για τους ίδιους, τότε θα αναγκαστούν να αλλάξουν στρατηγική, να πάρουν πίσω τα μέτρα της λιτότητας, να κάνουν την ΕΚΤ τράπεζα κεντρική όπως όλες οι κεντρικές τράπεζες και να κόψει χρήμα, να δανείζει φτηνά τις χώρες και να αφήσει αυτή την αισχροκέρδεια των αγορών»...
