Όπως είπε ο κ. Καρατζαφέρης σε δηλώσεις μετά τη συνάντησή του την Παρασκευή με τον Πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου, η επιστολή περιέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που χρειάζονται ώστε «να μην υπάρχει άλλοθι για μη εκταμίευση της έκτης δόσης» του δανείου προς τη χώρα μας.
«Η πολιτική αμετροέπεια της προηγούμενης κυβέρνησης οδήγησε τους δανειστές μας να κινηθούν στα όρια του εκβιασμού: "Ή υπογράφετε ή δεν θα σας εκχωρούμε τη συμφωνηθείσα δια του αρχικού Μνημονίου 6η δόση". Κοινώς, "πτωχεύστε και οδηγηθείτε εκτός Ευρώπης και Ευρώ"», τονίζεται χαρακτηριστικά στο κείμενο της δισέλιδης επιστολής που αναλυτικά έχει ως εξής:
«Συνοδοιπόροι στη δύσκολη, κοπιαστική πορεία, αυτού του σκληρόβατου Μαραθωνίου για τη σωτηρία της οικονομίας και ως εκ τούτου της ίδιας, της χώρας, γνωρίζω ότι οι περισσότεροι, αν όχι σχεδόν όλοι, έχετε εξουθενωθεί απ΄αυτή την Πανεθνική προσπάθεια. Γνωρίζω ότι άλλαξε σ’ όλους η ζωή . Στα ασθενέστερα νοικοκυριά, μάλιστα, δραματικά. Φτάσαμε να μη μπορούμε να ζήσουμε μόνοι τα παιδιά μας. Από δυσβάσταχτα δάνεια, προϊόν επιπόλαιων αποφάσεων και κοντόφθαλμων πελατειακών πολιτικών του παρελθόντος, περάσαμε στην επαιτεία. Η ακράτεια των συνδικαλιστών για προνόμια που δεν άντεχε ο προϋπολογισμός της χώρας, η πλεονεξία κάποιων, ευτυχώς όχι όλων, προνομιούχων του κεφαλαίου, αλλά και του συνόλου, σχεδόν, της μεταπολιτευτικής οικονομικοκ9οινωνικής νομενκλατούρας, να καταθέτουν το παντοιοτρόπως αποκτηθέν πλεονασματικό τους απόθεμα σε Τράπεζες του εξωτερικού, η ενδοτικότητα υπουργών και άλλων αξιωματούχων στον εύκολο πλουτισμό εις βάρος του κράτους, με ακραία φαινόμενα διασπάθισης του δημόσιου χρήματος, συνέβαλαν, εν πολλοί, στην παθογένεια της Εθνικής Οικονομίας.
Δεν είναι, φυσικά, η ώρα, εν μέσω της οδυνηρής κρίσεως που διαπερνά την οικονομική, κοινωνική, θεσμική, πολιτιστική ζωή του τόπου, για επιμερισμό ευθυνών ανάμεσα σ’ εκείνους που υπήρξαν φυσικοί ή ηθικοί αυτουργοί του εθνικού κατήφορου. Θα έλθει η ώρα τους. Τώρα, προέχει η σωτηρία της Πατρίδος. Και αυτή, δυστυχώς, από τη δραματική ροή των πραγμάτων δεν είναι δυνατόν να προέλθει από τις εγχώριες δυνάμεις. Χρειαζόμαστε της έξωθεν στήριξη. Την ουσιαστική συμβολή δηλαδή, αυτών που εμπιστευτήκαμε ως εταίρους. Αυτούς με τους οποίους από κοινού βουλευόμεθα στο ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ. Αυτούς με τους οποίους από κοινού συμμετέχουμε στο ίδιο νόμισμα, το ΕΥΡΩ.
Όλα αυτά τα χρόνια μας έδωσαν πολλά με τα διάφορα «πακέτα» και όχι μόνο. Όμως και μεις τους δώσαμε πολλά. Καταναλώνουμε με το μισθό μας σε δικά τους πολυκαταστήματα, που η λειτουργία τους έβαλε λουκέτο σε δεκάδες χιλιάδες μικρά ελληνικά καταστήματα. Με τις εισαγωγές από τις χώρες τους μεταφέρουμε τον όποιο πλούτο της χώρας μας στα ταμεία τους ( έχουμε αγοράσει τα περισσότερα κατά κεφαλήν τηλέφωνα από την ΦΙΛΑΝΔΙΚΗ NOKIA). Προμηθευτήκαμε εξοπλισμό (αμυντικό- ηλεκτρονικό) σε πολύ μεγαλύτερες τιμές από τις τρέχουσες στη διεθνή αγορά.
Ήταν μια σχέση ΔΟΥΝΑΙ και ΛΑΒΕΙΝ. Και στα δύο υπήρξαμε υπερβολικοί. Σήμερα, η Ελλάδα, έχει οδηγηθεί σε πλήρες αδιέξοδο. Ως ΛΑ.Ο.Σ., αποφασίσαμε, χωρίς κανείς να μας το επιβάλει, παρά μόνο η συνείδησή μας και η υπευθυνότητα απέναντι στο ΕΘΝΟΣ να ψηφίσουμε υπέρ των διαρθρωτικών μέτρων του Μνημονίου τον Μάιο του 2010. Δείξαμε σαν κόμμα σοβαρότητα απέναντι στην επερχόμενη καταιγίδα. Όμως η διαχείριση του Μνημονίου δεν ήταν ενδεδειγμένη και σκόνταψε στις ενδοκομματικές αγκυλώσεις του κυβερνώντος, τότε, κόμματος. Αποτέλεσμα η επιδείνωση. Τα διάφορα τεχνάσματα του μικροκομματισμού παραλογισμού, εξέθεσαν στα μάτια των ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ μας, όχι μόνο το πολιτικό προσωπικό, αλλά και την αξιοπιστία της χώρας μας.
ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ που, είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί, δεν ήλθαν αυτοί σ’ εμάς, αλλά εμείς, εκλιπαρώντας, καταφύγαμε στην πόρτα τους. Με πολύ κακομοιριά και περισσότερη κουτοπονηριά προσπαθήσαμε ν’ αντλήσουμε παροχές, χωρίς να εξυπηρετούνται οι δεσμεύσεις μας για μια σειρά μεταρρυθμίσεων. Τώρα μας τιμωρούν γι’ αυτές τις «επιδόσεις» μας. Καθυστερούν την 6η ΔΟΣΗ. Ενώ έπρεπε να την είχαμε λάβει τον Σεπτέμβριο, δεν είμαστε σίγουροι ότι θα καταβληθείτε πρώτο 15νθήμερο του Δεκεμβρίου.
Η πολιτική αμετροέπεια της προηγούμενης κυβέρνησης οδήγησε τους δανειστές μας να κινηθούν στα όρια του εκβιασμού.
«Ή υπογράφετε ή δεν θα σας εκχωρούμε τη συμφωνηθείσα δια του αρχικού Μνημονίου 6η ΔΟΣΗ.»
Κοινώς, «πτωχεύστε και οδηγηθείτε εκτός ΕΥΡΩΠΗΣ και ΕΥΡΩ». Καυτά την επίσκεψη της Τρόικας με διευρυμένη σύνθεση στο γραφείο μου, στη ΒΟΥΛΗ (η επιλογή του χώρου έγινε για να τονίσω τη θεσμικότητα και όλα τ’ απορρέοντα), εξήγησα ότι η αδιαλλαξία και η ανελαστικότητα κάποιων αποφάσεών τους, όπως η έγγραφη δέσμευση των πολιτικών αρχηγών, είναι δυνατόν να δημιουργήσουν στο εκλογικό σώμα αντανακλαστικά απόρριψης, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην επικράτηση μιας ακραίας ρητορικής για έξοδο από την ΕΥΡΩΠΗ και το ΕΥΡΩ, όπως την αντιλαμβάνονται η ΣΤΑΛΙΝΙΚΗ Αριστερά και οι συνιστώσες του Αναρχισμού και των αντιεξουσιαστών. Δηλαδή, προϊόντος του χρόνου, σε συνάρτηση και με τις επικρατούσες «κατοχικού τύπου» αντιλήψεις σε κάποιες κυβερνήσεις κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενδέχεται να μετατραπεί η Ελλάδα από χώρα της Ευρώπης, του ΝΑΤΟ, του Συμβουλίου της Ευρώπης σε μια ιδιότυπη «ΚΟΥΒΑ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ».
Λαμβανομένων υπόψη όλων των ανωτέρω, μου έχει δημιουργηθεί η βεβαιότητα ότι η εμμονή εγγράφου διαβεβαίωσης επέχει θέση σύμβασης μεταξύ των απούντων την υπογραφή και των υπογραφόντων. Σύμβαση στην οποία κυρίαρχο και αναπόσπαστο στοιχείο αποτελεί η αρχή της αμοιβαιότητας. Εξυπακούεται, δηλαδή, εξ’ αρχής , ότι το υπογεγραμμένο κείμενο είναι ισχυρό, όταν οι αναληφθείσες ή αναλαμβανόμενες αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής εκ μέρους των κυρίαρχων κρατών θα υλοποιούνται άνευ προσχημάτων και προσκομμάτων, καθ’ όσον η συνεχής προβολή προσκομμάτων επιδεινώνει, την ήδη κακή εικόνα της οικονομίας μας στη διεθνή αγορά.
Ως εκ τούτου, Ελληνίδες και Έλληνες, προκειμένου να αποσοβήσουν τεχνητοί και ουσιαστικοί κίνδυνοι για τους μισθούς και τις συντάξεις εκατομμυρίων συμπατριωτών, διαβεβαιώνω ότι η συμμετοχή μας στην Κυβέρνηση του κ.Παπαδήμου επιβεβαιώνει της στήριξη του πολυετούς προγράμματος προσαρμογής και προσυπογράφει τις πολιτικές της 5ης αναθεώρησης του Μνημονίου, μετά των υπολοίπων κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση.
Στην επόμενη Βουλή, ο ΛΑ.Ο.Σ. θα συνεχίσει να υποστηρίζει τους στόχους του προγράμματος οικονομικής προσυπογραφής, καθώς και τις βασικές μεταρρυθμιστικές πολιτικές αυτού του προγράμματος. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι κάποιες προσαρμογές στις πολιτικές του προγράμματος είναι απαραίτητες. Οι προτάσσεις μας, όμως, θα κινούνται ευθέως στο πλαίσιο των στόχων για επιτυχή δημοσιονομική ενοποίηση, ιδιωτικοποιήσεις με απόλυτη διαφάνεια, οικονομική σταθερότητα, απελευθέρωση των αγορών, με σύνεση και ρεαλισμό, και άλλες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις με σκοπό την ενίσχυση της μεσοπρόθεσμης ανάπτυξης.
Ανεξαρτήτως των δεσμεύσεων για την καταβολή της 6ης δόσης, ο ΛΑ.Ο.Σ. πιστεύει ότι η αποκατάσταση της δημοσιονομικής βιωσιμότητας, όπως και η διόρθωση άλλων μικροοικονομικών ανισορροπιών, αποτελούν την καλύτερη συνεισφορά αυτής της νέας κυβέρνηση στην προώθηση της ευημερίας της ελληνικής κοινωνίας.
Εξυπακούεται ότι ο ΛΑ.Ο.Σ. θα στηρίξει, μέχρι ολοκληρώσεως του έργου της, την ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Παπαδήμου. Όπως συμφωνήθηκε κατά τη διάρκεια της συνάντησης των τριών πολιτικών αρχηγών (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ ΚΑΙ ΛΑ.Ο.Σ.) με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο κύριος στόχος της Κυβέρνησης θα είναι η εφαρμογή των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της 26ης Οκτωβρίου 2011, συμπεριλαμβανομένων και των πολιτών οικονομικών πολιτικών, οι οποίες συνδέονται με αυτές τις αποφάσεις. Αυτή η εντολή επικυρώθηκε από την Ελληνική Βουλή με τις ψήφους όλων των βουλευτών μας.
Ευχή και προσπάθεια όλων μας πρέπει να είναι να ολοκληρωθούν οι σταθεροποιητικές διαδικασίες μέσα στα χρονικά όρια (19 Φεβρουαρίου) που έχουν συμφωνηθεί, προκειμένου να εκφράσει αβίαστα τη βούληση του ο κυρίαρχος, παρότι τραυματισμένος, Ελληνικός ΛΑ.Ο.Σ..
Ελληνίδες και Έλληνες, πρέπει να μείνουμε ζωντανοί και όρθιοι. Με σωφροσύνη και χρηστή χρήση επιβάλλεται να διασειστούμε κεφάλια που θ’ αντλήσουμε από τους εταίρους μας. Ταυτόχρονων, να διευθετήσουμε χρονίζουσες διεκδικήσεις μας από κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα παθήματα να γίνουν μαθήματα. Ένα μάθημα που πρέπει να το τυπώσουμε βαθιά στη μνήμη μας, εκλογείς και εκλεγόμενοι.»
