ΕΦΥΓΑΝ οι «σεμνοί και ταπεινοί» αφήνοντας πληγές και Βατοπέδια. Η Βουλή…αγρίεψε κι είπαμε πως θα βγάλουν άκρη με τους κρυμμένους στα γένια του Εφραίμ.
Με τις τρεις βίλες (απ΄ τη…δημοσιογραφία) του κ. Ρουσόπουλου, με τους Γιάννους του παρελθόντος και τους Μαντέληδες του παρόντος, μιας και ήδη είχαν έρθει στα πράγματα τα παιδιά του Σημίτη ανάκατα με τους «ιστορικούς».
ΠΙΕΖΕ από κάτω ο κόσμος (όχι, βέβαια, αγγελικά πλασμένος) κι αυτοί ζώστηκαν τ’ άρματα. Οι πολιτικοί μας των παχέων λόγων, των αμειβομένων επιτροπών και των…υπερωριών. Τους είδαμε και…τρομάξαμε. Περιμέναμε το πόρισμα της αλήθειας και μας ήρθε κατακέφαλα. Αθώοι μέχρις ενός οι βατοπεδινοί, στη δικαιοσύνη οι Μαντέληδες, με τους μορφασμούς του ο Άκης, οι Γιάννοι υπεράνω υποψίας και οι Τσουκάτοι με τη θολούρα των ανομημάτων(;) τους.
ΥΣΤΕΡΑ περιεργαστήκαμε τα «πόθεν έσχες» των πολιτικών μας και βουλιάξαμε σε ακίνητα, μετρητά και στην…ειλικρίνειά τους. Απορημένοι για την επιμονή τους να φανερώνουν τα περιουσιακά τους μια φορά το χρόνο και να τα…ελέγχουν οι ίδιοι! Με το περί δικαίου (και ισότητας) αίσθημα απλωμένο στα κρυμμένα, που τους δίνουν κουράγιο για παραμονή τους στο «επάγγελμα».
ΤΙ άλλο μας προέκυψε; Οι πονηρότεροι και προνοητικότεροι που φυγάδευσαν τον ιδρώτα τους στην μακρινή και…εχέμυθη Ελβετία. Και πώς το ξέρουμε; Απ’ τις αντιδράσεις και τα μεγάλα λόγια τους. Τους (ξανα)είδαμε και τρομάξαμε. «Ουαί τοις καταθέταις», σκεφθήκαμε. Συγκροτούνται, όπου να’ ναι, επιτροπές, στήνονται…κρεμάλες κι όλα στο φως. Κι άρχισε το πανηγύρι των λόγων, των υποσχέσεων και της φοβέρας. Ωστόσο, «τι κάθονται οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;» (Καβάφης). Δεν «περιμένουν τους βαρβάρους»-τον χρόνο μόνο ροκανίζουν. Για να φτάσουμε στις εκλογές με κρυμμένα τα χαρτιά των βουλευτών που «ακούμπησαν» τα λεφτά τους έξω και με τη λίστα αφανέρωτη.
ΜΕΡΕΣ είναι-θα περάσουν-και ποιος ψάχνει για λαβράκια στη θολούρα της θάλασσας με καρχαρίες, πιράνχας και «χρυσή» απείραχτη μαρίδα, στην προεκλογική βαβούρα και στους μετεκλογικούς θριάμβους…
ΜΑΣ γέλασαν (πολλάκις) τους χαμογελάσαμε πλειστάκις, καιρός για τιμωρία (τους). Με αποκλεισμούς και μαύρισμα. Για ανεπάρκεια, πονηριά και για…ελβετοκαταθέσεις. Και οι υπόλοιποι; Να τιμωρηθούν ως «κλεπταποδόχοι» (δεν αποκαλύπτουν, δεν τιμωρούν) και ως ταχυδακτυλουργοί που σουφρώνουν την αλήθεια μπροστά απ’ τα μάτια μας.
