σχετικά με την μη πληρωμή του προσωπικού που εργάζεται στο πρόγραμμα δακοκτονίας, ανερυθρίαστα ομολογεί ότι: «η αιτιολόγηση της καθυστέρησης αποδίδεται στη γενικότερη αστάθεια της οικονομικής κατάστασης της χώρας».
Τα συναρμόδια υπουργεία δηλαδή προσπαθούν να επαναφέρουν την οικονομική σταθερότητα μην πληρώνοντας το προσωπικό δακοκτονίας. Μήπως θα ήταν καλλίτερα για την οικονομική σταθερότητα της χώρας να πληρωθούν οι εργάτες δακοκτονίας και να μην πληρωθεί ο Υπουργός και οι σύμβουλοι του; Όταν ένας Υπουργός δημοσίως αποδέχεται ότι δεν μπορεί έστω και στοιχειωδώς να διαχειριστεί τις καταστάσεις, το λογικό είναι μετά την διαπίστωση να ακολουθεί η παραίτηση.