Ετσι λέει. Τη στηρίζουν οικονομικά η οικογένειά της και ο σύντροφός της. Πάει και η οικογένεια. Αν καθυστερήσει πολύ να βρει κάποια δουλειά, ποιος ξέρει, μπορεί και να χωρίσει το ζευγάρι. Η μια διάλυση φέρνει την άλλη.Πιο συγκλονιστική όμως είναι η δήλωση μιας άλλης νέας γυναίκας που μαρτυράει ολόκληρη καταστροφή: «Εμπνεύσεις υπάρχουν, αγκαλιές υπάρχουν, κουράγιο δεν υπάρχει και πίστη». Ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Βασίλης Κρεμμυδάς επισημαίνει: "Η κρίση εμφανίζεται ως οικονομική, είναι όμως πολύ βαθύτερη και έχει αγκαλιάσει το σύνολο του δημόσιου και ιδιωτικού βίου, την κοινωνία, τους θεσμούς, τον ιστό της κρατικής οργάνωσης, την πολιτική και τους πολιτικούς, όλα. Όταν λοιπόν όλα διαλύονται, καθένας απομονώνεται, φροντίζοντας πώς θα επιζήσει. Η ατομικότητα οδηγεί σιγά σιγά σε σύγκρουση μιας κοινωνικής ομάδας με άλλες. Όλοι στρέφονται εναντίον όλων και η κοινωνική συνοχή ή η κοινωνική αλληλεγγύη έχει εξαφανιστεί: η κοινωνία διαλύεται. Οι νέοι και οι νέες, που δεν έχουν και μεγάλα περιθώρια για να κάνουν οικογένεια, τι θα γίνουν αύριο; Τι θα είναι αύριο; Θα μπορέσουν να είναι κοινωνικά υποκείμενα μιας άλλης κοινωνίας ή εξουθενωμένοι, απογοητευμένοι για την απώλεια, ουσιαστικά, της ζωής τους, θα έχουν κάτι άλλο γίνει που ούτε να το σκέπτομαι δεν θέλω; Ζητώ συγγνώμη που τα βλέπω τόσο μαύρα, δεν μπόρεσα να τα δω γκρίζα, έστω. Σκέφτεστε μια κοινωνία χωρίς παιδάκια χαρούμενα, να τρέχουν τσιρίζοντας, που να σε κάνουν να είσαι χαμογελαστός όλη μέρα;".
http://www.katoci.com/
