είναι κομματικοποιημένα σκυλάκια τα οποία να πιστεύουν σε μια ψεύτικη ιδεολογία, να έχουν ψεύτικες αντιλήψεις και σαπισμένα όνειρα. Ο θάνατος σου, η ζωή μου λένε κάποιοι. Τελικά έτσι είναι, βλέποντας λοιπόν τον φίλο μου να έχει πουλήσει την προσωπικότητα και τις ιδέες του στον οποιοδήποτε (αναφέρομαι στην παράταξη ΠΑΣΠ), για μία βολεμένη μελλοντική θέση στο δημόσιο, καμαρώνοντας ότι μέσα σε 2 χρόνια από την εισαγωγή του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα καταφέρει να γίνει γραμματέας του φοιτητικού κινήματος της σχολής του. Για μαθήματα ούτε λόγος μιας και οι καημένοι οι γονείς του, εξακολουθούν να πληρώνουν με κόπο τα έξοδα του κανακάρη διότι, δεν γνωρίζουν. Το συγκεκριμένο παιδί δηλώνει ΤΕΜΠΕΛΗΣ, και όχι μόνο το λέει ο περίγυρός του αυτό αλλά, το επιβεβαιώνει ωμά ο ίδιος. Η αλήθεια είναι ότι καταβάθως ζηλεύω, καθώς και έχω διαβάσει περισσότερο στην ζωή μου από εκείνον (είμαι στην πράξη πιο μορφωμένος), και έχουν λιώσει τα παπούτσια στην δουλεια η οποία είναι 16ωρη για ποσό 65 ευρώ, και στην τελική δεν θα έχω τα ίδια προνόμια με αυτόν ασχέτως αν είμαι σωστότερος άνθρωπος. Ο μικρός του στόχος βλέπεται, καθώς μπήκε στο Α.Ε.Ι. ήταν να δοκιμάσει μπάφο, και να επαναστατήσει σαν αριστεριστής που δήλωνε, ενάντια στο κατεστημένο και την πλουτοκρατία. Είναι εμφανείς πως είναι χαμαιλέοντας. Προσαρμόζεται στην κατάσταση (όχι με την θετική έννοια), ώστε να πετύχει το συμφέρον του. Θυμάμαι μία φορά που μου έλεγε πως το κόμμα του, του είχε στήλη λάθος απαντήσεις στο κινητό με αποτέλεσμα να κοπεί στο μάθημα την στιγμή όπου εγώ δεν χρωστάω κανένα μάθημα. Εχθές λοιπόν συλλογιζόμουν πως τελικά δεν υπάρχει ελπίδα όταν διαπρέπουν τέτοια άτομα, και πως πρέπει να ζήσω με αυτό. Κατέληξα λοιπόν σε 2 λύσεις ώστε να καταφέρω να επιβιώσω, τουλάχιστον ψυχολογικά στην χώρα αυτή.
Η πρώτη, ήταν περισσότερο βίαιη και ήταν να βάλω φωτιά σε κάθε κομματικό δωματιάκι της σχολής μου, που κάνει κάθε στιγμή την φοιτητική μου ζωή δυσκολότερη, και στην συνέχεια να επεκταθώ με τον ίδιο βίαιο τρόπο στα άτομα που έχουν τα πλεονεκτήματα και την αντιμετώπιση που ποτέ δεν είχα, καθώς ποτέ δεν είπα ναι στο να πουλήσω την ψυχή μου στο διάβολο.
Η δεύτερη λύση ήταν να κάνω αυτό που μισούσα ώστε να ήταν η ζωή μου καλύτερη. Τέρμα πια το ψάξιμο για δουλεια μιας και το κόμμα (οποιοδήποτε από τα 2 μεγαλύτερα) θα μου εξασφάλιζε μία. Τέρμα η ανησυχία για το μέλλον μιας και ο δημόσιος τομέας που πάντα μισούσα θα ήταν κοντινότερος από ποτέ. Και ειδικότερα τέρμα πια τα προβλήματα της καθημερινής ζωής απέναντι στο σύστημα μιας και θα ήμουν μέρος αυτού.
Έχοντας σοκαριστεί από τον ίδιο μου τον εαυτό μιας και οι 2 μοναδικές λύσεις που σκέφτηκα εγώ ο ίδιος είναι ενάντια στις ηθικές μου αξίες, που δεν ήμουν πρόθυμος να αλλάξω, κατέληξα στο να αποχωρήσω σιωπηλός από την πραγματικότητα και να επικεντρωθώ σε αυτά τα λίγα που μου έχουν μείνει μέχρι στιγμής, και να εξακολουθώ να μισώ με όλο μου το είναι αυτούς τους ανθρώπους που με έχουν φτάσει σε αυτό το σημείο. Δεν ξέρω αν θα αντέξω στους δύο πειρασμούς που ανάφερα πιο πάνω αφού οι σκέψεις αυτές έρχονται όλο και περισσότερο στο μυαλό μου.
Για την ιστορία είμαι ένας 19χρονος φοιτητής Τ.Ε.Ι.
Εύχομαι καλή τύχη σε όλους τους συνανθρώπους μου που εξακολουθούν να είναι άνθρωποι.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
