Μέσα σε λιγότερο από μια εβδομάδα λοιπόν, από το προσκύνημα στη ρωσική πρωτεύουσα έχουν περάσει περισσότεροι από 200.000 πολίτες. Τον αριθμό τον αντιλαμβανόμαστε; 200.000. Και προφανώς, έπεται συνέχεια.
Η Ρωσία βέβαια, είναι μια χώρα με βαθιά θρησκευόμενο πληθυσμό. Που πέρασε πολλές δυσκολίες στις ακόμη πιο πολλές δεκαετίες στη διάρκεια των οποίων ο Κομμουνισμός και ο Υπαρκτός Σοσιαλισμός έκαναν πειράματα λειτουργίας ενός σύγχρονου κράτους.
Ακολούθησε η περίοδος Γέλτσιν, που μάλλον οι Ρώσοι θα θέλουν να ξεχάσουν, για να περάσουν εν συνεχεία στην εποχή Πούτιν. Στο πρόσωπο του οποίου, βρήκαν έναν πραγματικό ηγέτη. Σε αυτή την εποχή λοιπόν, η ρωσική Εκκλησία βρήκε χώρο για να… αναπνεύσει και να δραστηριοποιηθεί, στο πλευρό των πολιτών. Στο πλευρό της κοινωνίας.
Το γεγονός ότι για ένα τόσο σημαντικό προσκύνημα, εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσοι σπεύδουν να παραμείνουν για αρκετές ώρες στην ουρά, παραμερίζοντας τις άλλες δραστηριότητες της καθημερινότητάς τους, λέει πολλά. Και λέει ακόμη περισσότερα, αν δει κανείς το γεγονός υπό το πρίσμα της δυναμικής αλλά και της ισχύος ενός ορθόδοξου τόξου, από τη Μόσχα μέχρι την Αθήνα.
