Επιστήμονες και αλιείς της περιοχής επισημαίνουν πως οι κακοτεχνίες, οι παράνομες δραστηριότητες αλλά και η αδιαφορία των αρμόδιων Αρχών έχουν φέρει το πολύτιμο οικοσύστημα στα όριά του και είναι θέμα χρόνου η λιμνοθάλασσα να σβηστεί διά παντός από τον χάρτη.
Η λιμνοθάλασσα του Κοτυχίου, με έκταση περίπου 8.500 στρέμματα, επικοινωνεί με τη θάλασσα μέσω ενός καναλιού, το οποίο αριστερά και δεξιά του έχει δύο αναχώματα (προβόλους), και προστατεύεται απ’ αυτήν από μια λουρονησίδα που υπάρχει κατά μήκος της. Αυτή η λωρίδα γης, που λειτουργεί σαν φυσικό τείχος για το Κοτύχι, στην τελευταία κακοκαιρία «εξαφανίστηκε», με αποτέλεσμα η περιοχή να κατακλυστεί από νερό.
Το φαινόμενο είχε παρουσιαστεί ξανά στις αρχές του 2010 και για τον λόγο αυτό ο Φορέας Διαχείρισης Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς συνέστησε επιστημονική επιτροπή, η οποία κατόπιν αυτοψίας και προκειμένου να αντιμετωπιστεί η διάβρωση της λουρονησίδας πρότεινε την εκπόνηση ακτομηχανικής μελέτης για την επαναφορά της ισορροπίας της αμμολωρίδας και την αποκατάσταση των αμμόλοφων, «οπωσδήποτε πριν από τον χειμώνα του 2011».
Σχεδόν δύο χρόνια μετά την εισήγηση της επιτροπής, κανένα έργο δεν έχει γίνει, καθώς σύμφωνα με τον Φορέα απαιτείται η οριοθέτηση του αιγιαλού από την Κτηματική Υπηρεσία.
«Παράνομη όποια επέμβαση»
«Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Οφείλουν είτε ο Φορέας είτε ο Δήμος Λεχαινών να κάνουν αίτηση και να καταθέσουν πλήρη φάκελο σε μας για να οριοθετηθεί ο αιγιαλός, κάτι που κανένας από τους δύο δεν έχει κάνει. Αν γίνει κάποια επέμβαση στην περιοχή, είναι παράνομη», αναφέρει από την πλευρά της η προϊστάμενη της Κτηματικής Υπηρεσίας Ηλείας, Ασπασία Μπολοβέτη. Το σκηνικό έρχονται να συμπληρώσουν οι κακοτεχνίες και οι παράνομες δραστηριότητες που επιβαρύνουν περαιτέρω το οικοσύστημα.
«Ο νότιος πρόβολος έχει επιμηκυνθεί, μάλλον αυθαίρετα, για να προστατευθεί το κανάλι μέσω του οποίου επικοινωνεί η θάλασσα με το Κοτύχι. Θεωρήθηκε σωστό να γίνουν αυτά τα έργα χωρίς να έχει υπάρξει προηγουμένως μελέτη, με αποτέλεσμα η σημερινή ζημιά να είναι τεράστια, καθώς η πορεία της άμμου που τροφοδοτεί τη λουρονησίδα διακόπτεται. Οι αστοχίες στις κατασκευές, σε συνδυασμό με την παράνομη αμμοληψία, έχουν καταστρέψει την περιοχή και αν στην επόμενη κακοκαιρία οι άνεμοι φτάσουν τα 7 με 8 μποφόρ η λιμνοθάλασσα θα καταστραφεί ολοκληρωτικά», επισημαίνει ο γεωλόγος - ωκεανογράφος του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) που συμμετείχε στην επιστημονική επιτροπή, Βασίλης Παπαδόπουλος. «Έχουν γίνει κάποια προσωρινά αναχώματα με μπάζα για να μη χαθεί ολοκληρωτικά η παραγωγή των ψαράδων, όμως δεν πρόκειται να αντέξουν στην επόμενη νεροποντή. Η επερχόμενη καταστροφή δεν θα αφορά μόνο τους ψαράδες, αλλά ολόκληρο το οικοσύστημα», τονίζει ο Θωμάς Κουτρούμπας από την Οικολογική Κίνηση Πάτρας.
Οικονομική κατάρρευση
Η λιμνοθάλασσα, εκτός από τα σπάνια γνωρίσματά της, είναι γνωστή και για τα διβάρια, τα παραδοσιακά φυσικά ιχθυοτροφεία. Χέλια, τσιπούρες, λαβράκια και κέφαλοι, από τους οποίους παράγεται το γνωστό αυγοτάραχο της περιοχής, είναι ορισμένα από τα ψάρια που επί δεκαετίες αλιεύονται και από τα οποία πολλές οικογένειες ψαράδων βγάζουν τα προς το ζην. Οι ίδιοι, όμως, βλέποντας πως κανένα ουσιαστικό έργο για την προστασία του οικοσυστήματος δεν υλοποιείται, δηλώνουν βέβαιοι για το τέλος της λιμνοθάλασσας ύστερα από την τελευταία καταστροφή. «Το Κοτύχι έχει τελειώσει. Είμαι 26 χρόνια ψαράς και η αλλοίωση της λουρονησίδας που έχω παρατηρήσει είναι τεράστια. Παλιότερα το πλάτος έφτανε τα 100 μέτρα, σήμερα σε ορισμένα σημεία φτάνει τα 5 μέτρα, αλλού 2 και αλλού έχει εξαφανιστεί. Έχουμε προσπαθήσει επανειλημμένα να ευαισθητοποιήσουμε τις Αρχές, όμως τίποτα δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα. Αυτό που συμβαίνει είναι οξύμωρο. Από τη μια, δηλαδή, η περιοχή να προστατεύεται διεθνώς και από την άλλη οι υπεύθυνοι να την έχουν αφήσει στην τύχη της. Αν και μπορεί να είναι αργά, πρέπει να ξεκινήσουν τα απαραίτητα έργα», τονίζει ο εκπρόσωπος του Αλιευτικού Συνεταιρισμού στο Δ.Σ. του Φορέα Διαχείρισης, Αντώνης Μονόλιθος.
«Οι ψαράδες της περιοχής έχουμε ισοπεδωθεί οικονομικά, αφού χάσαμε περίπου 7 με 8 τόνους τσιπούρας. Για να προστατευθούμε, είχαμε φτιάξει μόνοι μας ένα ανάχωμα το οποίο δεν άντεξε, η θάλασσα εισέβαλε στη λιμνοθάλασσα και τα ψάρια βρέθηκαν στο Ιόνιο πέλαγος», συμπληρώνει ο ίδιος.
Εμείς το γιορτάζουμε με ΔΩΡΑ αξίας...http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/11/blog-post_6782.html
