Οι χώρες που υιοθετούν το ευρώ συνεχίζουν να δανείζονται με τα επιτόκια που υποτίθεται ότι θα δανείζονταν εάν είχαν παραμείνει στα εθνικά τους νομίσματα.
Σήμερα π.χ. εάν η Ιταλία, η Γαλλία και η Γερμανία αποφάσιζαν να εκδώσουν διετή ομόλογα, θα πλήρωναν στους δανειστές τα αντίστοιχα επιτόκια: 6,32%, 1,70% και 0,31%. Σε αριθμούς αυτό σημαίνει ότι για κάθε δισεκατομμύριο, η Ιταλία θα πλήρωνε 63 εκ. το χρόνο, η Γαλλία 17 εκ. και η Γερμανία μόλις 3 εκ. Και οι τρεις χώρες όμως θα πληρώσουν σε ευρώ. Ένα ευρώ που λόγω της συμμετοχής της Ιταλίας, της Ελλάδας, της Ιρλανδίας κ.λ.π. διατηρείται στο 1,35 με το δολάριο και δεν έχει εκτοξευτεί στο 1 προς 3 ως όφειλε αν ήταν μάρκο ούτε στο 1 προς 0,80 αν ήταν λιρέτα.
Άρα η σαχλαμάρα περί έλλειψης ανταγωνιστικότητας που συχνά επικαλείται η Μέρκελ αλλά και πολλοί Έλληνες «ειδικοί» καλό είναι να κοπεί πάραυτα.
Εάν πράγματι η Γερμανία ενδιαφερόταν για την ανταγωνιστικότητα των χωρών του νότου και την οικονομική σύγκλιση των χωρών μελών της Ο.Ν.Ε, θα έπρεπε να δανείζεται με 0,31 και να δανείζει τους υπολοίπους με 0,21 έως ότου η σύγκλιση αυτή, γίνει πραγματικότητα.
Δεν γίνεται η Ελλάδα να έχει υιοθετήσει το ευρώ με τα μειονεκτήματα της δραχμής και η Γερμανία το ίδιο ευρώ με τα πλεονεκτήματα του μάρκου.........απλά δε γίνεται.
