tromaktiko: Οικονομική σωτηρία είναι αδύνατον να υπάρξει. Ας αγωνιστούμε για την εθνική μας σωτηρία και αξιοπρέπεια.

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Οικονομική σωτηρία είναι αδύνατον να υπάρξει. Ας αγωνιστούμε για την εθνική μας σωτηρία και αξιοπρέπεια.



Οικονομική σωτηρία είναι αδύνατον να υπάρξει. Ας αγωνιστούμε για την εθνική μας σωτηρία και αξιοπρέπεια. Μιλάνε για κυβέρνηση εθνικής ενότητας με στόχο την σωτηρία της χώρας....
Η κυβέρνηση εθνικής ενότητας αυτό που δηλωμένα θα έχει ως στόχο (και τελικά θα το πετύχει) θα είναι να περάσει και αυτό το 10ετές μνημόνιο. Τώρα αν αυτό κάποιοι το θεωρούν εθνική σωτηρία μάλλον δεν έχουν κατανοήσει τι μας επιβάλλουν με αυτό: φτώχεια, καταλήγοντας σε ένα χρέος λίγο υψηλότερο απ' ότι όταν ξεκίνησε η κρίση και απώλεια εθνικής κυριαρχίας. Και φυσικά μετά τα δέκα χρόνια λιτότητα και φτώχειας, με ένα χρέος 120% είναι δεδομένο από δημοσιονομικής άποψης οτι θα έρθουν και άλλα πολλά χρόνια λιτότητας και φτώχειας. Αυτά βέβαια εφόσον πραγματοποιηθεί το σενάριο της ανάπτυξης που την έχει ως δεδομένη το νεό μνημόνιο. Όλα αυτά σε μια σίγουρη μεν πορεία της οικονομίας (που έχει την αξία του στα μακροοικονομικά), σε μια σίγουρη πολύχρονη φτώχεια δε. Δεν αποκλείεται και σε όλη αυτή τη διαδρομή τελικά να φύγουμε μόνοι μας από το ευρώ.
Το εναλλακτικό σενάριο της μη ψήφισης του νέου μνημονίου και της παρεπόμενης έξοδος μας από το ευρώ -εκδίωξη ακριβέστερα- (και συνεπακόλουθα από την ΕΕ, ακριβώς για να περισωθούν κάποια από τα σε φυγή κεφάλαια- βλέπε τη θεμελιώδη αρχή της ΕΕ για την ελευθερία στην κίνηση του κεφαλαίου) σχεδόν σίγουρα οδηγεί σε μεγαλύτερη φτώχεια από αυτή εντός του μνημονίου, σε σχεδόν σίγουρα λιγότερη απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας και σε μία μη προδιαγεγραμμένη οικονομικά πορεία . 'Όμως μπορεί η χώρα χρησιμοποιώντας τη δυνατότητα της άσκησης νομισματικής πολιτικής που εντός ευρώ είναι αδύνατη, να αυξήσει την παραγωγή και την ανταγωνιστικότητά της που μέσα στην ΕΕ μόνο με θαύμα θα μπορέσει να αυξήσει.
Τελικά το δίλημμα είναι είτε εντός ευρώ και ΕΕ, με δεδομένη πολύχρονη πέραν της δεκαετίας (ίσως και εικοσαετίας) φτώχειας και με δεδομένη την απώλεια της κυριαρχίας μας, είτε εκτός ΕΕ, με δεδομένη μεγαλύτερη απ'ότι εντός ΕΕ και μνημονίου φτώχεια αλλά και ευρωπαική απομόνωση από πρόσκαιρα έως για αρκετό διάστημα, αλλά με σχεδόν σίγουρα μεγαλύτερη ή και δεδομένη εθνική ανεξαρτησία.
Καμία από τις μόνες αυτές επιλογές δεν μπορούν να λογιστούν ως σωτηρία. Από οικονομικής άποψης βέβαια. Γιατί εθνικά η σωτηρία μπορεί de facto να προκύψει μόνο ενδεχομένως από την δεύτερη επιλογή.

Αναγνώστης
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!