Ως προϊόν των δεινών διαπραγματευτικών του ικανοτήτων, επιχείρησε ανεπιτυχώς να λανσάρει η ηγετική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας...
την πανηγυρική ένταξη του Σαμαρά στο κάδρο… Με επιχειρήματα ευθέως ανάλογα εκείνων που ο Παπανδρέου ανέσυρε κατά καιρούς στην προσπάθειά του να εξηγήσει πως δεν είναι πτυελοδοχείο αλλά μουσκεμένος από την μπόρα που προηγήθηκε και τον βρήκε στους πέντε δρόμους, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης προσέφυγε στην τακτική του άλλοτε συμφοιτητή του, με τον οποίο λίαν συντόμως θα τον δένουν πολύ περισσότερα απ’ όσα μέχρι σήμερα…
Ο Παπανδρέου, προτίθεται ν’ αποχωρήσει οριστικά μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου, ελπίζοντας πως ο νέος χρόνος θα τον έβρει σε κάποιο άλλο σοσιαλιστικό πόστο, ανάλογο της διαδρομής και του βιογραφικού του… Ο Σαμαράς από την άλλη, δεν προτίθεται ν’ αποχωρήσει, αλλά να περιμένει τουλάχιστον μέχρι το Αγιον Πάσχα, προτού βρεθεί αντιμέτωπος με την ψήφο του εκλογικού σώματος. Αλλωστε η… «τροποποίηση» δεν είναι δα και «επαναδιαπραγμάτευση» και μέχρι τότε… ποιος ζει ποιος πεθαίνει!
Αυτό που μας συμβαίνει, εξήγησε χθες ο κ.Μουρμούρας, στενός συνεργάτης του Αντ. Σαμαρά και μέλος της κυβέρνησης Παπαδήμου, είναι μια «προληπτική συντεταγμένη χρεοκοπία»… Στην οποία, να προσθέσω αυθαιρέτως και χωρίς την συναίνεση κανενός, συνυπέγραψε φαρδιά πλατιά και ο σημερινός Πρόεδρος της Ν.Δ. υπό την απειλή πως δεν επρόκειτο να δοθούν συντάξεις. Δεν υπήρχαν περιθώρια ελιγμών, είναι πλέον βέβαιο και, έπραξε όπως έπραξε. Θα κριθεί για την απόφασή του αυτή, η οποία σημαίνει όμως δυο πράγματα: Πρώτον ότι επιτέλους αποδέχεται πως συγκυβερνά. Και, δεύτερον, ότι από εδώ και στο εξής τελεί εν αναμονή του επόμενου εκβιασμού… Κάποιοι σπεύδουν να πουν ότι αυτός δεν αργεί. Οτι ο επόμενος σχετίζεται με την παραμονή της σημερινής κυβέρνησης στην εξουσία πολύ περισσότερο απ’ ό,τι ο κ.Σαμαράς και οι συνεργάτες του αρχικώς ήλπιζαν. Ιδωμεν. Πάντως ο Παπαδήμος δεν ήρθε για να φύγει και πολύ σύντομα αξιοποιώντας την συγκυρία μετέτρεψε το μεγαλύτερο του μειονέκτημα στο καλύτερο άλλοθι. Θυμάμαι πως τις ώρες που παιζόταν η ανάδειξή του στο σημερινό του αξίωμα ορισμένοι κοινοβουλευτικοί διαπίστωναν πως Παπανδρέου και Σαμαράς με τους παιδαριώδεις χειρισμούς τους σύντομα θα κατάφερναν ν’ αναδείξουν τον Παπαδήμο σε κόμμα! Μετά την πρώτη κρυάδα, κάποιοι άλλοι ένοικοι του ελληνικού κοινοβουλίου ψέλλιζαν πως στερείται δημοκρατικής νομιμοποίησης…
Ο ίδιος ο Παπαδήμος τότε, αρκέστηκε να υπαινιχθεί ότι το έργο που δήλωνε διατεθειμένος να υλοποιήσει χρειαζόταν περισσότερο του προβλεπόμενου χρόνου. Και να που δικαιώνεται από τα πράγματα: Είναι πρωθυπουργός, χωρίς την νομιμοποίηση που έριξε τον έναν στο περιθώριο και, τον άλλο, στην λίστα αναμονής…
Εμείς το γιορτάζουμε με ΔΩΡΑ αξίας...http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/11/blog-post_6782.html
