και όποιος θέλει αναμμένη να μείνει
αγωνιστής έχει γίνει
όποιος διαλέγει πότε να αφήνει...την τελευταία του πνοή
και τα δεσμά του με τα χέρια του να λύνει
είναι εκείνος που πεθαίνει για μία ιδέα
αυτός που χάρισε το αίμα του γενναία
είναι η μάνα και ο πατέρας
που δουλεύουν σε δυο δουλειές
η αγρότισσα χήρα
που από τις πέντε το πρωί μαζεύει ελιές
αγωνιστές
είναι οι αρνητές
είναι οι αμφισβητίες
είναι τα απεξαρτημένα παιδιά
από τραγωδίες
που κατάφεραν και ξέφυγαν
από τις ουσίες
είναι αυτοί
που κάθε μέρα γυρνούν πονούν και ξεψυχούν
και όμορφες ιστορίες
όταν επιστρέφουν στο σπίτι τους δεν έχουν να πουν
είναι αυτοί
που τα λεφτά του μήνα
ούτε για μια βδομάδα δεν τους αρκούν
αλλά χαρίζουν απλόχερα ευτυχία όταν γελούν
είναι οι άστεγοι
που μέσα σε κούτες κοιμούνται
που από μια ετοιμόρροπη ελπίδα κρατιούνται
αγωνιστές
είναι οι συνταξιούχοι που σε ουρές
περιμένουνε ώρες για συντάξεις μηδαμινές
είναι οι έγκυες γυναίκες
που οι πολυεθνικές
για να μην έχουνε χασούρα
διώχνουνε από τις δουλειές
είναι εκείνοι
που αναλαμβάνουνε ευθύνη
είναι εκείνοι
που δεν αφήνουνε την εποχή να τους φθίνει
είναι εκείνοι
που τους νοιάζει τι θα έχει μείνει
ακόμα και όταν το δικό τους σώμα
χώμα θα έχει γίνει
αγωνιστές
είναι όλοι οι βιοπαλαιστές
που επιβιώνουνε
και ας βρίσκουνε όλες τις πόρτες κλειστές
είναι εκείνοι
πάντα με τις υψωμένες γροθιές
για ένα αύριο καλύτερο
και από το σήμερα
και από το χτες
αγωνιστές είναι όλοι όσοι
το άγχος τους έχει κατατροπώσει
την πρώτη του μηνός
για να πληρώσουν τη δόση
πάση θυσία γιατί για λίγα μόλις ευρώ
ίσως τους πάρουν την μοναδική περιουσία
είναι αυτοί που ξεψυχάνε στις λίστες αναμονής
μιας δημόσιας υγείας που δεν την νοιάζεται κανείς
και ας πλήρωναν τους φόρους τους εφόρου ζωής
είναι οι απεργοί
που ζητάνε τα αυτονόητα να δώσεις
και όσοι δεν ξεπουλιούνται ποτέ
σε υποκινούμενες διαδηλώσεις
που δεν είναι ακόμα νέοι
αλλά έχουν φλόγες
στις καρδιές
είναι ο παππούς σε ένα καπη
που έχει μείνει ταπί
είναι τα παιδιά που μεγαλώσανε
δίχως μάνα και πατέρα
μα κάνανε του κουμάντα τους
και τα βγάλανε πέρα
αγωνιστές είναι εκείνοι
που ακόμα με νόημα χαμογελούν
όταν καθημερινά στη ζωή
με χαστούκια τους χτυπούν
είναι εκείνοι
που σε φτωχούς δώρισαν
και ας ήταν οικονομικά χάλια
την ώρα που κάποιοι άλλοι τρώγανε
με χρυσά κουτάλια
ναι αγωνιστές είναι όλοι αυτοί
μαζί και εγώ
με το μυαλό με το χαρτί και το στυλό
να διαμορφώσω
και να ζωγραφίσω έναν κόσμο φωτεινό
αγωνιστές
ψηλά ρε τις γροθιές
υπάρχουν θέσεις κενές
στάσου στο πλάι μας τώρα
για ένα αύριο καλύτερο από το χθες
λοιπόν τι λες;
