Απορία αφελούς: Γιατί να υπογράψουν πέντε για την ματσολιά που μόνος ο Γιώργος εμπνεύστηκε και δέκα εκατομμύρια πολιτών καλούνται να πληρώσουν;
Για να πάρουμε τη δόση; Κι αν την πάρουμε, ποιος θα την πληρώσει; Οι πέντε, ή εκείνοι που διαφώνησαν και με την φαεινή του απερχόμενου Γιώργου και με την πολιτική που αφήνει πίσω του, επιτρέποντας στους πέντε να εφαρμόσουν ό,τι ο ίδιος δεν πρόλαβε;
Εθνική αγιοπρέπεια ή αξιοπρέπεια το είπε κι εκείνος ο Αντώνης; Ακου δεν υπογράφει… Μα γιατί δεν υπογράφει; Θα πτωχεύσουμε! Κι αν πτωχεύσουμε θα βγούμε από το ευρώ! Τα χίλια κακά της μοίρας μας… Μπορεί να μην γνωρίζουμε περίπου ή ακριβώς τι σημαίνει για όλους εκείνους που πληρώνουν το μάρμαρο τι ακριβώς σημαίνει να παραμείνουμε στο ευρώ, ή το να μην πτωχεύσουμε, αλλά για να το λένε όλοι οι άλλοι μετά μανίας, μάλλον θα γνωρίζουν! Γιατί κάποιος τέλος πάντων θα πρέπει να γνωρίζει τα οφέλη της πολιτικής που ο Γιώργος χάραξε κι ας σκοντάφτει στην κοινή λογική κι ας θολώνει τη σκέψη του αδαούς κι ημιμαθούς πλήθους…
Εκείνου του πλήθους που αξιολογεί ως μειωτικό, ως προσβλητικό ν’ αξιώνουν οι ευρωπαίοι από έναν εν ενεργεία πρωθυπουργό και από έναν αρχηγό αξιωματικής αντιπολίτευσης, να δηλώσουν γραπτώς – ενυπογράφως το ξεβράκωμα ενός ολόκληρου λαού, στο οποίο μπορεί και να συναινούν επικαλούμενοι τις συνθήκες, αλλά μέχρι του σημείου να το βροντοφωνάζουν, έχει μια απόσταση…
Αδέρφια, φαντάζομαι ότι μετά από αυτό τον βρήκαμε τον πάτο. Κυριολεκτικώς και μεταφορικώς. Με πρωθυπουργό ή χωρίς, βρήκαμε… και σημείο αναφοράς: Το απόλυτο τίποτα! Μετά από δυο χρόνια λυσσαλέων φοροεπιδρομών, πλήρους απαξίωσης της αντικειμενικής αξίας έμψυχου και άψυχου δυναμικού, ήρθε και η ομολογημένη υποτέλεια! Γιατί δεν φθάνει η ανέχεια. Γιατί δεν αρκεί ο βιασμός, χωρίς την δημόσια ομολογία. Χωρίς τον δημόσιο εξευτελισμό. Χωρίς την ντροπή…
Θέλουμε, μας λένε με σηκωμένο το φρύδι, να γλυτώσουμε από την χρεοκοπία… Και αυτή που σήμερα ζούμε, τι ακριβώς είναι; Να παραμείνουμε στο ευρώ, γιατί η δραχμή θα πολλαπλασιάσει τα χρέη μας. Μα πιστωτικό γεγονός, χρεοκοπία, συνεπάγεται αδυναμία αποπληρωμής, αυτόματη μονομερής διαγραφή των χρεών και πληρωμές τοις μετρητοίς… Αυτό γιατί άραγε, αντίκειται στα συμφέροντα του κυρίαρχου και υπερχρεωμένου ελληνικού λαού;
Είμαι ο τελευταίος που θα επιχειρήσει να ερμηνεύσει τις έγνοιες, τις φοβίες ή τα θέλω οιουδήποτε. Φαντάζομαι όμως ότι δεν κρατάει την αναπνοή του κανείς στην Ελλάδα από αδημονία έως ότου πληροφορηθεί το ποιος θα υποδυθεί το ρόλο του νέου «σωτήρα». Μπορεί να κρατάει τη μύτη του, για χιλιάδες άλλους προφανείς λόγους, αλλά την αναπνοή του δεν νομίζω…
