Τώρα στο σκέλος του δεύτερου ερωτήματος σου, είναι άκρως υποτιμητικό κι εξίσου κομπλεξικό κι άσχετο με το πρώτο. Καταρχήν θα σου πω επίσης, αυτό που γνωρίζει ο καθένας σε αυτό τον πλανήτη. Όλες οι Αμερικανικές επιχειρήσεις δημόσιες ή ιδιωτικές κάνουν το περίφημο scouting, δηλαδή, τρέχουν σε όλα τα σοβαρά πανεπιστήμια της χώρας τους κι όχι μόνο, και βρίσκουν τους καλύτερους στο είδος τους, ώστε να τους προσφέρουν υψηλότατα εισοδήματα ως δέλεαρ για να εργαστούν σε κυβερνητικά ή μη projects. Κάπως έτσι αναρωτιόμαστε όλοι, πως οι Έλληνες μεγαλουργούν στο εξωτερικό. Απλά κάνουν καλά αυτό που σπούδασαν χωρίς να γλύφουν τον κάθε πολιτικάντη. Μόνο με την αξία τους. Να σου πω επίσης πως η αμερικανική κουλτούρα – αν υπάρχει τέτοια – έχει ένα μοτο: ζήτα το και πάρτο. Έτσι δουλεύουν όλοι με άνεση και κρίνονται από τα αποτελέσματα, σε σχέση με την Ελλάδα, που για να πάρεις δημόσια θέση πρέπει να ξέρεις βουλευτή ή υπουργό και μετά βλέπουμε για τα προσόντα.
Στο άλλο σκέλος της απορίας σου για το χρόνο διάρκειας άσκησης διδασκαλίας, θα σου πω πως και στα δικά μας πανεπιστήμια, νέοι εισηγητές με διδακτορικό, αναβαθμίζονται σε 3-4 χρόνια σε καθηγητές με έδρα, άρα μην απορείς.
Εν ολίγοις θέλω να πω, πως ας αφήσουμε τον άνθρωπο να κάνει τη δουλειά του, με τον τρόπο που ξέρει. Όλοι έπεσαν πάνω του ότι ήταν ο άνθρωπος που μας έβαλε στην ΟΝΕ με πλαστά στοιχεία. Ψάξετε να μάθετε τι έγινε τότε, τι έγινε με τα περίφημα swaps, από το δανεισμό μας σε γιέν, της Goldman Sachs & της J.P. Morgan, και ποιο παράθυρο εκμεταλλεύτηκε η ελληνική οικονομία, με τις ευλογίες της ευρωπαϊκής ένωσης και μας δέχθηκαν, στην ΟΝΕ.
Άντε γιατί όλοι 2 χρόνια τώρα γίναμε όλοι, πολιτικοί, οικονομολόγοι, καθηγητές κι ότι άλλο βάλει ο ανθρώπινος νους. Αν σταματήσουμε να ζηλεύουμε με την κακή έννοια τους συμπολίτες μας, αντί να προσπαθούμε να τους μοιάσουμε, μπορέι κάποτε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
Ένας άνεργος αχρωμάτιστος πολιτικά με διδακτορικό,
Αναγνώστης