Σύμφωνα με την ανάρτηση που είχα κάνει προ ημερών για το στρατόπεδο των Ριζιών. Παρόλο τις προσπάθειες που είχα κάνει για άδεια και τα όποια πρόβληματα που δημιουργήθηκαν, όλα...
λύθηκαν όταν συνάντησα το λοχαγό μου και του εκμυστηρευτηκα το πρόβλημα μου. Αμέσως μετά έδρασε ο υποδιοικητής ώστε να μη χάσω την άδεια εκείνη τη μέρα. Μου έκανε εντύπωση η εντιμότητα τους παρόλο που υπήρχαν σοβαρότερα προβλήματα. Σαν Έλληνες που ξέρουμε να διαμαρτυρόμαστε και να διεκδικούμε, έτσι σαν Έλληνας οφείλω να αναγνωρίσω την βεβιασμένη δημοσίευση ως ατυχές λάθος και ως ένδειξη ανάγκης να δω το συγγενικό μου πρόσωπο που νοσηλευόταν σοβαρά στο νοσοκομείο...Η ψυχολογία μας ως φαντάροι είναι ευάλωτη λόγω του εγκλεισμού, ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι μεσα σε αυτό το περιβάλλον που το υπολογίζουν και το σέβονται. Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει τους πάντες κ τα πάντα, παραταύτα το στρατόπεδο προσπαθεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες όλων των στρατιωτών. Ευχαριστώ που μέσα από αυτό μου υπενθυμιζετε πως υπάρχουν αξίες.Προς αποκατάσταση της καθαρής συνείδησης μου και της φήμης του στρατοπεδου.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
