Ο πιο εύκολος στόχος για κάθε φίλαθλο, οπαδό, δημοσιογράφο, που του αρέσει να κάνει κριτική, είναι ο προπονητής. Ο Βαλβέρδε έχει δέσει κόμπο χθες τον Ντεσάμπ, αλλά μετά το τέλος του αγώνα, δεν έλειψαν αυτοί που σκέφτηκαν ότι με το γκολ που σημείωσε ο "Φέτφα" εξέθεσε τον προπονητή του, που τον αγνοούσε όλο το προηγούμενο διάστημα.
Ωστόσο, αυτή δεν είναι μία υπερπλουστευμένη λογική, ένας πολύ επιφανειακός τρόπος σκέψης; Ο "σκύλος" έχει την αίσθηση πως, ναι, είναι! Οι προπονητές κρίνονται για όλες τις επιλογές τους... Λες πως κι αυτοί είναι που παίζουν και δεν είναι ο παίκτης που κάνει το λάθος...
Δυστυχώς στην Ελλάδα, βλέπουμε το αποτέλεσμα. Και μόνο αυτό! Αν δηλαδή ο Φετφατζίδης δεν σκόραρε στο "Βελοντρόμ", θα ήταν δίκαιος ο Βαλβέρδε που τον άφηνε εκτός;
Το ποδόσφαιρο είναι ένα πανέμορφο άθλημα που γίνεται πολύ τραγικό όταν ευνοεί την κριτική αυτών που δεν γνωρίζουν κάποια πολύ βασικά ζητήματα...
Εβαλε γκολ ο Φέτφα, εκτέθηκε ο Βαλβέρδε... Δεν έβαλε γκολ ο Φέτφα, δικαιώνεται ο Βαλβέρδε...
Δεν είναι έτσι τα πράγματα όμως ρε μάγκες... Και δεν είναι έτσι για όσους θέτουν τη βάση της λογικής του στο εξής αξίωμα: Ο κάθε προπονητής θέλει να προστατεύσει τη δουλειά του, τον εαυτό του κι ως εκ τούτου θα κάνει αυτές τις επιλογές που ο ίδιος νομίζει για το καλό της ομάδας και τον εαυτό του.
Βεβαίως κι αυτό δε σημαίνει ότι οι προπονητές είναι αλάνθαστοι. Απεναντίας! Κάνουν πάρα πολλά λάθη και πολλοί από αυτοί γίνονται έρμαια των εμμονών τους ή του κακώς εννοούμενου εγωισμού τους.
Υπάρχουν όμως κι αυτοί που δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Ο φίλαθλος και ο οπαδός, συναντά την ομάδα κάθε Κυριακή στο γήπεδο και ενημερώνεται καθημερινά από τις εφημερίδες για τις εξελίξεις στην προπόνηση. Ο προπονητής, όμως, βλέπει τους παίκτες μία, ή και δύο φορές την ημέρα, τους παρατηρεί, ξέρει τις συνήθειές τους, τα ελαττώματά τους, την ψυχολογία τους, τα κακώς κείμενα.
Η ομάδα δεν είναι άσυλο. Η ομάδα είναι πάνω από όλους. Και ο προπονητής γνωρίζει πότε και ποιος είναι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να αγωνιστεί.
Ο κόσμος δεν ξέρει... Δεν ξέρει αν ο κάθε παίκτης έχει κάνει καλή προπόνηση μέσα στην εβδομάδα, δε γνωρίζει την καθημερινότητα που σε πολλές περιπτώσεις κρίνει τα πάντα. Η θα έπρεπε να κρίνει τέλος πάντων. Πολλοί θα πουν ότι ο Φετφατζίδης κακώς έμενε στον πάγκο...
Ο κόσμος δεν ξέρει... Δεν ξέρει αν ο κάθε παίκτης έχει κάνει καλή προπόνηση μέσα στην εβδομάδα, δε γνωρίζει την καθημερινότητα που σε πολλές περιπτώσεις κρίνει τα πάντα. Η θα έπρεπε να κρίνει τέλος πάντων. Πολλοί θα πουν ότι ο Φετφατζίδης κακώς έμενε στον πάγκο...
Κάποιοι άλλοι θα πουν ότι ο Βαλβέρδε, δικαιώθηκε στη Μασαλία, διότι τον έβαλε στο γήπεδο ακριβώς τη στιγμή που έπρεπε.
Ο “σκύλος” που έχει πάντα τη δική του λογική θα πει ότι όλα αυτά είναι αηδίες... Οταν μιλάμε για ένα πιτσιρικά, δεν υπάρχει καμία δικαίωση εξαιτίας ενός γκολ και καμία ...έκθεση του προπονητή.
Υπάρχει μόνο διάρκεια... Αν ο παίκτης συνεχίζει να παίζει και να είναι καλός, έστω και χωρίς να σκοράρει, τότε δικαιώνονται όλοι. Είναι κοινός τόπος ότι ο Φετφατζίδης πέρασε μία φάση καμπής. Ο Βαλβέρδε έκρινε ότι πρέπει να τον προσγειώσει. Τον έβαλε και σκόραρε... Οκ... Μηδέν οξέα! Job Done στη Μασαλία, αλλά η χρονιά δε σταματάει σε ένα ματς... Αυτός που είναι μάγκας είναι αυτός που έχει διάρκεια... Στις επιλογές του και στο έργο του...Κι αυτό πρέπει να έχει στο μυαλό του, τόσο ο Φετφατζίδης, όσο και ο Βαλβέρδε!
