Και παρά το σαφές και δεσμευτικό πλαίσιο των πολιτικών αρχηγών ότι το νέο σχήμα έχει ως αντικείμενο μόνο την εκταμίευση της 6ης δόσης, την ψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης και τη διενέργεια εκλογών μέχρι τις 19 Φεβρουαρίου, δείχνει άλλες τάσεις που κάθε άλλο παρά αρμόζουν στον μεταβατικό χαρακτήρα της πρωθυπουργίας του.
Ο κ. Παπαδήμος πήρε φόρα ενθαρρυμένος προφανώς από τη στήριξη της εγχώριας διαπλοκής, η οποία έπαιξε κυριολεκτικά τα ρέστα της για να τοποθετηθεί αυτός ως επικεφαλής του προσωρινού κυβερνητικού σχήματος. Υστερα, μάλιστα, από τη στήριξη που του παρείχαν τις προηγούμενες ημέρες μέσα από την οργιώδη προπαγάνδα των ελεγχόμενων μέσων ενημέρωσης, ακολούθησαν οι δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν τις θετικές γνώμες για την επιλογή του ως πρωθυπουργού να φτάνουν έως και το 79%.
Εχοντας επίσης τις πλάτες της Μέρκελ και του Σαρκοζί (που του έδωσαν μέσα στο Σαββατοκύριακο και τις πρώτες εντολές «να προχωρήσει επειγόντως στην υλοποίηση όλων των δεσμεύσεων»), θεωρεί ότι μπορεί να αποφασίζει και να κινείται κατά το δοκούν στο εσωτερικό της χώρας. Αυτό έδειξε και με την ομιλία του στην παρθενική συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου όπου είπε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι η κυβέρνησή του θα έχει αρμοδιότητες εφ’ όλης της ύλης, όπως μια κανονική κυβέρνηση και όχι ως σχήμα απολύτως προσδιορισμένου και ειδικού σκοπού. Το πρόσχημα ήταν ότι αυτό είναι απαραίτητο για να επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι. Στην πραγματικότητα, όμως, ο κ. Παπαδήμος και οι υποβολείς του επιδιώκουν να δημιουργήσουν σε πρώτη φάση συνθήκες εδραίωσης του σχήματος αυτού και σε δεύτερη να καλλιεργήσουν το κλίμα (με τη βοήθεια πάλι των «κατάλληλων» δημοσκοπήσεων) για την ανάγκη παράστασης του βίου του, ακόμη και μέχρι τη λήξη της θητείας της σημερινής Βουλής. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ενισχύονται οι εκτιμήσεις ότι ο κ. Παπαδήμος ήρθε για να... μείνει και να χρησιμοποιηθεί, ακόμη και με τη δημιουργία νέου κομματικού φορέα, ως εργαλείο για την ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού στα μέτρα των διαφόρων συμφερόντων.
Ολα αυτά βεβαίως το πιθανότερο είναι να παραμείνουν σενάρια επί χάρτου. Οχι μόνο επειδή ο πρόεδρος της Ν.Δ. Αντ. Σαμαράς διαμηνύει σταθερά ότι οι εκλογές θα γίνουν στη συμφωνημένη ημερομηνία, αλλά και διότι, στον αντίποδα των επικοινωνιακών δαφνοστολισμάτων, υπάρχει η οδυνηρή πραγματικότητα. Από σήμερα κιόλας θα αρχίσουν να υλοποιούνται τα άγρια μέτρα που ψήφισε η προηγούμενη κυβέρνηση, δεσμεύοντας χειροπόδαρα τη χώρα. Επειδή μάλιστα οι κοινωνικές αντιδράσεις δεν φαίνεται να μπαίνουν πλέον σε καλούπια, συνεχίζει να παίζεται από τις δάνειες δυνάμεις -και μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον κ. Παπαδήμο- το θέατρο των απειλών περί εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Ο στόχος είναι προφανής: Να διατηρείται συνεχώς φοβισμένη η ελληνική κοινωνία.
Ενα τέτοιο μεταβατικό σχήμα δεν μπορεί επίσης να παραμείνει εκ των πραγμάτων για πολύ καιρό στην εξουσία. Παρά την «ουδετερότητα» που θέλει να εμφανίζει, ο κ. Παπαδήμος αποδείχτηκε «δέσμιος» των εσωτερικών ισορροπιών και σκοπιμοτήτων του ΠΑΣΟΚ και, αντί να σχηματίσει μια ολιγομελή κυβέρνηση, αποδέχτηκε ένα σχήμα με 49 άτομα, για να μην υπάρξει πρόβλημα στις ομάδες και στους δελφίνους του. Θεωρείται, λοιπόν, θέμα χρόνου να διαπιστωθούν οι δυσλειτουργίες που θα καταστήσουν ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη προσφυγής στις κάλπες για «καθαρή λύση» από το εκλογικό σώμα.
