ΝΟΜΟΣ 3232/2004
στ) Μητέρες – πατέρες αναπήρων τέκνων με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω, εφόσον είναι άγαμα, καθώς και σύζυγοι αναπήρων, εφόσον έχουν διανύσει τουλάχιστον 10ετή έγγαμο βίο, με ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω, θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης με τη συμπλήρωση 7.500 ημερών εργασίας ή 25 ετών ασφάλισης, ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας και ανεξαρτήτως χρόνου υπαγωγής στην ασφάλιση, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 5 του ν.3232/2004 (48 Α΄) όπως αντικαταστάθηκε από την παράγραφο 6 του αρ.61 του Ν.3518/06 και τις διατάξεις του άρθρου 140 του ν.3655/08. Η σύνταξη χορηγείται στον πατέρα εφόσον η μητέρα είναι ασφαλισμένη σε οποιονδήποτε Φορέα Κύριας Ασφάλισης αρμοδιότητας του Υπουργείου Απασχόλησης ή στον Ο.Γ.Α., ανεξάρτητα από τον αριθμό των ημερών ασφάλισης που έχει πραγματοποιήσει, και η ίδια τ υποβάλει υπεύθυνη δήλωση ότι δεν θα κάνει χρήση του δικαιώματος στο μέλλον. Δεν παρέχεται το δικαίωμα στον πατέρα εάν η μητέρα είναι ασφαλισμένη στο Δημόσιο ή στο Ν.Α.Τ. Σχετικές εγκύκλιοι 41/09, 46/08, 27/07 και 50/07 .
Τα δεδομένα ανατράπηκαν το καλοκαίρι του 2011, όταν ο υπουργός κ. Κουτρουμάνης επέφερε δυσμενείς για εμάς αλλαγές στο νόμο 3232/2004,ήτοι της προσθήκης καινούργιας παραγράφου στο άρθρο 5 , που αφορά τον έτερο γονέα, βάσει της οποίας ο τελευταίος πρέπει κατά την ημερομηνία υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης του γονέα που ασκεί το δικαίωμα, να έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 2.400 ημέρες ή 8 έτη πραγματικής ασφάλισης σε φορείς κύριας ασφάλισης ή/και το δημόσιο, εκ των οποίων οι 600 ημέρες ή τα 2 έτη να έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία 4 χρόνια και να εργάζεται. Το άρθρο 37 παράγραφος 1 του νέου νόμου, με τις προϋποθέσεις που απαιτεί να πληρούνται σωρευτικά όσον αφορά στο δικαίωμα συνταξιοδότησης του γονέα αναπήρου τέκνου αποτελεί στην ουσία κατάργηση του προνομίου που ο παλαιότερος νόμος έδινε στο δικαιούχο γονέα , εφόσον ο έτερος γονέας δεν υπάγεται στο ανωτέρω καθεστώς. Δεδομένης αυτής της αλλαγής, όσοι γονείς αναπήρων τέκνων είχαν υποβάλει την αίτηση συνταξιοδότησης πριν την αλλαγή του νόμου 3232/2004 έχουν υποστεί σημαντική υλική και ηθική ζημία, η οποία έγκειται στο ό,τι έχουν καταστεί πλέον άνεργοι σε μια ηλικία που η ανεύρεση εργασίας καθίσταται ιδιαίτερα δύσκολη έως και ανέφικτη. Βεβαίως τίποτα απ' όλα αυτά δε θα συνέβαινε αν ο νέος νόμος δεν είχε αναδρομική ισχύ και δεν κάλυπτε όλες εκείνες τις αιτήσεις που υποβλήθηκαν πριν την έναρξη της ισχύος του.
Σας παραθέτω πιο κάτω το νέο νόμο και τις αλλαγές που επιφέρει:
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1
Με την παρ. αυτή αντικαθίσταται η παρ.4 του άρθρου 5 του ν. 3232/2004 (ΦΕΚ Α’ 48), όπως ίσχυε μετά την αντικατάστασή του με τις διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου 61 του ν. 3518/2006 (ΦΕΚ Α’ 272), τη συμπλήρωσή του με τις διατάξεις του άρθρου 53 του ν. 3518/2006 και την προσθήκη του άρθρου 140 του ν. 3655/2008 (ΦΕΚ Α’ 58).
Η ισχύς της παρ. 1 του άρθρου 37 του νόμου αυτού αρχίζει από την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου. Στο πεδίο εφαρμογής της διάταξης εμπίπτουν και τα πρόσωπα που έχουν υποβάλλει αίτηση συνταξιοδότησης ως γονείς ή σύζυγοι αναπήρων και πριν την έναρξη ισχύος του νόμου, δεν έχει εκδοθεί όμως οριστική απόφαση συνταξιοδότησης γι αυτούς. Οι εκκρεμείς αυτές αιτήσεις θα κριθούν με βάση τις προϋποθέσεις που θέτει η νέα διάταξη.
1. Σύζυγοι αναπήρων.
Οι προϋποθέσεις (οι οποίες θα πρέπει να συντρέχουν αθροιστικά) για τη συνταξιοδότηση των συζύγων αναπήρων είναι οι εξής:
α) ο σύζυγος να είναι ανάπηρος με ποσοστό 80% και άνω,
β) να υφίσταται έγγαμος βίος διάρκειας τουλάχιστον 10 ετών πριν από την υποβολή της αιτήσεως συνταξιοδότησης,
γ) ο σύζυγος του ανάπηρου να έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 7.500 ημέρες πραγματικής ή προαιρετικής ασφάλισης ή 25 έτη ασφάλισης, ανεξαρτήτως της ηλικίας του ή του χρόνου υπαγωγής του στην ασφάλιση και να μη λαμβάνει ήδη σύνταξη από οποιονδήποτε ασφαλιστικό οργανισμό ή το δημόσιο.
2. Γονείς αναπήρων.
Οι προϋποθέσεις (οι οποίες θα πρέπει να συντρέχουν αθροιστικά) για τη συνταξιοδότηση του γονέα αναπήρου παιδιού είναι οι εξής:
α) το παιδί πρέπει:
να είναι άγαμο και ανάπηρο με ποσοστό 67% και άνω,
να μην εργάζεται και
να μη νοσηλεύεται σε ίδρυμα με δαπάνη ασφαλιστικού ή άλλου δημόσιου φορέα
β) ο γονέας που θα συνταξιοδοτηθεί με αυτές τις διατάξεις πρέπει:
να έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 7.500 ημέρες ασφάλισης ή 25 έτη ασφάλισης, ανεξαρτήτως της ηλικίας του ή του χρόνου υπαγωγής του στην ασφάλιση και
να μη λαμβάνει ήδη σύνταξη από οποιονδήποτε ασφαλιστικό οργανισμό ή το δημόσιο.
γ) ο έτερος γονέας πρέπει, κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης του γονέα που ασκεί το δικαίωμα, να έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 2.400 ημέρες ή 8 έτη πραγματικής ασφάλισης σε φορείς κύριας ασφάλισης ή/και το δημόσιο, εκ των οποίων οι 600 ημέρες ή τα 2 έτη να έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία 4 χρόνια, να εργάζεται, να μη λαμβάνει και να μην έχει θεμελιώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης από οποιονδήποτε ασφαλιστικό οργανισμό ή το δημόσιο, να έχει υποβάλει υπεύθυνη δήλωση προς τον ασφαλιστικό φορέα ή τους ασφαλιστικούς φορείς που είναι ασφαλισμένος ότι δεν έχει ασκήσει, ούτε προτίθεται να ασκήσει στο μέλλον δικαίωμα συνταξιοδότησης με τις προϋποθέσεις της διάταξης αυτής.
Οι προϋποθέσεις (οι οποίες θα πρέπει να συντρέχουν αθροιστικά) για τη συνταξιοδότηση του γονέα αναπήρου παιδιού είναι οι εξής:
α) το παιδί πρέπει:
να είναι άγαμο και ανάπηρο με ποσοστό 67% και άνω,
να μην εργάζεται και
να μη νοσηλεύεται σε ίδρυμα με δαπάνη ασφαλιστικού ή άλλου δημόσιου φορέα
β) ο γονέας που θα συνταξιοδοτηθεί με αυτές τις διατάξεις πρέπει:
να έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 7.500 ημέρες ασφάλισης ή 25 έτη ασφάλισης, ανεξαρτήτως της ηλικίας του ή του χρόνου υπαγωγής του στην ασφάλιση και
να μη λαμβάνει ήδη σύνταξη από οποιονδήποτε ασφαλιστικό οργανισμό ή το δημόσιο.
γ) ο έτερος γονέας πρέπει, κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης του γονέα που ασκεί το δικαίωμα, να έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 2.400 ημέρες ή 8 έτη πραγματικής ασφάλισης σε φορείς κύριας ασφάλισης ή/και το δημόσιο, εκ των οποίων οι 600 ημέρες ή τα 2 έτη να έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία 4 χρόνια, να εργάζεται, να μη λαμβάνει και να μην έχει θεμελιώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης από οποιονδήποτε ασφαλιστικό οργανισμό ή το δημόσιο, να έχει υποβάλει υπεύθυνη δήλωση προς τον ασφαλιστικό φορέα ή τους ασφαλιστικούς φορείς που είναι ασφαλισμένος ότι δεν έχει ασκήσει, ούτε προτίθεται να ασκήσει στο μέλλον δικαίωμα συνταξιοδότησης με τις προϋποθέσεις της διάταξης αυτής.
Σε περίπτωση λύσης του γάμου
α) εάν το ανάπηρο παιδί είναι ανήλικο, το δικαίωμα ασκείται από το γονέα που έχει την επιμέλεια με αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Λόγω της κατ’ εξαίρεση παραχώρησης δικαιώματος συνταξιοδότησης με εξαιρετικά ευνοϊκότερες προϋποθέσεις απ’ ότι στους λοιπούς ασφαλισμένους, η άσκηση της επιμέλειας κατόπιν συναινετικού διαζυγίου δεν αρκεί για τη συμπλήρωση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης. Αντιθέτως, απαιτείται η επιμέλεια του ανήλικου παιδιού να έχει δοθεί στο διαζευγμένο γονέα με αμετάκλητη δικαστική απόφαση, σύμφωνα με τα οριζόμενα! στον Αστικό Κώδικα.
β) εάν το ανάπηρο παιδί είναι ενήλικο, το δικαίωμα ασκείται
από το γονέα που είχε την επιμέλεια όσο το παιδί ήταν ανήλικο, εάν η λύση του γάμου επήλθε πριν την ενηλικίωσή του, από έναν από τους δύο γονείς κατόπιν δικής τους συμφωνίας και εφόσον τηρούνται όλες οι προϋποθέσεις που τίθενται στην παρούσα διάταξη, εάν η λύση του γάμου επήλθε μετά την ενηλικίωση του παιδιού, από το γονέα που έχει τεθεί δικαστικός συμπαραστάτης με αμετάκλητη δικαστική απόφαση λόγω ψυχικής ή διανοητικής διαταραχής ή λόγω σωματικής αναπηρίας του παιδιού.
α) εάν το ανάπηρο παιδί είναι ανήλικο, το δικαίωμα ασκείται από το γονέα που έχει την επιμέλεια με αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Λόγω της κατ’ εξαίρεση παραχώρησης δικαιώματος συνταξιοδότησης με εξαιρετικά ευνοϊκότερες προϋποθέσεις απ’ ότι στους λοιπούς ασφαλισμένους, η άσκηση της επιμέλειας κατόπιν συναινετικού διαζυγίου δεν αρκεί για τη συμπλήρωση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης. Αντιθέτως, απαιτείται η επιμέλεια του ανήλικου παιδιού να έχει δοθεί στο διαζευγμένο γονέα με αμετάκλητη δικαστική απόφαση, σύμφωνα με τα οριζόμενα! στον Αστικό Κώδικα.
β) εάν το ανάπηρο παιδί είναι ενήλικο, το δικαίωμα ασκείται
από το γονέα που είχε την επιμέλεια όσο το παιδί ήταν ανήλικο, εάν η λύση του γάμου επήλθε πριν την ενηλικίωσή του, από έναν από τους δύο γονείς κατόπιν δικής τους συμφωνίας και εφόσον τηρούνται όλες οι προϋποθέσεις που τίθενται στην παρούσα διάταξη, εάν η λύση του γάμου επήλθε μετά την ενηλικίωση του παιδιού, από το γονέα που έχει τεθεί δικαστικός συμπαραστάτης με αμετάκλητη δικαστική απόφαση λόγω ψυχικής ή διανοητικής διαταραχής ή λόγω σωματικής αναπηρίας του παιδιού.
Αναγνώστης
