Ο Νικολά Σαρκοζί περιέγραψε το όραμά του για την «επόμενη Ευρώπη». Την Ευρώπη που θα βγει από την κρίση την οποία βιώνει σήμερα, όχι ακρωτηριασμένη, αλλά διδαγμένη από τα λάθη, τις υστερήσεις, τις ανεπάρκειες και τις στρεβλώσεις της. Μια Ευρώπη πιο κοντά στο ιστορικό ζητούμενο της Ολοκλήρωσης, σε οικονομικό, πολιτικό αλλά και κυρίως κοινωνικό επίπεδο.
Η αφήγηση του Γάλλου Προέδρου, δείχνει τον δρόμο της εξόδου για την Ελλάδα. Με πρόθεση μάλιστα, να μας ακολουθήσουν και άλλοι, εξίσου ή και περισσότερο «προβληματικοί», στην οδό της εθνικής μελαγχολίας. Της απομόνωσης. Της «ειδικής σχέσης» με την Ευρώπη του μέλλοντος.
Σύμφωνα με τον Νικολά Σαρκοζί, θα πρέπει η Ευρώπη να εξελιχτεί σε ένα πολιτικό μόρφωμα δυο ταχυτήτων. Η μια, η… γρήγορη θα κινείται στην κατεύθυνση της ολοκλήρωσης της ευρωζώνης, ενώ η άλλη, η… καθυστερημένη, δεν θα πρέπει να προσδοκά σε κάτι περισσότερο από μια συνομοσπονδία, «στο πλαίσιο» της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το γεγονός ότι η μόνη χώρα στην οποία αναφέρθηκε ονομαστικά ο Νικολά Σαρκοζί, ήταν η Ελλάδα, μάλλον «φωτογραφίζει» το… υπόδειγμα που θα χρησιμοποιηθεί για το «σπάσιμο» της Ευρώπης. Έστω κι αν η χώρα μας αποτελεί σήμερα, σχεδόν το πιο… hot issue της ηπείρου, με την εξαίρεση της Ιταλίας. Έστω κι αν η αναφορά Σαρκοζί, προέκυψε ως απάντηση σε ερώτηση που του έκαναν οι φοιτητές.
Σημασία έχει το περιεχόμενο της απάντησης. Με τον Νικολά Σαρκοζί να επαναλαμβάνει, σε υψηλούς και απόλυτους τόνους, ότι ήταν λάθος η αποδοχή της ένταξης της Ελλάδας στην ΟΝΕ, το 2002. Πιο καθαρά, δεν θα μπορούσε να το πει.
Η ανησυχία για το τι σκέφτονται για εμάς… χωρίς εμάς, γιγαντώνεται αν στο αφηγηματικό όραμα του Νικολά Σαρκοζί προσθέσει κανείς και τη χθεσινή αποκάλυψη της «Monde» για το ευρώ… μεθαύριο.
Σύμφωνα με την καθόλα έγκυρη γαλλική εφημερίδα, εμπιστευτική μελέτη του Γαλλικού Συμβουλίου Οικονομικών Αναλύσεων προτείνει… επανάσταση: Τη διάσπαση του κοινού νομίσματος σε ευρώ… βορρά και ευρώ νότου, μονάχα για εξωτερική χρήση. Την επιστροφή στα εθνικά νομίσματα για τις εσωτερικές λειτουργίες. Την υποτίμηση της ισοτιμίας του ευρώ σε σχέση με το δολάριο. Και την υποχρέωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να εξελιχθεί σε… κλώνο της Fed, και να αρχίσει να τυπώνει χρήμα, έστω και πληθωριστικό, προκειμένου να καλυφθούν τα ομόλογα των κρατών-μελών που ωριμάζουν.
Φυσικά, όλη αυτή η δραματοποίηση της εθνικής διαδρομής προς το μέλλον, δεν προέκυψε αίφνης, αλλά λόγω της επιεικώς άστοχης πρωτοβουλίας του Γιώργου Παπανδρέου να ζητήσει δημοψήφισμα. Αυτή η… έμπνευση του απερχόμενου πρωθυπουργού ήταν η αφορμή που αναζητούσαν στην Ευρώπη, για να μας στοχοποιήσουν ακόμη περισσότερο.
Κάτι που καθιστά μοιραίο τον ρόλο του ΠΑΣΟΚ, της Κυβέρνησής του, και φυσικά του υπό αμφισβήτηση Προέδρου του. Το ΠΑΣΟΚ, στα χέρια του πολιτικού επιγόνου του ιδρυτή του, εξελίχτηκε στον «δούρειο ίππο» για την απαλλοτρίωση του εθνικού μέλλοντος. Ασυγχώρητο.
statesmen.gr
