Θα μπορούσα βέβαια να μείνω στα γνωστά και να αναφερθώ στο επιφανειακό πρόβλημα της παιδείας! Ο μόνος λόγος που το ονομάζω επιφανειακό είναι πως η τραγική κατάσταση σε αυτό το πεδίο είναι απλά η βιτρίνα για το κύριο και βαθύτερο ζήτημα! Το ζήτημα αυτό είναι η υπονόμευση του δημοκρατικού θεσμού, καθώς ένα βασικό του σημείο είναι η ελευθερία, η προσωπική ελευθερία, των επιλογών!
Πιο συγκεκριμένα, η βιομηχανοποίηση της παιδείας και η καλλιέργεια της ιδέας πως όλο το εκπαιδευτικό προσωπικό είναι «ανίκανο» να κάνει σωστά τη δουλειά του καθώς και οι υλικοτεχνικές ελλείψεις, οδηγούν τους μαθητές στην παραπαιδεία! Το σύστημα της χώρας μας είναι τόσο καλά δομημένο, έτσι ώστε να το κεφάλαιο να γυρίζει από τον πολίτη στην τσέπη του κράτους και από το κράτος στα δάνεια! Ξέφυγα από το θέμα μου, αυτό που θέλω να πω είναι πως οι μαθητές αναγκάζονται να ξοδέψουν υπερβολικά πολλές ώρες στα επιπλέον μαθήματα και οι γονείς τους υπερβολικά πολλά χρήματα τα οποία πλέον δεν υπάρχουν! Έτσι οι έφηβοι καθορίζουν το πρόγραμμα και την ζωή τους με βάση το ωράριο των εκπαιδευτικών οργανισμών πράγμα που δεν αφήνει πολλά περιθώρια ελεύθερης επιλογής. Επίσης όλοι κλείνονται πίσω από την αίσθηση της «ανάγκης» του φροντιστηρίου και με το πρόσχημα της σίγουρης ‘επιτυχίας’ που προσφέρουν αυτοί οι οργανισμοί δεν είναι σε θέση να δουν πως το κράτος τους μετατρέπει σε τεχνοκρατικά πρόβατα, τα οποία είναι καλά μόνο σε ένα συγκεκριμένο τομέα και δεν μπορούν να ξεφύγουν από την συστηματική παραπληροφόρηση που δέχονται από τα ‘βιβλία’ τους.
Σας ρωτάω, τον καθένα ξεχωριστά!
ΕΙΣΤΕ πραγματικά ελεύθεροι να κάνετε όποια επιλογή θέλετε;
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
