ΛΑΟΣ ενδεχομένως έχει συμβάλει στον αποχρωματισμό της ακροδεξιάς ιδεολογίας του. Καθώς οι καιροί είναι τόσο… πονηροί που έχουν οδηγήσει τον ΛΑΟΣ σε κυβερνητικές καρέκλες, καλό είναι να ξαναθυμηθούμε τι είναι και τι πρεσβεύει η ακροδεξιά «κουλτούρα» του, μέσα από «σταράτες» κουβέντες νυν και πρώην εξεχόντων στελεχών του.
Ας ξεκινήσουμε από το (μαύρο) παρελθόν και τονΚωνσταντίνο Πλεύρη (πατέρα του σημερινού βουλευτή του ΛΑΟΣ, Θάνου). Ο Κωνσταντίνος Πλεύρης, για όσους δεν θέλουν να θυμούνται, ή δεν γνωρίζουν, υπήρξε υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο του ΛΑΟΣ στην Α’ Αθήνας στις βουλευτικές εκλογές του 200_. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» (28.1.2007), «είναι ο ιδρυτής της ναζιστικής ομάδας “Κόμμα 4ης Αυγούστου”, σύμβουλος του Αρχηγείου Στρατού επί χούντας και διευθυντής του γραφείου τού - αλήστου μνήμης - αρχιχουντικού Ι. Λαδά». Στο ίδιο δημοσίευμα παρουσιάζεται η ιδεολογική ταυτότητα του Κ. Πλεύρη, η οποία προφανώς εκτιμήθηκε δεόντως από τον Γ. Καρατζαφέρη για να τον προτείνει ως υποψήφιο του κόμματός του:«Ουδέποτε έκρυψα την ιδεολογία μου και είναι τιμή μου που συνειργάσθην με το Στρατιωτικό Καθεστώς της 21ηςΑπριλίου».
Aκροδεξιά ιδεολογία
Καθώς μιλάμε για ακροδεξιά ιδεολογία, ο Κ. Πλεύρης έχει φροντίσει με θάρρος και σαφήνεια να τοποθετηθεί. Είναι αυτός που έχει γράψει ότι το να είναι κανείς Εβραίος σημαίνει: «Να ψεύδεται, να ψευδορκίζεται, να εξαπατά, να γίνη τοκογλύφος και όταν έρθει η ώρα δολοφόνος χριστιανών». Ότι οι Εβραίοι είναι «Άπλυτοι, αξύριστοι, τοκογλύφοι, που πιστεύουν στην εξολόθρευση των εθνών...». Ότι πρέπει να υπενθυμιστεί στους Εβραίους πως «οι Ναζί άφησαν αρκετόν υπόλοιπον από σας», ότι οι ναζί συγκέντρωναν σε στρατόπεδα τους Εβραίους «για να τους στείλουν, μετά τον πόλεμον, στην Μαδαγασκάρην, διά να απαλλαγή η Ευρώπη από την παρασιτικήν παρουσίαν των», ότι «αι απόψεις του Αδόλφου Χίτλερ διά τους Εβραίους ήσαν απολύτως ορθαί» και ότι ως εκ τούτου στη σημερινή Πολωνία «καλώς κάνουν και διατηρούν το στρατόπεδο (Άουσβιτς) εις καλήν κατάστασιν, διότι ουδείς γνωρίζει τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον».
Επίσης, κατά τον Κ. Πλεύρη, «ο Στρατηγός Πι-νοσέτ ανέτρεψε το εβραιομαρξιστικό καθεστώς του Αλλιέντε κι επέβαλε Εθνικήν Τάξιν στην Χιλήν», ενώ συνεχίζει λέγοντας ότι «οι στρατιώται των SS επολέμησαν ηρωικώς αλλά τελικώς επεβλήθη η υλική υπεροχή των Συμμάχων. Στον πόλεμον ανδρών εναντίον μαζών, επεκράτησαν αι μάζαι» και ότι «οι άντρες των SS (είχαν) αγωνιστικόν ήθος. Ιδεολογικά πιστεύω. Παράστασιν και τρόπο ζωής. Τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι δεν ήσαν εγκληματίαι... αυτοί οι άνδρες υπηρέτησαν την πατρίδα των και την Ευρώπην με ηρωισμό... είχαν υψηλόν φρόνημα και την αίσθησιν τιμής... απετέλουν διά την εποχήν τους το καύχημα της Λευκής Φυλής» (από το πόνημα του Πλεύρη με τίτλο «Οι Εβραίοι»).
Επίσης, είναι ο ίδιος που έχει γράψει ότι «η νομιμοποίησις του ΚΚΕ σημαίνει ηθικήν και πολιτικήν δικαίωσιν του συμμοριτισμού», ότι «κατασυκοφαντείται ο ναζισμός», ότι «η μεγάλη μάζα που εντάσσεται στο ΚΚΕ ανήκει σε ανθρώπους που χρειάζονται ψυχιατρική περίθαλψη», ότι «τόσον ο μαρξισμός όσον και η γαλλική επανάστασις του 1789 κατήργησαν την οικογένει-αν και επέβαλαν την κοινογαμίαν» και ότι «ο κ. Γεώργιος Παπαδόπουλος επίστευε ειλικρινώς στην δημοκρατίαν...». (Κ. Πλεύρης, «Θέματα Πολιτικής Κοινωνιολογίας»).
Το «ένδοξο» παρόν
Ας ρίξουμε και μια ματιά στο ένδοξο (υπουργικό πλέον) παρόν του ΛΑΟΣ. Ο Κωνσταντίνος Πλεύρης, στο πόνημά του «Οι Εβραίοι», εκτός από τον Χίτλερ και τα «Ες-Ες», εκφράζει τη συμπάθειά του και τις ευχαριστίες του σε ένα και μοναδικό πρόσωπο: «Ευχαριστώ τον Άδωνι Γεωργιάδη, που είχε το θάρρος να παρουσιάση το βιβλίον στην τηλεόρασιν»...
Ποιος είναι ο υπουργός Μάκης Βορίδης; Ας αφήσουμε τη ναυαρχίδα («Καθημερινή», 14.10.2007) του συγκροτήματος Αλαφούζου να μας τον συστήσει, σημειώνοντας απλώς ότι τώρα το συγκρότημα του Φαλήρου κάνει κάθε τι για να αμβλύνει το ακροδεξιό προφίλ του ΛΑΟΣ. Έγραφε, λοιπόν, η «Καθημερινή»:
«Ο Βορίδης εμφανίστηκε στον ακροδεξιό χώρο λίγο πριν από το 1980. Τέσσερα χρόνια μετά ο Βορίδης εκλέγεται πρόεδρος της νεολαίας ΕΠΕΝ (το κόμμα που ίδρυσε ο Παπαδόπουλος το 1983 από τον Κορυδαλλό)... Σε μια θυελλώδη συνεδρίαση, στις 15 Μαρτίου 1985, ο Μ. Βορίδης διαγράφεται από το σύλλογο φοιτητών της Νομικής λόγω της ακροδεξιάς του δράσης (...). Μερικούς μήνες μετά, ο διαγραμμένος επικεφαλής ομάδας “ΕΠΕΝιτών” πολιόρκησε τη Νομική με τσεκούρια και σιδηρολοστούς.
Το 1994 ο Μ. Βορίδης ιδρύει το “Ελληνικό Μέτωπο”, ενώ λίγο μετά εκδίδει την εφημερίδα “Ελληνικές Γραμμές”. Στο κόμμα μετέχουν η νεοφασιστική ΕΝΕΚ, αλλά και πολλά στελέχη της ΕΠΕΝ. Αγαπημένος τουστόχος οι μετανάστες, κυρίως οι Αλβανοί (...). Στις 18 Οκτωβρίου 1997, ο Λεπέν αναγνώρισε το “Ελληνικό Μέτωπο”. Το 2005, λίγο πριν το “Ελληνικό Μέτωπο” προσχωρήσει στο ΛΑ.Ο.Σ., ο Βορίδης έκανε επίδειξη της ισχύος του φέροντας τον Λεπέν στην Αθήνα για να παραστεί στο γάμο του. Κουμπάρος στην πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής του κ. Βορίδη ένας άλλος Γάλλος ακροδεξιός, ο αντιπρόεδρος του Front National , ο ΚαρλΛανγκ».
Να κλείσουμε και με τον μεγάλο αρχηγό Γ. Καρατζαφέρη, αφήνοντάς τον να μας συστηθεί με τα δικά του τα λόγια, όπως ο ίδιος τα είπε σε ομιλία του στις 20.10.2002 στην Κόρινθο:
«Πρώτον, δεν είμαι Εβραίος. Ας το πει αυτό και ο πρωθυπουργός. Δεύτερον, δεν είμαι κομμουνιστής. Ας το πει αυτό και ο κ. Καραμανλής. Τρίτον, δεν είμαι ομοφυλόφιλος. Αυτό δεν μπορούν να το πουν πολλοί».
Ας ρίξουμε μια ακόμη ματιά σε ένα δημοσίευμα της «Καθημερινής», 14.10.2007, τότε που οι Αλαφούζοι δεν είχαν κανέναν λόγο να ξεπλύνουν την ακροδεξιά οσμή του Καρατζαφέρη: «Ο αντισημιτισμός ήταν για χρόνια το αγαπημένο θέμα του Γ. Καρατζαφέρη. Πολύ πριν ιδρύσει τον ΛΑ.Ο.Σ., βουλευτής ακόμη της Ν.Δ., είχε ιδρύσει τη “Νέα Ελπίδα”, κάτι μεταξύ μη κερδοσκοπικής εταιρείας και πολιτικού φορέα, μέσω του οποίου είχε κάνει δημόσια ανοίγματα στη “Χρυσή Αυγή” και στους “άξιους αγωνιστές της” (...). Για την υπερνομαρχία Αθηνών είχε συμπεριλάβει τέσσερις γνωστούς “χρυσαυγίτες” (...). Οι σχέσεις του Γ. Καρατζαφέρη με το νεοφασιστικό χώρο καθώς και με τα χουντικά κατάλοιπα καθορίστηκαν πολύ συχνά από την αμοιβαία καχυποψία.
Περιφρονώντας την Ιστορία
Από κάποιο καπρίτσιο της Ιστορίας (η οποία, εκτός του ότι επαναλαμβάνεται, συνήθως ως φάρσα, τιμωρεί ανελέηταόσους την περιφρονούν) οι προγραμματικές δηλώσεις της εθνοσωτήριας κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. - ΛΑΟΣ συνέπεσαν με την επέτειο του Πολυτεχνείου.
Ίσως δεν υπάρχει πιο παραστατική εικόνα της χρεοκοπίας του μεταπολιτευτικού σκηνικού από το γεγονός ότι ο Χρήστος Παπουτσής, ένας από τους εξεγερθέντες του Πολυτεχνείου το 1973... εξελίχθηκε σε υπουργό Προστασίας του Πολίτη (το ιστορικό «Δημόσιας Τάξης» ακούγεται καλύτερα), είναι ομοτράπεζος στο Υπουργικό Συμβούλιο με τον Βορίδη, τον Άδωνι, τον Γεωργίου και τον Ροντούλη, σε μια κυβέρνηση που λαμβάνει ψήφο εμπιστοσύνης από τον Καρατζαφέρη. Συμπέρασμα: Η Ακροδεξιά τώρα (38 χρόνια μετά) δικαιώνεται!
Τις προηγούμενες δύο μέρες, στη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων, ακούσαμε στη Βουλή πολλούς πανηγυρικούς. Θα σταθούμε μόνο σε δύο - τρεις αποστροφές του λόγου του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπουργού Οικονομικών Ευ. Βενιζέλου, ο οποίος είδε στη συγκυβέρνηση με τον ΛΑΟΣ (και τη Ν.Δ.) την ανατολή ενόςνέου πολιτικού πολιτισμού, ο οποίος, όπως είπε, μας επιβάλλει ναξαναγνωριστούμε. Με ποιον; Με τον Καρατζαφέρη και τον ΛΑΟΣ;
Πάντως, αν για κάτι δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ, είναι πως έχει φροντίσει να κρύψει τις πεποιθήσεις του. Ως προς αυτό έχει υπάρξει κρυστάλλινος! Ας απολαύσουμε τις - συνοπτικές - συστάσεις του μέσα από τον λόγο και τα γραπτά του ίδιου (σ.σ.: τα συλλέξαμε από δημοσιεύματα της «Ελευθεροτυπίας» και του «Ριζοσπάστη»).
Σε συνέδριο του κόμματός του, σε «διάλογο» με τους συνέδρους, ο Καρατζαφέρης ξεκαθαρίζει: «Με ρωτούν “κ. Καρατζαφέρη, είστε με την 21η Απριλίου;”. Απαντώ: Με την 21η Απριλίου ήμουνα. Με την 22α Απριλίου δεν ήμουνα. Διότι την 22α Απριλίου έπρεπε οι φαύλοι να έχουν πληρώσει. Αυτό ήταν το λάθος. Αυτό το λάθος πληρώνουμε σήμερα». Οι οπαδοί σηκώνονται όρθιοι και κραυγάζουν «Ε-πα-νά-στα-ση». Λίγο νωρίτερα είχε ακουστεί και το συμβολικό «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών».
Στην αρθρογραφία της εφημερίδας του «Άλφα 1» ο Καρατζαφέρης επιδιώκει τη συστηματική παραχάραξη της Ιστορίας εξαγνίζοντας τη χούντα των συνταγματαρχών. Σε αφιέρωμά της για την 21η Απριλίου, η «Άλφα 1» διεκτραγωδεί την προδικτατορική κατάσταση («Ποια δημοκρατία; Του Πέτρουλα; Των Λαμπράκηδων; Του ΑΣΠΙΔΑ;») και εξυμνεί τα «επιτεύγματα» της χούντας («Λογοκρισία; Φυσικά.Σε ποιους; Σε αυτούς που οι δημοκρατικοί αγανακτισμένοι πολίτες βάζανε μπουρλότο στις εφημερίδες τους μπροστά στα γραφεία τους; Φόβος; Ποιος φόβος; Που κοιμόντουσαν τα νοικοκυριά με ανοικτές τις μπαλκονόπορτές τους ή ακόμα στον κήπο χωρίς μανδρότοιχους; Που περπατούσαν όποια ώρα του 24ώρου ήθελαν ανενόχλητοι; Χωρίς εγκληματίες, χωρίς λαθρομετανάστες, χωρίς ληστές και βιαστές; Ποια πέτρινα χρόνια της χούντας; Όταν δεν υπήρχε ούτε 0,5% ανεργία; Όταν για να βρεις άστεγο εργάτη έπρεπε να ψάχνεις με το φανάρι του Διογένη; Όταν το δολάριο είχε 30 δρχ. σταθερά για πολλά χρόνια; Όταν η λίρα είχε σταθερή τιμή 300 δρχ.;».
Συγκρίνοντας τη διακυβέρνηση της χώρας από τη χούντα και από το ΠΑΣΟΚ η εφημερίδα του Καρατζαφέρη γράφει το 2002: «Ε, λοιπόν, φίλοι αναγνώστες, ζήσαμε μια δεκαετία δημοκρατίας με το “πουλί” του Ανδρέα να διαμορφώνει πολιτική (θυμηθείτε περιπτώσεις συζύγων διοικητών τραπεζών και υπουργών) και ζήσαμε μια επταετία με το πουλί της χούντας να ξεπετάγεται από τις στάχτες. Συγκρίνατε και κρίνατε: Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών ή Ελλάς Αλβανών Λαθρομεταναστών; Λαλιώτης ή Παττακός στα δημόσια έργα; Μακαρέζος και καθηγητής Κούλης στα οικονομικά ή Γιάννος και Χριστοδουλάκης; Έλληνες Αξιωματικοί ή Σιωνιστές Αξιωματούχοι;».
Από κάποιο καπρίτσιο (ή μάλλον περιφρόνηση της Ιστορίας) σήμερα το ΠΑΣΟΚ επωάζει αμέριμνο το αυγό του φιδιού...
