Οι μικροεπεξεργαστές αποτελούν τον εγκέφαλο πολλών καθημερινών συσκευών, όπως μεταξύ άλλων, οι υπολογιστές, οι servers, τα τηλέφωνα, τα αυτοκίνητα, οι φωτογραφικές μηχανές, οι ψυγειοκαταψύκτες, τα ραδιόφωνα και οι τηλεοράσεις. Η εξάπλωση της χρήσης των μικροεπεξεργαστών οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στην επίμονη προσπάθεια της Intel να επαληθεύει διαρκώς το νόμο του Moore, ο οποίος προσδιορίζει το ρυθμό εξέλιξης της τεχνολογίας πυριτίου, προβλέποντας ότι περίπου κάθε δύο χρόνια θα διπλασιάζεται ο αριθμός των τρανζίστορ που μπορούν να τοποθετηθούν σε ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα, με προφανή κέρδη και στις επιδόσεις και στο κόστος κατασκευής των επεξεργαστών. Για περισσότερα από 40 χρόνια, το βασικό επιχειρηματικό μοντέλο της βιομηχανίας ημιαγωγών στηρίζεται σε αυτόν ακριβώς το νόμο.
Για παράδειγμα, σε σύγκριση με τον Intel 4004, ένας σημερινός επεξεργαστής Intel Core δεύτερης γενιάς έχει τουλάχιστον 350.000 καλύτερες επιδόσεις, ενώ το κάθε του τρανζίστορ καταναλώνει σχεδόν 5.000 φορές λιγότερη ενέργεια. Στην ίδια χρονική περίοδο, η τιμή ενός τρανζίστορ έχει μειωθεί κατά 50.000 φορές, περίπου.