Tι θέλουμε τελικά;

Φαίνεται τελικά οτι ο ΓΑΠ έκανε μια κολοτούμπα για να ξεβρακώσει την ΝΔ που μπροστά στο δημοψήφισμα και τον φόβο του αρνητικού... αποτελέσματος τα μαζεύει σε σχέση με την αποδοχή της νέας δανειακής σύμβασης. Και δεν μπορώ να διανοηθώ με τι μούτρα η όποια νεα κυβέρνηση θα πάει στην Ευρώπη και κυρίως με τι επιχειρήματα τη στιγμή που με την κίνηση ΓΑΠ χάσαμε και το τελευταίο ψήγμα αξιοπρέπειας και πλέον σαν το σκυλί περιμένουμε να μας ρίξουν, αν μας ρίξουν, ένα ξεροκόματο για να μη ψοφήσουμε.

Επίσης δε μπορώ να διανοηθώ ποιός νοήμων Έλληνας επιθυμεί την επιστροφή σε μια δραχμή που καμία σχέση θα έχει βέβαια με τη δραχμή του παρελθόντος. Μιλάμε οτι θα πέσει πείνα και θα φτάσει σε τέτοιο σημείο εξαθλίωσης ο κόσμος που θα αναπολεί ακόμη και τις εποχές που ζούμε σήμερα. Οι ευρωπαίοι από την άλλη έδειξαν φοβερή δυσαρέσκεια και πραγματικά είναι τρομακτικό το πόσο άσχημα έχουμε αυτοεγκλοβηστεί σε μια αυτοκαταστροφική δύνη που μας οδηγεί στη πλήρη καταστροφή μας.

Όλοι εσείς που αναπολείτε λοιπόν τη δραχμή καλό θα είναι να καταλάβετε πρώτα τι θα σημαίνει αυτό υπο τις παρούσες συνθήκες και εσείς που χαίρεστε για το χάος που έχει δημιουργηθεί νομίζω οτι αν δείτε με ψυχραιμία τα γεγονότα θα καταλάβετε οτι το μέλλον μας και η βιοσημότητά μας μπορεί να υπάρξει μόνο μέσα στην ευρωπαική ενωση,έστω και αν για κάποια χρόνια περάσουμε απο συμπληγάδες πέτρες. Το ζήτημα λοιπόν ειναι απλό. Θέλουμε να πάμε μπροστά ή να γυρίσουμε πενήντα χρόνια πισω;

Αναγνώστης