Μεταξύ των μέτρων που αναφέρονται στην έκθεση του ΔΝΤ που συνέταξε ο επικεφαλής των τεχνοκρατών του ΔΝΤ, Πόουλ Τόμσεν, απαιτούνται τα εξής:
Μείωση του μισθολογικού κόστους του δημοσίου κατά 150.000 δημοσίους υπαλλήλους από το 2010 μέχρι το 2015, που αντιστοιχεί στο 22% της απασχόλησης στον δημόσιο τομέα. Άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων και αλλαγές στη λίστα βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων και των αναπηρικών συντάξεων. Μείζων ζήτημα η περικοπές στις δαπάνες υγείας. Ένα ολοκληρωμένο σχέδιο φορολογικής μεταρρύθμισης που πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τον Μάρτη του 2012.
Σύμφωνα με την έκθεση το ελληνικό πρόγραμμα καταγράφει πρόοδο, αλλά υπήρχαν δυσκολίες στην εφαρμογή του προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. «Πολλοί από τους στόχους που είχαν τεθεί δεν έχουν υλοποιηθεί», ενώ τονίζεται ότι «οι κίνδυνοι για το πρόγραμμα παραμένουν μεγάλοι, τόσο από εξωτερικές πηγές (κρίση στην ευρωζώνη) όσο και από εσωτερικούς λόγους (χαλάρωση στην εφαρμογή των μέτρων)». Εκφράζεται η εκτίμηση ότι όλα τα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας υποδηλώνουν μία βαθύτερη ύφεση από αυτή που αρχικά αναμενόταν με πιο κρίσιμο απ' όλα την ανεργία που καλπάζει.
Το έλλειμμα στο τέλος του 2011 θα κυμανθεί στο 10% του ΑΕΠ το οποίο παραμένει ακόμα υψηλό. Η απόσυρση καταθέσεων από τις τράπεζες το διάστημα Σεπτεμβρίου - Νοεμβρίου έχει αγγίξει τα 15 δισ. ευρώ. Η κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών συνεχίζει να δέχεται ισχυρά πλήγματα λόγω της έκθεσής τους σε ελληνικά ομόλογα και του προγράμματος PSI.
Οι διαρθρωτικές αλλαγές δεν έχουν επιτύχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα καθώς επικρατεί μεγάλο χάσμα μεταξύ της νομοθέτησης και της εφαρμογής των νόμων που ψηφίζονται. Ενδεικτικές είναι οι αλλαγές στα κλειστά επαγγέλματα και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις στα εργασιακά που ακόμα δεν έχουν εφαρμοστεί πλήρως. Ανάλογες καθυστερήσεις και στην μεταρρύθμιση για τη διαδικασία για ευέλικτες επενδύσεις στην Ελλάδα (fast-track investment procedure).
Στην έκθεση αποτυπώνεται η αναγκαιότητα να θεσπιστεί ένα καλύτερο πλαίσιο για την ενίσχυση και την στήριξη του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Εκτιμάται ότι η ύφεση στην Ελλάδα στο τέλος του 2011 θα φθάσει το 6% και για το 2012 αναμένεται μία ύφεση του 3% και ότι θα χρειαστεί τουλάχιστον μία 10ετία για να καλύψει η Ελλάδα το χαμένο έδαφος ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της.
Επίσης, υποστηρίζει ο κ. Τόμσεν ότι το νέο πρόγραμμα του PSI θα καταστήσει το ελληνικό δημόσιο χρέος βιώσιμο, αν και το ρίσκο για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους παραμένει υψηλό. Η συμφωνία για το PSI της 21ης Ιουλίου δεν επρόκειτο να λειτουργήσει καθώς θα άφηνε το δημόσιο χρέος σε υψηλά επίπεδα στο μέλλον. Σύμφωνα με τη συμφωνία αυτή το ελληνικό δημόσιο χρέος θα άγγιζε το 2013 το 187% του ΑΕΠ και το 2020 το 152% του ΑΕΠ.Σύμφωνα με τη νέα συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου για το PSI, το ελληνικό δημόσιο χρέος θα πέσει στο 120% το 2020, που είναι το ανώτατο επίπεδο στο οποίο μπορεί να είναι για να θεωρηθεί βιώσιμο. Από εκεί και πέρα θα χρειαστεί μία εξίσου μακρά περίοδος ώστε το δημόσιο χρέος να περιοριστεί περισσότερο κάτω από τα επίπεδα του 120%. Με μία χαμηλή συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών απ' αυτήν που αναμένεται να υπάρχει, τότε το δημόσιο χρέος δε θα πέσει κάτω από το 145% το 2020.
Σε ανακοίνωση του Τμήματος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΝ, τονίζεται μεταξύ άλλων:
«Η έκθεση του ΔΝΤ για την πορεία της μνημονιακής πολιτικής στην Ελλάδα είναι ενδεικτική ότι παρά την αλλαγή προσώπου στην πρωθυπουργία και κομμάτων στην κυβέρνηση, το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας είναι προδιαγεγραμμένο όσο συνεχίζεται αυτή πολιτική.
Η μεγαλύτερη ύφεση που διαβλέπει το ΔΝΤ για το 2011 (-6%) και το 2012 (-3%) δεν είναι αποτέλεσμα εξωγενών παραγόντων, αλλά άμεση συνέπεια της εντεινόμενης πολιτικής λιτότητας. Η πρωτοφανής μείωση των μισθών και των συντάξεων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, η φοροεπιδρομή με κάθε δυνατό τρόπο και το ξήλωμα κάθε μορφής κοινωνικού κράτους έχουν οδηγήσει την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων στα πιο χαμηλά επίπεδα. Η οικονομική δραστηριότητα έχει παγώσει και η ανεργία έχει εκτιναχθεί, με αποτέλεσμα το δημοσιονομικό έλλειμμα να μην μειώνεται και το δημόσιο χρέος να αυξάνεται.
Η ομολογία της αποτυχίας της μνημονιακής πολιτικής από τους ίδιους τους σχεδιαστές της δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται. Για την ακρίβεια λαμβάνει χώρα σε κάθε επίσημη έκθεσή τους! Το εξωφρενικό όμως είναι ότι κάθε φορά που ομολογούν την αποτυχία τους, προτείνουν ακόμα σκληρότερη εφαρμογή της πολιτικής που έχει αποτύχει. Τα νέα μέτρα ύψους 25 δις ευρώ (11,5% του ΑΕΠ) για την περίοδο 2012-2015, θα εντείνουν την κοινωνική αποδόμηση και θα οδηγήσουν την ελληνική οικονομία πιο κοντά στην καταστροφή. Οι επιπλέον μειώσεις μισθών και συντάξεων και η περικοπή κοινωνικών δαπανών θα επιτείνουν ακόμα περισσότερο τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και θα διαλύσουν ό,τι έχει απομείνει από τον κοινωνικό ιστό.
Και ενώ μέχρι τώρα η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της φιλοτεχνούσαν το επιχείρημα ότι οι περικοπές αφορούν το δημόσιο τομέα «για να επωφεληθούν οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα», η προτροπή του ΔΝΤ για όξυνση της επίθεσης και στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, δεν αφήνει κανένα περιθώριο για παρερμηνείες. Η απαίτηση για ακόμα μεγαλύτερη μείωση του κόστους εργασίας με την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού, την απενεργοποίηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και τον καταποντισμό του κατώτατου μισθού είναι μέτρα που αποκαλύπτουν με τον πιο σαφή τρόπο τον απώτερο σκοπό της μνημονιακής πολιτικής: την φτωχοποίηση της κοινωνίας για να καμφθούν οι αντιστάσεις και να περάσουν όλες οι εργοδοτικές αξιώσεις».
Σχολιάζοντας, εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων,η Ελεάννα Ιωαννίδου, δήλωσε
«Με καθυστέρηση δύο χρόνων το διεθνές νομισματικό ταμείο φαίνεται να ανακαλύπτει αυτό που ήταν προφανές από την πρώτη στιγμή: ότι προωθούσε μέτρα με βαρύτατο τίμημα, άδικη κατανομή και τουλάχιστον αμφίβολο αποτέλεσμα. Αποτελεί στοιχειώδες δείγμα σύνεσης να μην σπεύσουμε να υποταχθούμε στα νέα μέτρα που απαιτούν οι εκπρόσωποί του, χωρίς να αναλαμβάνουν στο παραμικρό το δικό τους μερίδιο ευθύνης. Σε καμιά περίπτωση μια Βουλή που έχει φτάσει στα έσχατα όρια αναξιοπιστίας δεν νομιμοποιείται να δεσμεύσει τη χώρα για δεκαετίες».
Ο βουλευτής της Δημοκρατικής Συμμαχίας Λευτέρης Αυγενάκης, μεταξύ άλλων δήλωσε:
«Τα ελληνικά νοικοκυριά, μισθωτοί, αυτοαπασχολούμενοι και συνταξιούχοι δεν αντέχουν επιπρόσθετα μέτρα που θα φέρουν νέες περικοπές, επιβαρύνσεις και φόρους. Αντί για νέα μέτρα, αυτό που χρειάζεται τώρα είναι η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την ουσιαστική μείωση των δημόσιων δαπανών που είναι προκλητικές και κοινωνικά άδικες.
Εξίσου σημαντικό είναι να προωθηθούν οι αναγκαίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για να δημιουργηθούν οι συνθήκες για νέες επενδύσεις που θα φέρουν δουλειές και ανάπτυξη στη χώρα».
