Στην αρχή της ομιλίας του αναφέρθηκε σύντομα στις πρόσφατες εξελίξεις δημιουργίας της μεταβατικής κυβέρνησης Παπαδήμου και στο στόχο αποκατάστασης της αξιοπιστίας της χώρας διεθνώς, της πολιτικής ομαλότητας στο εσωτερικό, καθώς και στην πρόσφατη ψήφιση του Προϋπολογισμού για το 2012.
Ο Αντώνης Σαμαράς εξαπέλυσε επίθεση κατά των Σοσιαλιστών, καθώς όπως είπε «προσπαθούν να υποκινήσουν ‘Ανάπτυξη’ με υπερβολικές δαπάνες», υπεραμύνθηκε των αγορών, αλλά με «προσεκτικές και αποτελεσματικές ρυθμίσεις», επανέλαβε την αντίθεσή του στην πολιτική που ακολουθήθηκε στη χώρα μας και τόνισε την ανάγκη για «άμεση επανεκκίνηση της οικονομίας».
Όπως τόνισε:
«Όλοι εδώ πιστεύουμε στον Κοινωνικό Φιλελευθερισμό (Κοινωνική Οικονομία της Αγοράς). Αυτό μας διαχωρίζει από τους Σοσιαλιστές αφενός και από τους νέο-Φιλελεύθερους αφετέρου.
Οι Σοσιαλιστές πιστεύουν στην ευρεία χρήση του κρατικού παρεμβατισμού. Πιστεύουν ότι μπορεί κανείς να «διατάξει» την Οικονομία να αναπτυχθεί! Αυτό αποδείχθηκε ότι είναι λάθος.
Οι Σοσιαλιστές προσπαθούν να υποκινήσουν «Ανάπτυξη» με υπερβολικές δαπάνες από τον Προϋπολογισμό. Αντί να προκαλέσουν μακροχρόνια βιώσιμη Ανάπτυξη, συνήθως προκαλούν τεράστια ελλείμματα και ανεξέλεγκτο χρέος.
Οι νέο-Φιλελεύθεροι, από την άλλη πλευρά, πιστεύουν ότι οι αγορές μπορούν να τα κάνουν όλα μόνες τους. Ότι τάχα μπορούν να αυτό-ρυθμίζονται, να αυτό-διορθώνονται, να αυτό-αναπτύσσονται και να προσαρμόζονται από μόνες τους.
Όμως, έχει πολλές φορές αποδειχθεί ότι δεν μπορούν.
Η αλήθεια είναι ότι οι αγορές δημιουργούν εισόδημα, πλούτο και ευημερία.
Αλλά δημιουργούν επίσης ανισορροπίες, ασυμμετρίες και στρεβλώσεις.
Γι’ αυτό οι αγορές χρειάζονται προσεκτικές και αποτελεσματικές ρυθμίσεις.
Αντίθετα με τους Σοσιαλιστές, λοιπόν, εμείς πιστεύουμε στο δυναμισμό της αγοράς.
Αλλά και αντίθετα με τους νέο-Φιλελεύθερους, πιστεύουμε ότι οι αγορές πρέπει να τηρούν συγκεκριμένους κανόνες και να υπόκεινται σε ρυθμίσεις.
Ποιοι είναι αυτοί οι κανόνες;
Τι πρέπει να κάνουμε για να προχωρήσει η Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση;
Πρώτον, Δημοσιονομική Πειθαρχία! Οι Κοινωνίες δεν πρέπει να ζουν πέρα από τα όριά τους.
Δεύτερον, Προσαρμοστικότητα! Οι Οικονομίες πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εξελίσσονται σε ένα περιβάλλον που αλλάζει συνεχώς. Αλλιώς θα καταστραφούν.
Τρίτον, Ευελιξία! Οι Οικονομίες και οι Κοινωνίες πρέπει να έχουν την ικανότητα να απορροφούν σοκ και να αντέχουν απώλειες, χωρίς να διαλύονται.
Τέταρτον, Ρευστότητα! Οι σύγχρονες Οικονομίες σε πιστωτική ασφυξία, δεν μπορούν να πιάσουν τους στόχους τους ή να ξεπεράσουν τις ζημιές τους, χωρίς επαρκή Ρευστότητα.
Τέσσερις σαφείς κανόνες, πέντε λέξεις: Δημοσιονομική Πειθαρχία, Προσαρμοστικότητα, Ευελιξία, Ρευστότητα!
Πρέπει να πηγαίνουν μαζί. Ποτέ η μία σε βάρος των υπολοίπων.
Η Πειθαρχία είναι προϋπόθεση για μακροχρόνια βιώσιμη Ανάπτυξη. Όλοι οι άλλοι κανόνες - Προσαρμοστικότητα, Ευελιξία και Ρευστότητα - είναι προϋποθέσεις ανταγωνιστικότητας, είναι το δυναμικό της Ανάπτυξης.
Απ’ αυτή την άποψη υπάρχουν πολλά διδάγματα που μπορούμε να πάρουμε από την Ελληνική εμπειρία.
Τις τελευταίες τρείς δεκαετίες, η Ελλάδα αναπτύχθηκε χωρίς δημοσιονομική πειθαρχία.
Είχαμε ονομαστική Ανάπτυξη σε βάρος της δημοσιονομικής σταθερότητας.
Τώρα πια γνωρίζουμε όλοι, που οδήγησε αυτό. Και θα πληρώνουμε για καιρό τις οδυνηρές συνέπειες.
Όμως, επιτρέψτε μου, στο σημείο αυτό τη δική μας άποψη από την πολύ πρόσφατη εμπειρία μας:
Όταν προσπαθείς να επιβάλεις δημοσιονομική σταθεροποίηση σε μια χώρα που ήδη βρίσκεται σε ύφεση, σε βάρος όλων των υπολοίπων, τότε είναι πολύ πιθανό ότι δεν θα επιτύχεις μερικούς από τους κύριους στόχους σου. Και η ύφεση θα γίνει βαθύτερη. Όπως ακριβώς συνέβη στην Ελλάδα, όπου τα επίμονα υψηλά ελλείμματα συνέχισαν και το χρέος εκτοξεύθηκε σε μη βιώσιμα επίπεδα.
Δεν αντέχουμε άλλο να είμαστε η μόνη Ευρωπαϊκή χώρα για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά σε ύφεση!
Γι’ αυτό χρειαζόμαστε επανεκκίνηση της Οικονομίας προκειμένου να επιτύχουμε άμεσα πρωτογενή πλεονάσματα, όπως απαιτεί ο Προϋπολογισμός που μόλις ψηφίσαμε.
Χρειάζεται να βγούμε από την ύφεση, προκειμένου να ισοσκελίσουμε το συνολικό Προϋπολογισμό όσο γίνεται πιο γρήγορα και να αντιστρέψουμε τη δυναμική του Χρέους.
Συμφωνούμε πλήρως με τους στόχους του Προγράμματος, με τα βασικά εργαλεία του και με το χρονοδιάγραμμα.
Αλλά χρειαζόμαστε οπωσδήποτε να βάλουμε σε απόλυτη προτεραιότητα την Ανάκαμψη!
Ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός [Κοινωνική Οικονομία της Αγοράς] είναι μια συνεχής αναζήτηση ισορροπίας
Ανάμεσα στην Αγορά και την Κοινωνία
Ανάμεσα στην Ανάπτυξη και τη Σταθερότητα
Ανάμεσα στα Δικαιώματα και τις Υποχρεώσεις
Ανάμεσα στα Κίνητρα και τους Περιορισμούς.
Στην Ελλάδα πήραμε πολύτιμα μαθήματα με οδυνηρό τρόπο.
Χαίρομαι που μπορώ να τα μοιραστώ σήμερα με φίλους που επίσης πιστεύουν στον Κοινωνικό Φιλελευθερισμό».
