αναφέρουμε ένα πρόσφατο περιστατικό στο Κέντρο Πυροβολικού στη Θήβα για να στηρίξουμε γενικότερους προβληματισμούς. Ένας φαντάρος που αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα υγείας (καρδιά, πίεση), τα οποία προφανώς του προκαλούσαν έντονη πίεση σε στρατιωτικό περιβάλλον, κατέρρευσε μέσα στο θάλαμο λίγο πριν το σιωπητήριο και μεταφέρθηκε στο 401.
Στις συζητήσεις μεταξύ των συναδέλφων του όλοι περιγράφουν μια περίπτωση που έπρεπε να πάρει από αναβολή έως Ι5. Από την πρώτη ματιά, χωρίς ιατρικές γνωματεύσεις όλοι αντιλαμβάνονταν το επικίνδυνο της κατάστασης. Τι γίνεται πια σε αυτό το 401; Υπεύθυνοι γιατροί, επιστήμονες δεν μπορούν να κάνουν σωστά την δουλεία τους ή είναι τόσο ισχυρές οι πιέσεις από την ηγεσία και τα διάφορα πολιτικοστρατιωτικά βύσματα που περιπλέκουν τόσο τα πράγματα;
Είναι κοινό μυστικό ότι η επιτροπή για τις αναβολές δε χαλάει χατίρια στα τηλέφωνα και στις πιέσεις. Προφανώς το ΓΕΣ έχει ορίσει ένα ανώτατο ποσοστιαίο όριο στο αποδεκτό επίπεδο αναβολών, σύμφωνα με τα δικά τους κριτήρια. Όταν οι αναβολές πλησιάζουν αυτό το όριο, τα κριτήρια γίνονται πιο αυστηρά. Κάπως έτσι την πατάνε στο τέλος όσοι έχουν πραγματικό πρόβλημα αλλά δεν θέλουν ή δεν μπορούν να το «πλασάρουν» με σωστό τρόπο. Την πατάνε κυρίως οι συνάδελφοι από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα που δεν έχουν το «σωστό» γιατρό ή ψυχολόγο για να αποσπάσουν μια ψεύτικη υπογραφή, που δεν μπορούν να αξιοποιήσουν το επαγγελματικό-κοινωνικό κύρος τους ώστε να πάρουν τηλέφωνο και να ζητήσουν μια ακόμη «εξυπηρέτηση». Αυτοί που στην τελική είτε λόγω χαρακτήρα είτε λόγω πολιτικής άποψης δεν καταδέχονται να παρακαλάνε και να εξαρτώνται από το πελατειακό σύστημα και όλα τα παρακλάδια του.
Εμείς όμως μιλάμε για την υγεία και τις ζωές των συναδέλφων φαντάρων και δε μας νοιάζουν οι στατιστικές. Γι' αυτό λέμε τα εξής:
1) Όλοι οι φαντάροι να περνάνε από τις απαραίτητες εξετάσεις πριν από την έναρξη της εκπαίδευσης. Τα ατυχήματα, οι απόπειρες αυτοκτονίας και οι λιποθυμίες στις ορκωμοσίες δείχνουν ότι δεν υπάρχει ούτε μια μέρα για χάσιμο. Πλήρης καθορισμός του Ι πριν την έναρξη της θητείας.
2) Οι σωματικές και ψυχολογικές εξετάσεις έχουν αντικειμενικά κριτήρια. Πολλές φορές οι φαντάροι είτε υπερεκτιμούν τις δυνάμεις τους είτε υπερτονίζουν κάποια προβλήματα, ανάλογα με το αν θέλουν ή όχι να πάρουν όπλο. Οι γιατροί οφείλουν να παίρνουν αντικειμενικές - επιστημονικές αποφάσεις.
3) Κανένα όριο στα Ι, τις αναβολές και τις απαλλαγές. Ο καθένας όσο μπορεί, ότι μπορεί και αν μπορεί. Δεν μπορεί ιατρικές αποφάσεις να είναι συνάρτηση στατιστικών του ΓΕΣ.
4) Καμία πολιτική στρατιωτική ή κοινωνική επιρροή στις επιτροπές των αναβολών. Η λογική του βύσματος καταστρέφει και αυτό το μηχανισμό, ο οποίος είναι απαραίτητος για να σώζει ανθρώπινες ζωές.
5) Οι κατηγορίες Ι2, Ι3, Ι4 δεν έχουν σχέση μόνο με τη χρήση όπλων. Περιγράφουν τα όρια κάθε στρατευμένου, ανάλογα με το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει. Δεν μπορούν τα όρια αυτά να αγνοούνται από τους διοικητές των μονάδων. Δεν είναι ευθύνη των φαντάρων η κατανομή τους στις μονάδες, ας κάνει σωστά η στρατολογία τη δουλεία της, υπολογίζοντας και τα Ι στις μεταθέσεις.
Τέλος θα πρέπει να ανοίξει μια κουβέντα σχετικά με τις αναβολές και την οικονομική κατάσταση του φαντάρου. Για την ώρα διατυπώνουμε το εξής ερώτημα:
τι γίνεται με αυτούς που αποδεδειγμένα δεν μπορούν να καλύψουν το κόστος της θητείας;
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
Diktiospartakos.blogspot.com
