Έτσι τα έφερε η μοίρα, να αποχτήσουμε κυβέρνηση με προσυμφω-νημένη διάρκεια ζωής και συγκεκριμένη αποστολή.
Μπορεί κάποιοι να εξυφαίνουν σενάρια παράτασης του βίου της, αλλά αυτό θα ήταν εκτροπή, δυναμίτης κατά ομαλών πολιτικών εξελίξεων. Οι επόμενες εκλογές θα είναι καθοριστικές για το τί θέλουμε κι αυτό θα εκφραστεί μέσα από την ψήφο του λαού.
Οι εκλογές θα δείξουν την υπευθυνότητα του πολιτικού κόσμου και αν αυτά που θα πουν προεκλογικά, θα είναι δέσμευση για την μετεκλογική τους πορεία. Εδώ που έχουν οδηγηθεί τα πράγματα, μόνον με αλήθειες μπορούμε να προχωρήσουμε και με δεδομένο πως άλλα ψέματα δεν χωράνε, πρέπει το ίδιο το “σύστημα” να αποβάλει από τις τάξεις του διεφθαρμένους και ανίκανους. Επιτέλους η Βουλή να σταματήσει να (απο)δέχεται υλικά χωματερής και κάθε επίδοξο ανεπάγγελτο που ονειρεύεται στέγη για να βο(υ)λευτεί! Μαζί δεν τα φάγαμε κι αυτό φαίνεται αφ’ ενός από τις περιουσίες που έχουν οι “έχοντες” και αφ’ ετέρου, από τις καταθέσεις των Ελλήνων βο(υ)λευτών στις ελβετικές τράπεζες. Είναι ζήτημα αξιοπιστίας του πολιτικού κόσμου το άνοιγμα των βο(υ)λευτικών τραπεζικών τους λογαριασμών, όπως και η διαφάνεια του “πόθεν έσχες” των πολιτικών.
Όταν ο πρώην καγκελάριος Χέλμοντ Σμιθ ρωτήθηκε για τον εχθρό της κρίσης, απάντησε πως «ο εχθρός δεν έχει καθοριστεί… πρέπει να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι, να δώσουμε εσωτερικές μάχες, οι τραπεζίτες και οι δημοσιογράφοι πρέπει να αλλάξουν ρότα, όπως οι πολιτικοί … οι Γερμανοί έχουν πολλή βρωμιά στα χέρια τους από το 1933 έως το 1945 για να μεγαλοπιάνονται».
Τελικά το πρόβλημα δεν ήταν η Ελλάδα, αλλά το έγραφε η μοίρα της να καταστεί πειραματόζωο της Ευρώπης. Ζητούμενο είναι ο τρόπος α-ντιμετώπισης της κρίσης και το θεωρούμενο ως δεδομένο, με την πα-ράδοση μέρους της εθνικής κυριαρχίας των κρατών, δίχως να λαμβάνονται υπ’ όψιν ο άνθρωπος και οι ανάγκες του. Δημιουργείται μια Ε.Ε. όπου διαμορφώνονται διαφορετικοί κόσμοι. Όσον αφορά την Ελλάδα, όσες δόσεις και να πάρουμε, απλά θα πληρώνουμε τοκοχρεολύσια και δάνεια. Δεν περισσεύουν χρήματα για ανάπτυξη και δεν λύνεται κανένα πρόβλημα.
Άνθρωπος-ανάπτυξη-ανεργία δεν είναι στις προτεραιότητες του ”συστήματος”. Οδηγούμαστε σε αύξηση φόρων, διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων, της δημόσιας υγείας και παιδείας και στην περαιτέρω μείωση μισθών-συντάξεων. Η ύφεση είναι αυτή που θα δώσει ρεσιτάλ τη νέα χρονιά, με την ανεργία να δηλώνει παρούσα, ψηλώνοντας κι άλλο. Ανησυχητικό που τα λουκέτα πνίγουν τον μικρομεσαίο και πιο ανησυχητικό οι ”μετρήσεις” να δείχνουν έξι στους δέκα νέους να θέλουν να φύγουν στο εξωτερικό!
Όλα στην ελεύθερη αγορά στημένα και κάλπικα. Όλα να αγοράζονται και να πουλιούνται με ευτελές τίμημα. Στο ΕΘΝΟΣ (10-3-2011) διαβάζουμε: «φάμπρικα διδακτορικών έναντι 8000 €. Όργιο με πλαστούς τίτλους για επιλογή δ/ντών στα σχολεία. Υποψήφιοι δ/ντές που δεν γνωρίζουν αγγλικά έχουν μεταπτυχιακά από Βρετανικά ιδρύματα». Μπορεί όμως με τέτοιους ”τίτλους σπουδών” να γεμίζουν κάποιοι τα βιογραφικά τους, διεκδικώντας θέση υποψήφιου βουλευτή; Όλα πιθανά στον τόπο όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα!
Με την από ετών ακολουθούμενη πολιτική, έχουμε γίνει χώρα με τε-ράστιο δημογραφικό πρόβλημα. Μία χώρα δίχως εθνικό όραμα. Αντί να επιδοτείται η νέα οικογένεια, κάνουν το παν για ό,τι αντίθετο. Τα νέα παιδιά σπουδάζουν, αλλά δε βρίσκουν εργασία. Κάτι που είναι τροχοπέδη ακόμα και στη σκέψη για οικογένεια. Αναγκάζονται να μένουν με την πατρική οικογένεια συντηρούμενοι από τους γονείς τους, ή να μεταναστεύσουν. Όταν όμως ένα κράτος απαξιώνει τους νέους καθιστώντας τους άνεργους, τους αναγκάζει να φύγουν στο εξωτερικό και αδειάζει η χώρα από ό,τι καλύτερο και δυναμικότερο έχει. Η χώρα γερνάει, συρρικνώνεται, χάνεται, σβήνει. Μένει να δούμε αν το πολιτικό σύστημα θέλει πολιτικάντες ή πολιτικούς και όλοι να κατανοήσουμε πως είμαστε υπεύθυνοι για ότι συμβαίνει.
ΑΝ συνεχίσουμε να στηρίζουμε τους κολαούζους αυτών που μας δά-νεισαν, αφού πρώτα υποθήκευσαν το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας… ΑΝ πιστεύουμε ακόμα σε αυτή την Ε.Ε., που ενώ δημι-ουργήθηκε ως Ευρώπη των λαών, κατάντησε Ευρώπη των παγκοσμιο-ποιημένων αγορών… τότε έχουμε αποδεχτεί τα τετελεσμένα!
ΑΝ όχι, πρέπει ο πολίτης να γυρίσει στις ρίζες του. Να ξαναγίνει ε-κλογέας, δηλαδή ενεργός πολίτης και να εκλέγει συνειδητά. Να φύγει από τη στάνη, να μην είναι άλλο ψηφοφόρος, άβουλο πρόβατο στο μαντρί. Οι εκλογείς σκέφτονται πριν αγοράσουν, ενώ οι ψηφοφόροι είναι οι “εύκολοι“ που πουλάνε έναντι αμοιβής, (παρα)δίδοντας εξουσία σε τυχάρπαστους.
“Αιτία ελομένου. Θεός αναίτιος“. (Η Ευθύνη ανήκει σε αυτόν που εκλέγει. Ο Θεός είναι αναίτιος). ΠΛΑΤΩΝ-“ΠΟΛΙΤΕΙΑ“.
