Δημοκρατική Αριστερά του Κουβέλη, επιχειρώντας έτσι να αποτρέψουν μια πιθανή μετακίνησή τους σε άλλες αριστερές δυνάμεις.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της στάσης τους και των οδηγιών που έχουν λάβει αποτελεί το άρθρο του Παναγιώτη Παναγιώτου, που διαβάσαμε στη δεύτερη σελίδα του «Έθνους» την περασμένη Τρίτη (6/12). Αντιγράφουμε το σχετικό απόσπασμα:
«Πολλά πρόσωπα της "διετίας" και παλαιότερα πρέπει να κάνουν "ένα βήμα" στην άκρη ή "ένα βήμα" πίσω. Και νέα "πολιτικά υποκείμενα" να εμφανισθούν. Και κυρίως, μια υπεύθυνη Αριστερά, ικανή να αντισταθμίσει με το κύρος των ιδεών και της στάσης της μιας φθίνουσα παραδοσιακή "κεντροαριστερά" που πελαγοδρομεί αναζητώντας την "ψυχή της"... Η κοινωνία προηγείται. Δεν είναι απ' αυτή την άποψη καθόλου τυχαία η δημοσκοπική (προς το παρόν) έκρηξη της Δημοκρατικής Αριστεράς του Φώτη Κουβέλη, που ξεκίνησε από ένα ταπεινό 2-2,5% και έχει φτάσει σ' ένα... 7%, ενώ στη Β' Αθηνών εμφανίζεται από κάποιες δημοσκοπήσεις ως... δεύτερη δύναμη! Ολα αυτά είναι προφανώς ακόμα πρόωρα. Ομως δείχνουν τάσεις, κοινωνικές συμπεριφορές και ανάγκες».
Αυτό είναι βέβαια μόνο ένα από τα δεκάδες κείμενα που βρήκαν χώρο το τελευταίο διάστημα στα συστημικά έντυπα και βρίσκονται στο ίδιο περίπου ύφος, με τους δημοσιογραφίσκους σε όλα τα μέσα (εφημερίδες, ραδ. σταθμούς, τηλεόραση, διαδίκτυο) να εντείνουν σιγά-σιγά τις προσπάθειές τους όσο πλησιάζουμε προς τις κάλπες, ώστε να περιχαρακώσουν τον κόσμο.
Μάλιστα, όπως θα παρατηρήσατε, επικαλούνται πλέον και τα κατά παραγγελία αποτελέσματα των αναξιόπιστων δημοσκοπήσεων, οι οποίες εμφανίζουν το κόμμα του Κουβέλη ως την... ανερχόμενη δύναμη της Αριστεράς.
Ωστόσο, δυστυχώς για όσους πατήσουν τη μπανανόφλουδα, ο κόσμος της Αριστεράς και γενικότερα οι πολίτες του μεροκάματου, δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από τις πολιτικές που υπηρετεί ο εν λόγω κύριος, που μόλις πρόσφατα μάλιστα ομολόγησε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «τα Νέα» ότι δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ μετεκλογικά. Προσοχή, λοιπόν, διότι στην κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα, δεν υπάρχει πια η πολυτέλεια για νέα λάθη.
