Καταραμένο νησί; Ε, όχι δα για τον ΠΑΟΚ! Δυο φορές πήγε εκεί, δυο προκρίσεις πανηγύρισε. Μία κόντρα σε Άρσεναλ, μία απέναντι στην Τότεναμ. Ας κάνει, λοιπόν, το Λονδίνο έδρα…
Αυτός ο ΠΑΟΚ είναι ο ορισμός του απόλυτου παραλογισμού! Δεν μπορεί να κερδίσει την Κέρκυρα και τον ΟΦΗ στην Τούμπα, πηγαίνει, όμως, και νικάει κατά κράτος την Τότεναμ στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν, παίζοντας με δέκα παίκτες για 53 λεπτά -και πλέον, λόγω καθυστερήσεων.
Κι όχι μόνο νίκησε κατά κράτος, αλλά έφυγε και με το αίσθημα του αδικημένου, ακριβώς λόγω της αποβολής του Κώστα Σταφυλίδη, που δεν θα έπρεπε να υπάρξει ποτέ. Επίσης, λόγω της μη αποβολής του Ντεφό, ο οποίος κυριολεκτικά πήγε με δολοφονικό τάκλιν πάνω στον Κοντρέρας, στη φάση που ο Χιλιανός έβγαλε δύο φορές την μπάλα πάνω στη γραμμή και τελικά τραυματίστηκε.
Αυτός ο ΠΑΟΚ, λοιπόν, είναι ο ορισμός του παραλογισμού, για να επανέλθουμε στην αρχική μας συζήτηση. Αλήθεια, όμως, στον πάνθεον των ηρώων ποιοι παίρνουν θέση; Μήπως οι λογικοί; Το μάτι των ηρώων συνήθως γυαλίζει, όπως και των "ασπρόμαυρων" το βράδυ της 30ής Νοεμβρίου του σωτήριου έτους 2011 στο Λονδίνο. Την ημερομηνία, βεβαίως, δεν την αναφέρουμε τυχαία, μιας και θα τη θυμόμαστε και θα τη μνημονεύουμε για πολλά χρόνια στο μέλλον. Α, και να μην ξεχάσουν όλοι οι ΠΑΟΚτσήδες να ανάψουν μια λαμπάδα στον Άγιο Ανδρέα, μιας κι ήταν η μέρα της γιορτής του.
Λονδίνο όπως Κωνσταντινούπολη
Μέχρι την 26η Αυγούστου του 2010, η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή στιγμή του ΠΑΟΚ ήταν στο Χάιμπουρι, όταν το 1997 πήρε ευρωπαϊκή πρόκριση κόντρα στην Άρσεναλ. Τότε, τη σκυτάλη πήρε η πρόκριση κόντρα στη Φενέρμπαχτσε. Μια πρόκριση αξέχαστη.
Πλέον, η συζήτηση είναι αν η πρόκριση απέναντι στην Τότεναμ είναι ίσης αξίας ή μεγαλύτερης από αυτήν απέναντι στη Φενέρ. Δύσκολη η ερώτηση κι ακόμη πιο δύσκολη η απάντηση. Στην Κωνσταντινούπολη για πολλούς και διάφορους λόγους (αγωνιστική αξία των δύο ομάδων, τεράστια διαφορά στο μπάτζετ κ.τ.λ), αλλά κυρίως για την ιστορική της αξία, η πρόκριση ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΑ. Μήπως, όμως, δεν είναι εξίσου ΤΕΡΑΣΤΙΑ η πρόκριση απέναντι στην Τότεναμ;
Ο ΠΑΟΚ δεν πήρε ένα οποιοδήποτε αποτέλεσμα απέναντι στα "πετεινάρια" του Λονδίνου. Κέρδισε στην έδρα της την πιο φορμαρισμένη αυτή τη στιγμή –μαζί με τη Μάντσεστερ Σίτι- αγγλική ομάδα, μια ομάδα με μπάτζετ ιλιγγιώδες και παίκτες, όπως ο Μπέιλ και ο Μόντριτς, οι οποίοι στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο κοστίζουν μαζί όσο κοστίζει όλος ο ΠΑΟΚ επί έξι φορές! Μια ομάδα, που επίσης ήθελε τους βαθμούς της νίκης, για να περάσει στην επόμενη φάση, κάτι που σημαίνει ότι δεν ήταν αδιάφορη. Και το ότι δεν ήταν αδιάφορη φάνηκε στη φάση του τραυματισμού του Κοντρέρας από τον Ντεφό, ο οποίος αρχικά παραδέχεται το χτύπημα κι επειδή ο διαιτητής δεν έδωσε κάτι, δεν τήρησε καν το fair play, αλλά συνέχισε και πέτυχε και γκολ (που ακυρώθηκε, φυσικά).
Αν, λοιπόν, βάλουμε στη ζυγαριά τις δύο στιγμές, πιστεύετε ότι υπάρχει κάποια που υπερτερεί; Προσωπικά, τέτοια απάντηση δεν έχουμε να δώσουμε. Στη ζυγαριά του δικού μας μυαλού, η πρόκριση της Κωνσταντινούπολης επί της Φενέρ είναι ισάξια με αυτήν στο Λονδίνο κόντρα στην Τότεναμ.
Και οι δύο, όμως, θεωρούμε ότι είναι μεγαλύτερης αξίας από αυτήν κόντρα στην Άρσεναλ, η οποία, πάντως, σε τίποτε δεν χάνει την αίγλη της. Άλλωστε, δεν είναι αυτό το θέμα μας. Απλώς το αναφέρουμε για να χαριτολογήσουμε λέγοντας: ας κάνει ο ΠΑΟΚ έδρα του το Λονδίνο από δω και στο εξής, αφού του πάει τόσο πολύ η αγγλική πρωτεύουσα. Δυο φορές πήγε εκεί, δυο φορές έφυγε με θετικό αποτέλεσμα και πρόκριση. Συνολικά οι ελληνικές ομάδες στο νησί μετρούν 27 ήττες, τέσσερις ισοπαλίες και δύο –πλέον νίκες (μία του ΠΑΟΚ τώρα και μία της ΑΕΚ παλαιότερα). Αν λέει κάτι (και) αυτό…
Τώρα μετρά η διαχείριση
Όπως και να έχει, ο ΠΑΟΚ πήρε τεράστια νίκη –πρόκριση στην αγγλική πρωτεύουσα, η οποία μπορεί να του προσφέρει μεγάλα οφέλη, αν τη διαχειριστεί σωστά. Για την ακρίβεια, το μεγάλο στοίχημα πλέον είναι η ορθή διαχείριση της κατάστασης.
Οι ελληνικές ομάδες δεν έχουν πολλές τέτοιες ευρωπαϊκές στιγμές. Επομένως, εξ ορισμού ο ΠΑΟΚ κέρδισε πολλούς φίλους αυτό το βράδυ. Επίσης, ζέστανε και πάλι τον κόσμο του, αλλά και τους ίδιους τους παίκτες του, που είχαν αρχίσει να "ξενερώνουν" για τα καλά μετά τα αρνητικά αποτελέσματα στην Ελλάδα. Και εκτός των τειχών, όμως, αυτή η επιτυχία τον έκανε να ακουστεί σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ευρώπης. Κι αυτά δεν περνάνε στο ντούκου.
Όλα τα παραπάνω, και πολλά ακόμη που θα έρθουν ως παρεπόμενα, ο ΠΑΟΚ –ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ- πρέπει να δείξει τον επαγγελματισμό ως οργανωμένο σωματείο να τα διαχειριστεί. Ακόμη ακόμη ας βγάλει τις φανέλες των παικτών σε δημοπρασία (λέμε τώρα), ας πουλήσει συλλεκτικά κασκόλ, κάτι ας κάνει τέλος πάντων.
Κυρίως, όμως, να απαιτήσει από τις ελληνικές ποδοσφαιρικές αρχές τον ΣΕΒΑΣΜΟ που δικαιούται σε όλα τα επίπεδα. Είναι η ομάδα που "φορτώνει" ανελλιπώς με βαθμούς τη χώρα τα τελευταία δύο χρόνια κι αυτό πρέπει να το εισπράξει. Ταυτόχρονα, όμως, ο ίδιος ως ομάδα πρέπει να κοιτάξει και το ελληνικό του μέλλον. Είναι καιρός να ανακάμψει και να βρεθεί στα ψηλά σκαλιά. Και πρέπει και μπορεί!
www.sportdog.gr
Αυτός ο ΠΑΟΚ είναι ο ορισμός του απόλυτου παραλογισμού! Δεν μπορεί να κερδίσει την Κέρκυρα και τον ΟΦΗ στην Τούμπα, πηγαίνει, όμως, και νικάει κατά κράτος την Τότεναμ στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν, παίζοντας με δέκα παίκτες για 53 λεπτά -και πλέον, λόγω καθυστερήσεων.
Κι όχι μόνο νίκησε κατά κράτος, αλλά έφυγε και με το αίσθημα του αδικημένου, ακριβώς λόγω της αποβολής του Κώστα Σταφυλίδη, που δεν θα έπρεπε να υπάρξει ποτέ. Επίσης, λόγω της μη αποβολής του Ντεφό, ο οποίος κυριολεκτικά πήγε με δολοφονικό τάκλιν πάνω στον Κοντρέρας, στη φάση που ο Χιλιανός έβγαλε δύο φορές την μπάλα πάνω στη γραμμή και τελικά τραυματίστηκε.
Αυτός ο ΠΑΟΚ, λοιπόν, είναι ο ορισμός του παραλογισμού, για να επανέλθουμε στην αρχική μας συζήτηση. Αλήθεια, όμως, στον πάνθεον των ηρώων ποιοι παίρνουν θέση; Μήπως οι λογικοί; Το μάτι των ηρώων συνήθως γυαλίζει, όπως και των "ασπρόμαυρων" το βράδυ της 30ής Νοεμβρίου του σωτήριου έτους 2011 στο Λονδίνο. Την ημερομηνία, βεβαίως, δεν την αναφέρουμε τυχαία, μιας και θα τη θυμόμαστε και θα τη μνημονεύουμε για πολλά χρόνια στο μέλλον. Α, και να μην ξεχάσουν όλοι οι ΠΑΟΚτσήδες να ανάψουν μια λαμπάδα στον Άγιο Ανδρέα, μιας κι ήταν η μέρα της γιορτής του.
Λονδίνο όπως Κωνσταντινούπολη
Μέχρι την 26η Αυγούστου του 2010, η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή στιγμή του ΠΑΟΚ ήταν στο Χάιμπουρι, όταν το 1997 πήρε ευρωπαϊκή πρόκριση κόντρα στην Άρσεναλ. Τότε, τη σκυτάλη πήρε η πρόκριση κόντρα στη Φενέρμπαχτσε. Μια πρόκριση αξέχαστη.
Πλέον, η συζήτηση είναι αν η πρόκριση απέναντι στην Τότεναμ είναι ίσης αξίας ή μεγαλύτερης από αυτήν απέναντι στη Φενέρ. Δύσκολη η ερώτηση κι ακόμη πιο δύσκολη η απάντηση. Στην Κωνσταντινούπολη για πολλούς και διάφορους λόγους (αγωνιστική αξία των δύο ομάδων, τεράστια διαφορά στο μπάτζετ κ.τ.λ), αλλά κυρίως για την ιστορική της αξία, η πρόκριση ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΑ. Μήπως, όμως, δεν είναι εξίσου ΤΕΡΑΣΤΙΑ η πρόκριση απέναντι στην Τότεναμ;
Ο ΠΑΟΚ δεν πήρε ένα οποιοδήποτε αποτέλεσμα απέναντι στα "πετεινάρια" του Λονδίνου. Κέρδισε στην έδρα της την πιο φορμαρισμένη αυτή τη στιγμή –μαζί με τη Μάντσεστερ Σίτι- αγγλική ομάδα, μια ομάδα με μπάτζετ ιλιγγιώδες και παίκτες, όπως ο Μπέιλ και ο Μόντριτς, οι οποίοι στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο κοστίζουν μαζί όσο κοστίζει όλος ο ΠΑΟΚ επί έξι φορές! Μια ομάδα, που επίσης ήθελε τους βαθμούς της νίκης, για να περάσει στην επόμενη φάση, κάτι που σημαίνει ότι δεν ήταν αδιάφορη. Και το ότι δεν ήταν αδιάφορη φάνηκε στη φάση του τραυματισμού του Κοντρέρας από τον Ντεφό, ο οποίος αρχικά παραδέχεται το χτύπημα κι επειδή ο διαιτητής δεν έδωσε κάτι, δεν τήρησε καν το fair play, αλλά συνέχισε και πέτυχε και γκολ (που ακυρώθηκε, φυσικά).
Αν, λοιπόν, βάλουμε στη ζυγαριά τις δύο στιγμές, πιστεύετε ότι υπάρχει κάποια που υπερτερεί; Προσωπικά, τέτοια απάντηση δεν έχουμε να δώσουμε. Στη ζυγαριά του δικού μας μυαλού, η πρόκριση της Κωνσταντινούπολης επί της Φενέρ είναι ισάξια με αυτήν στο Λονδίνο κόντρα στην Τότεναμ.
Και οι δύο, όμως, θεωρούμε ότι είναι μεγαλύτερης αξίας από αυτήν κόντρα στην Άρσεναλ, η οποία, πάντως, σε τίποτε δεν χάνει την αίγλη της. Άλλωστε, δεν είναι αυτό το θέμα μας. Απλώς το αναφέρουμε για να χαριτολογήσουμε λέγοντας: ας κάνει ο ΠΑΟΚ έδρα του το Λονδίνο από δω και στο εξής, αφού του πάει τόσο πολύ η αγγλική πρωτεύουσα. Δυο φορές πήγε εκεί, δυο φορές έφυγε με θετικό αποτέλεσμα και πρόκριση. Συνολικά οι ελληνικές ομάδες στο νησί μετρούν 27 ήττες, τέσσερις ισοπαλίες και δύο –πλέον νίκες (μία του ΠΑΟΚ τώρα και μία της ΑΕΚ παλαιότερα). Αν λέει κάτι (και) αυτό…
Τώρα μετρά η διαχείριση
Όπως και να έχει, ο ΠΑΟΚ πήρε τεράστια νίκη –πρόκριση στην αγγλική πρωτεύουσα, η οποία μπορεί να του προσφέρει μεγάλα οφέλη, αν τη διαχειριστεί σωστά. Για την ακρίβεια, το μεγάλο στοίχημα πλέον είναι η ορθή διαχείριση της κατάστασης.
Οι ελληνικές ομάδες δεν έχουν πολλές τέτοιες ευρωπαϊκές στιγμές. Επομένως, εξ ορισμού ο ΠΑΟΚ κέρδισε πολλούς φίλους αυτό το βράδυ. Επίσης, ζέστανε και πάλι τον κόσμο του, αλλά και τους ίδιους τους παίκτες του, που είχαν αρχίσει να "ξενερώνουν" για τα καλά μετά τα αρνητικά αποτελέσματα στην Ελλάδα. Και εκτός των τειχών, όμως, αυτή η επιτυχία τον έκανε να ακουστεί σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ευρώπης. Κι αυτά δεν περνάνε στο ντούκου.
Όλα τα παραπάνω, και πολλά ακόμη που θα έρθουν ως παρεπόμενα, ο ΠΑΟΚ –ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ- πρέπει να δείξει τον επαγγελματισμό ως οργανωμένο σωματείο να τα διαχειριστεί. Ακόμη ακόμη ας βγάλει τις φανέλες των παικτών σε δημοπρασία (λέμε τώρα), ας πουλήσει συλλεκτικά κασκόλ, κάτι ας κάνει τέλος πάντων.
Κυρίως, όμως, να απαιτήσει από τις ελληνικές ποδοσφαιρικές αρχές τον ΣΕΒΑΣΜΟ που δικαιούται σε όλα τα επίπεδα. Είναι η ομάδα που "φορτώνει" ανελλιπώς με βαθμούς τη χώρα τα τελευταία δύο χρόνια κι αυτό πρέπει να το εισπράξει. Ταυτόχρονα, όμως, ο ίδιος ως ομάδα πρέπει να κοιτάξει και το ελληνικό του μέλλον. Είναι καιρός να ανακάμψει και να βρεθεί στα ψηλά σκαλιά. Και πρέπει και μπορεί!
www.sportdog.gr