στις μελλοντικές γενιές, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η προστασία των ζώων», υποστηρίζει η δικηγόρος και αρχηγός του ολλανδικού Κόμματος για τα Ζώα, του πρώτου και μοναδικού στον κόσμο -εκλεγμένου στ
ο κοινοβούλιο της χώρας του- κόμματος που προασπίζεται τα δικαιώματα των ζώων, Μαριάνε Θίμε.
Το Partij voor De Dieren (PvdD) κέρδισε 2 έδρες στο ολλανδικό κοινοβούλιο στις τελευταίες εθνικές εκλογές, τον Νοέμβριο του 2006. Η 39χρονη αρχηγός του PvdD υπογραμμίζει στην «Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία» ότι «η συστηματική εκμετάλλευση των ζώων από τον άνθρωπο συντελεί σημαντικά στην καταστροφή του πλανήτη μας αλλά και συνδέεται άμεσα με την κοινωνική ανισότητα».
Με ποιον τρόπο η εκμετάλλευση των ζώων συνδέεται με την κοινωνική ανισότητα;
«Στη χώρα μου, αλλά και σε άλλες χώρες του λεγόμενου προηγμένου δυτικού κόσμου, ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού πάσχει από παχυσαρκία, την ίδια στιγμή που εκατομμύρια συνάνθρωποί μας στις χώρες του τρίτου κόσμου όχι μόνο υποσιτίζονται, αλλά και πεθαίνουν από την πείνα.
Η παχυσαρκία -η οποία μάλιστα προκαλεί σοβαρές ασθένειες- οφείλεται κατά μεγάλο βαθμό στην υπερκατανάλωση κρέατος, που σημαίνει ότι καθημερινά εκατομμύρια ζώα σφάζονται για να καταλήξουν στο στομάχι κάποιου υπέρβαρου, αλλά και ότι τροφή που θα μπορούσε να καταναλωθεί από συνανθρώπους μας καταναλώνεται για να εκτραφούν τα ζώα, τα οποία θυσιάζονται για να ικανοποιήσουν τη λαιμαργία των υπέρβαρων. Σκεφτείτε ότι το 50% της παγκόσμιας παραγωγής δημητριακών καταναλώνεται από τα ζώα στα εκτροφεία.
Είναι επιτέλους καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι ο τρόπος που επιλέγουμε να ζούμε επηρεάζει άμεσα τη ζωή των συνανθρώπων μας, των ζώων και έχει αντίκτυπο στον πλανήτη μας. Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και των ζώων ως αναπόσπαστο κομμάτι του είναι η βασική θέση του κόμματός μας, γι' αυτό και η παρουσία μας στο κοινοβούλιο είναι απαραίτητη».
Μα η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος δεν θα έπρεπε να είναι προτεραιότητα όλων των κομμάτων;
«Ασφαλώς, αλλά δυστυχώς δεν είναι. Γι' αυτό και ο ρόλος μας στο κοινοβούλιο είναι κρίσιμος. Είμαστε ο μοναδικός μοχλός πίεσης, μιας και οι προτεραιότητες τόσο της κυβέρνησης όσο και των άλλων κομμάτων είναι πολιτικές που στοχεύουν στην εξασφάλιση όχι της κοινωνικής ευημερίας αλλά της υλικής ευμάρειας. Επί δεκαετίες κατασπαταλώνται νερό, ενέργεια και πρώτες ύλες για να ικανοποιηθεί η ανθρώπινη απληστία, αδιαφορώντας για τις μακροπρόθεσμες ολέθριες συνέπειες στον πλανήτη μας. Πολιτικές που οδήγησαν τον κόσμο στη σημερινή δεινή κατάσταση».
Αναφέρεστε στην παγκόσμια οικονομική κρίση;
«Ναι, μια κρίση που έχει τις ρίζες της στον καπιταλισμό, που στηρίζεται στην υπερκατανάλωση. Ένα οικονομικό σύστημα που για να επιβιώσει καλλιεργεί την απληστία και τη στρεβλή αντίληψη ότι ευτυχία σημαίνει υλική ευμάρεια».
Τη χώρα σας όμως δεν την έχει αγγίξει η κρίση, τουλάχιστον όχι τόσο όσο άλλες χώρες.
«Μπορεί να μην τη βιώνουμε στο βαθμό που τη βιώνετε στην Ελλάδα, αλλά φυσικά έχει αγγίξει και εμάς, αφού η ρίζα του προβλήματος δεν επικεντρώνεται στην εθνική πολιτική της κάθε χώρας αλλά στην εφαρμογή του καπιταλιστικού συστήματος τις τελευταίες δεκαετίες σχεδόν σε όλον τον κόσμο. Ζούμε στην εποχή της κυριαρχίας των αγορών που -κυρίως τα τελευταία 20 χρόνια- δρούσαν χωρίς τον παραμικρό κρατικό έλεγχο και κερδοσκοπούσαν ασύστολα και τα τελευταία δύο χρόνια η φούσκα έσκασε. Αλλά δεν θα έπρεπε να απορούμε.
Βασική αρχή του καπιταλισμού είναι η επίτευξη του κέρδους και στον καπιταλισμό δεν υπάρχουν ηθικοί φραγμοί, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ακόμα και τώρα που τα πράγματα έφτασαν σε οριακό σημείο, οι πολιτικοί παραμένουν αδρανείς, διατηρώντας έναν ρόλο διακοσμητικό».
Πού αποδίδετε τη στάση τους;
«Σε έλλειψη πολιτικής βούλησης. Στις θέσεις-κλειδιά βρίσκονται πολιτικοί που έχουν στενές σχέσεις με τις αγορές. Κοινά συμφέροντα συνδέουν την οικονομική και πολιτική ελίτ».
