φτάσαμε στο τέλος αυτής της χρονιάς.
Μιας χρονιάς που τα είχε όλα, για να είναι
ένα τίποτα. Μας γέμισε αγωνία, μας γέμισε ντροπή, μας γέμισε απόγνωση. Πάνω
απ’ όλα, όμως, κλόνισε το ηθικό και την περηφάνια μας. Γίναμε ζήτουλες για χρέη
άλλων, πλημμυρίσαμε απελπισία για την καλοπέραση ολίγων, νοιώσαμε μιζέρια
για την ευημερία εκλεκτών. Ένας λαός κατέβασε το κεφάλι για την άνευ ορίων
ποταπότητα των αρχόντων του. Και τώρα καλούμαστε να ετοιμαστούμε γιορτινά,
να φορέσουμε τα καλά μας και να υποδεχτούμε τον καινούργιο χρόνο, που μόνο
δώρα δεν θα μας φέρει. Ας μην περιμένουμε τίποτα από κανέναν, ας βρεθούμε
με τους αγαπημένους μας ανθρώπους, ας ορθώσουμε και πάλι το ανάστημά μας όπου χρειαστεί.
Εύχομαι από καρδιάς αυτή η χρονιά να είναι η αρχή μιας νέας Αναγέννησης.
Αφήνοντας πίσω τον Μεσαίωνα και τους αυλικούς, είναι βέβαιον ότι κάτι σπουδαίο
θα ξεμυτίσει.
Kαλα Χριστουγεννα και Καλη και γεματη Ελπιδα χρονια!
