η ζωή, βουβάθηκε, δεν ακούς λαλιά
τα νερά παγώσανε, στάθηκε το χιόνι
τα πουλάκια τρέμουνε μέσα στη φωλιά...
Ξάφνου στα μεσούρανα έλαμψε εν’ αστέρι
γελαστό και πρόσχαρο σαν αυγερινός
οι βοσκοί ξαφνιάστηκαν, τα κλαδιά λυγίζουν
κι άνοιξε ολόλαμπρος, πάλι ο ουρανός. logia.gr
