Όλοι ξέρουμε ότι η ξενομανία, ειδικά στους προπονητές, έχει χτυπήσει εδώ και χρόνια το ελληνικό πρωτάθλημα. Και μπορεί κατά καιρούς να έχουν έρθει κάποιοι σημαντικοί τεχνικοί, όμως υπάρχουν και πάμπολλοι που έπιασαν δουλειά κι έφυγαν νύχτα επειδή απέτυχαν, είτε λόγω ανικανότητας, είτε επειδή υπερεκτιμήθηκαν, είτε επειδή δεν μπόρεσαν να «δέσουν» με τα δεδομένα της παράδοξης ελληνικής πραγματικότητας.
Αυτή τη στιγμή είναι διπλάσιοι οι Έλληνες προπονητές από τους ξένους. Κι ένας βασικός λόγος, βέβαια, είναι η οικονομική κρίση.
Είναι διαφορετικό να πληρώνεις έναν αλλοδαπό τεχνικό, που θα χρειάζεται σπίτια, διερμηνείς, αυτοκίνητα, δικά του επιτελεία από το εξωτερικό, υψηλότερο συμβόλαιο κι άλλο έναν Έλληνα που αντιλαμβάνεται σε τι λούκι έχει μπει όλη η χώρα εδώ και δυο χρόνια. Είναι σαφώς φτηνότερος ο Έλληνας προπονητής.
Με εξαίρεση, λοιπόν, κάποιες από τις βαριές φανέλες, οι υπόλοιπες ομάδες δείχνουν να «μιλάνε» πλέον ελληνικά και να μην ψάχνουν δεξιά κι αριστερά για ξένους τεχνικούς. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, μέχρι το τέλος της σεζόν να έχει αυξηθεί η αναλογία:
ΞΕΝΟΙ:
Παναθηναϊκός: Φερέιρα
Ολυμπιακός: Βαλβέρδε
ΠΑΟΚ: Μπόλονι
Άρης: Πρόμπιερζ
Κέρκυρα: Γκράθια
ΕΛΛΗΝΕΣ
ΑΕΚ: Κωστένογλου
Ατρόμητος: Δώνης
Εργοτέλης: Καραγεωργίου
ΠΑΣ Γιάννενα: Αναστασιάδης
ΟΦΗ: Αναστόπουλος
Δόξα Δρ.: Κατσαβάκης
Παναιτωλικός: Τεννές
Πανιώνιος: Μάντζιος
Αστέρας Τρίπολης: Τσιώλης
Λεβαδειακός: Παράσχος
Ξάνθη: Ουζουνίδης
