333 Μεγαβάτ, που αντιστοιχεί στο 14% του εθνικού στόχου για την εξασφάλιση ενέργειας από ΑΠΕ. Τα επιχειρηµατικά σχέδια της Μονής χρονολογούνται από το 2005 και υλοποιούνται µέσω της εταιρείας Αιολική Νότιας Σκύρου Α.Ε., στην οποία η Μονή συµµετέχει µε ποσοστό 95%, ενώ το υπόλοιπο 5% ανήκει στην εταιρεία ΕΝΤΕΚΑ.
Οι επιχειρηµατικές βλέψεις των µοναχών έχουν εξοργίσει τους κατοίκους της Σκύρου, που µε οµόφωνες αποφάσεις τόσο του δηµοτικού συµβουλίου όσο και όλων των φορέων και των συλλόγων του νησιού ζητούν από το υπουργείο Περιβάλλοντος την ακύρωση της σχεδιαζόµενης επένδυσης, η οποία - όπως λένε - θα αποτελέσει ταφόπλακα για την οικονοµία και το περιβάλλον του νησιού.
Στο υπόµνηµά τους κάτοικοι και φορείς της Σκύρου µεταξύ άλλων επισηµαίνουν ότι: ♦ Η γιγαντιαία εγκατάσταση των ανεµογεννητριών είναι εξόφθαλµα ασύµβατη µε το µικρό µέγεθος του νησιού και θα µετατρέψει τη Σκύρο σε βιοµηχανική ζώνη παραγωγής ενέργειας, αλλοιώνοντας για πάντα τη φυσιογνωµία και την αισθητική της.
♦ Η εγκατάσταση σε προστατευόµενη περιοχή NATURA 2000 θα προκαλέσει µη αναστρέψιµη οικολογική καταστροφή, απώλεια σπάνιων ειδών και του φυσικού βιότοπου του σκυριανού αλόγου, σε µια από τις ωραιότερες και εντυπωσιακότερες περιοχές της Σκύρου, που αποτελεί τα τελευταία χρόνια πόλο έλξης όλο και περισσότερων επισκεπτών. Όπως υποστηρίζει η Επιτροπή Αγώνα, οι µοναδικοί που θα κερδίσουν από αυτή την επένδυση είναι οι επιχειρηµατίες, µια χούφτα µοναχών στον Άθωνα, που γι’ αυτούς η Σκύρος αποτελεί την κότα µε τα χρυσά αυγά.
Ανεµογεννήτριες στον… Θεό!
Η Επιτροπή Αγώνα, εκτός από την κινητοποίηση των πολιτών, προσπαθεί µε επιστηµονικά και νοµικά επιχειρήµατα να ακυρώσει την ιερή µπίζνα µε προσφυγές στο Συµβούλιο της Επικρατείας. Για να δείξουν το µέγεθος της σχεδιαζόµενης εγκατάστασης και τα προβλήµατα που αυτή συνεπάγεται, οι κάτοικοι στα υποµνήµατά τους παρουσιάζουν ανάγλυφα τα τεχνικά χαρακτηριστικά του έργου, τα οποία ξεφεύγουν από τα… εγκόσμια.
Συγκεκριμένα, όπως υπογραμμίζουν κάτοικοι και φορείς:
Το ύψος καθεμιάς από τις 111 ανεμογεννήτριες θα είναι 130 μέτρα.
Η βάση για την εγκατάσταση της καθεμιάς απαιτεί έκταση από 4 έως 7 στρέμματα.
Το μπετόν για τη στήριξη της κάθε ανεμογεννήτριας θα είναι από 730 έως 800 κυβικά, σύνολο 80.000 κυβικά. Μαζί με τα άλλα έργα ίσως ξεπεράσουν τα 90.000 κυβικά, αρκετά για ένα χωριό άνω των 3.000 κατοίκων!
Στο υπόμνημά τους οι κάτοικοι και οι φορείς επισημαίνουν ακόμα ότι η σχεδιαζόμενη ιερή επένδυση θα έχει ως αποτέλεσμα:
Την υποβάθμιση του νησιωτικού τοπίου, με τη μετατροπή ολόκληρης της νότιας Σκύρου σ’ ένα απέραντο νταμάρι.
Την προσβολή της ακεραιότητας της συγκεκριμένης προστατευόμενης περιοχής που ανήκει στο ευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο NATURA 2000 και είναι χαρακτηρισμένη ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας της Ορνιθοπανίδας (ΖΕΠ).
Την απειλή με εξαφάνιση της προστατευόμενης πανίδας και χλωρίδας, αφού από το νησί διέρχεται ένας από τους βασικούς διαδρόμους των μεταναστευτικών πουλιών.
Την καταστροφή του φυσικού οικοτόπου της μοναδικής παγκοσμίως φυλής του σκυριανού αλόγου, η οποία προστατεύεται βάσει του κανονισμού ΕΟΚ 2078/92 περί διατήρησης σπανίων ειδών αγροτικών ζώων, με συνέπεια να απειληθούν με εξαφάνιση τα λίγα ζώα που έχουν απομείνει.
Η Επιτροπή Αγώνα επισημαίνει ακόμα ότι πέρα από τις επιπτώσεις και τα προβλήματα, το έργο της Μονής καταστρατηγεί κάθε έννοια αναλογικότητας, αφού ένα μικρό νησί των 208 τ. χλμ. θα επωμισθεί το βάρος και θα υποστεί τις συνέπειες μιας εκ των μεγαλυτέρων αυτού του είδους βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Κάτοικοι και φορείς υποστηρίζουν ακόμα ότι αποτελεί δικαιολογία ο ισχυρισμός ότι η Σκύρος έχει υψηλό αιολικό δυναμικό και παραθέτουν διεθνείς στατιστικές, σύμφωνα με τις οποίες οι πιθανότητες για ανέμους πάνω από 4 μποφόρ (όπου αρχίζουν να περιστρέφονται οι Α/Γ), στη διάρκεια ενός ολόκληρου χρόνου, είναι 41% για τη Σκύρο, 66% για τη Μύκονο, 56%, για τη Νάξο και 68% για την Κάρπαθο.
