ΜΑΣ «ακουμπάει» η Αμερική. Από μακριά και με τον τρόπο της. Με τα δολάρια κι άλλοτε με τις βόμβες της. Κι όταν δεν επιτίθεται, μας προσφέρει τα φώτα της.
Και τον «πολιτισμό» της. Στην Ευρώπη που συχνά απεμπολεί τον δικό της πολιτισμό και υιοθετεί αμερικάνικα πρότυπα, τυλιγμένα σε χρυσόχαρτα και λουσμένα σε χρώματα φανταχτερά.
ΑΠ’ τις ΗΠΑ, λοιπόν στην Ευρώπη η «τέχνη» κι από ‘κει στην Ελλάδα της ‘κονόμας και της (απο)μίμησης. Τραγουδάμε, μιλάμε, ντυνόμαστε αμερικανικά, εκποδών τα αρχαία ελληνικά και η ντόπια κουλτούρα κι «αρέσουν στους βαρβάρους κάτι τέτοια». Τι άλλο διαθέτει το μαγαζί; Την «έπαλξη» της ιδιωτικής τηλεόρασης, όπου μπορεί καθένας τους να «εκφραστεί». Φτάνει να βγάζει τα λεφτά του κι ας γρονθοκοπεί το γούστο του μέσου έλληνα και την αισθητική του.
ΜΑΖΕΥΤΗΚΑΝ, λοιπόν, Ψινάκηδες κι όλο το κακό συναπάντημα για μια «παραγωγή» που στέλνει μηνύματα στα σπίτια και κάνει χαζούς/χαζές να χαχανίζουν ασταμάτητα. Και τι που είναι ένας ασυνήθιστος τύπος ο επικεφαλής που τον ντύνουν και τον «νουθετούν» πριν γίνει(;) γαμπρός; Δεν είναι ο «μόδιστρος» (Παράβας) που σκόρπαγε το γέλιο κι έσπαγες πλάκα με ανώδυνα υπονοούμενα. Είναι ο σύγχρονος «μόδιστρος» που υπερέβη τα εσκαμμένα κι όλοι τους καμαρώνουν. Για το είδος που έχει πέραση, για το…καλλιτεχνικό λιθαράκι στον «πολιτισμό» μας.
ΠΛΑΚΑ-πλάκα, λοιπόν, και τον τσάκωσαν για χρέη τον κ. Γαβαλά. Κατά νόμον και με τη λογική που υπαγορεύει πως δεν διασκεδάζεις σε νυχτερινά κέντρα (εγκαίνια) πριν αποδώσεις στην Πολιτεία τον οφειλόμενο ΦΠΑ. Βέβαια, κανένας δεν σε πείραζε αν είχες βγάλει όνομα και ήσουν «κάποιος», ωστόσο κάτι πάει να γίνει στην Ελλάδα της ρεμούλας και με τις χειροπέδες σφιχτές και κλειδωμένες. Να’ μαστε αισιόδοξοι; Κράτα μικρό καλάθι. Να υποθέσουμε πως μπήκε το νερό στ’ αυλάκι. Έχεις κι άλλους δρόμους το νερό για να ξεφύγει-υπάρχουν και οι πίσω πόρτες της φυλακής.
ΔΕΝ θα εξαφανιστεί ο παραπάνω κύριος-δεν θα τον στερηθούμε τηλεοπτικά. Δεν είναι Χριστοφοράκος για να το σκάσει-είναι μικρό ψαράκι. Ωστόσο, δεν πληρώνει αμέσως-η «πτώχευση» απαιτεί χρόνο και προϋποθέτει σκέψη και μαεστρία.
ΔΕΝ «είναι μέσα» κάποιοι για προσβολή της δημόσιας αιδούς, ας βρεθούν, τουλάχιστον, πίσω απ’ τα κάγκελα για χρέη προς το δημόσιο. Είναι κάποιο βήμα, φτάνει να ολοκληρωθεί.
