Αφιερωμένο στον Αντώνη Σαμαρά! Κάποτε υπήρχε μια Μύγα που κάθε βράδυ ονειρευόταν πως ήταν αετός και πετούσε πότε...
στις Άλπεις και πότε στις Άνδεις..Τις πρώτες στιγμές αυτό την τρέλαινε από ευτυχία· αλλά μετά από λίγο της προκαλούσε ένα αίσθημα αγωνίας, γιατί τα φτερά ήταν πολύ μεγάλα, το σώμα πολύ βαρύ, το ράμφος πολύ σκληρό και τα νύχια πολύ δυνατά· έτσι, όλα αυτά τα μεγάλα όργανα την εμπόδιζαν να κάθεται όπου ήθελε στα πλούσια γλυκά ή στις ανθρώπινες ακαθαρσίες και υπέφερε δίνοντας συνειδητά χτυπήματα με το κεφάλι στα τζάμια του δωματίου. Στην πραγματικότητα δεν ήθελε να πάει στα μεγάλα ύψη ή στους ελεύθερους χώρους, ούτε καν.
Αλλά όταν επέστρεφε στον εαυτό της λυπόταν με όλη της την ψυχή που δεν ήταν ένας Αετός ν' ανεβαίνει στα βουνά, και ένιωθε τρομερά θλιμμένη να είναι μια Μύγα, και γι αυτό πετούσε τόσο πολύ, και ήταν τόσο ανήσυχη, και στριφογύριζε τόσο, μέχρι που αργά τη νύχτα επέστρεφε να βάλει τους κροτάφους της στο μαξιλάρι.
