Μεταδίδονται με το βήχα και το φτάρνισμα. Κατά μέσο όρο, ένα παιδί στο Δημοτικό μπορεί να εμφανίζει 3-10 ιώσεις το χρόνο. Τα νήπια μπορεί να έχουν περισσότερες. Αν το παιδί ζει με καπνιστές, έχει αυξημένο κίνδυνο για κρυολογήματα.
Όπως αναφέρει ο παιδίατρος Στέλιος Παπαβεντζής στην «Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία», το πώς θα αντιδράσει ένας οργανισμός σε μια ίωση εξαρτάται από δύο παράγοντες: πρώτον, τη δύναμη και τη συγκέντρωση του συγκεκριμένου ιού και, δεύτερον, την άμυνα του παιδιού τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Αυτός είναι ο λόγος που ένας ιός περνάει μέσα από μια οικογένεια ή έναν παιδικό σταθμό και εκφράζεται κλινικά διαφορετικά, ανάλογα με την άμυνα του κάθε ατόμου, με αποτέλεσμα για παράδειγμα σε ένα παιδί να προκαλέσει πονόλαιμο, σε άλλο υψηλό πυρετό και σε άλλο επιπλοκή ωτίτιδας.
* Τα συμπτώματα της ίωσης
Συνήθως υπάρχει συνάχι και βήχας. Ο βήχας συχνά χειροτερεύει τη νύχτα. Μπορεί επίσης το παιδί να έχει πυρετό, συνήθως ήπιο που ανταποκρίνεται καλά στα αντιπυρετικά, πονόλαιμο, πονοκέφαλο, ανορεξία, κόπωση. Μερικές φορές τα παιδιά κάνουν εμετό ύστερα από επεισόδιο βήχα.
**Τι θεραπεία υπάρχει;
Συνήθως τα συμπτώματα εντείνονται κατά τη 2η με 3η ημέρα της ίωσης. Τα περισσότερα υποχωρούν σε μια βδομάδα, ενώ ήπιος βήχας μπορεί να παραμείνει ακόμα και για 2-4 βδομάδες.
Οσο ο οργανισμός εργάζεται να απομακρύνει τον ιό μπορούμε να ανακουφίσουμε τα συμπτώματα. Παρακεταμόλη και ιβουπροφένη είναι χρήσιμα για πόνο και πυρετό.
Δίνετε στο παιδί άφθονα υγρά, προσφέρετε τακτικά φαγητό αλλά μην το πιέζετε• είναι αναμενόμενο για λίγες μέρες να μη θέλει να φάει όπως συνήθως.
Τα διάφορα φάρμακα για το βήχα και το συνάχι δεν έχει βρεθεί να βοηθούν σημαντικά. Προσέξτε τι περιέχουν, καθώς μερικά μπορεί να είναι και επικίνδυνα! Πάντα να συμβουλεύεστε τον παιδίατρο.
Μη δίνετε αποσυμφορητικές σταγόνες για τη μύτη σε μωρό κάτω του έτους. Αν χρειαστεί, δώστε σταγόνες φυσιολογικού ορού/θαλασσινού νερού.
Μη δίνετε αντιβιοτικά. Δεν δρουν στην ίωση και μπορούν να κάνουν πιο δύσκολη τη θεραπεία μιας πραγματικής μικροβιακής λοίμωξης στο μέλλον.
**Πότε να ανησυχήσω;
Αν είναι βρέφος κάτω των 3-6 μηνών.
Αν το παιδί έχει δύσκολη, γρήγορη ή θορυβώδη αναπνοή.
Αν πονάει το αυτί του.
Αν έχει επίμονο υψηλό πυρετό, που δεν πέφτει εύκολα με αντιπυρετικό.
Αν έχει πυρετό με επίμονο πονοκέφαλο.
Αν ο υψηλός πυρετός διαρκεί πάνω από 48 ώρες.
Αν είναι ληθαργικό, δεν φαίνεται καλά, δεν έχει διάθεση ή, αντίθετα, είναι ευερέθιστο. Ιδιαίτερα εάν αυτά τα συμπτώματα επιμένουν και κατά το κατέβασμα του πυρετού.
Αν δεν μπορεί να πιει υγρά και αφυδατώνεται. Αν δεν πίνει τουλάχιστον τη μισή ποσότητα γάλακτος που συνήθως πίνει σε μια ημέρα ή εμφανίζει στεγνές πάνες.
Αν έχει ένα περίεργο αιμορραγικό εξάνθημα που δεν εξαφανίζεται πιέζοντας με το δάχτυλο - σαν μώλωπα.
Οτιδήποτε άλλο βρίσκετε περίεργο και ανησυχητικό.
Εσείς γνωρίζετε καλύτερα από κάθε άλλον το παιδί σας. Εμπιστευτείτε το ένστικτό σας και συμβουλευτείτε ή δείτε τον/την παιδίατρό σας σε κάθε αμφιβολία. Μια εξέτασή του μπορεί να είναι καθησυχαστική, ακόμα κι αν δεν σας δώσει κάποια συγκεκριμένη θεραπεία.
