όσο πιο σαφές γίνεται επιμένοντας να απαντά αρνητικά στις επιθέσεις… «φιλίας» του ΣΥΡΙΖΑ και να διαχωρίζει τη θέση τους από τη ρητορική που τις συνοδεύει.
Ο Περισσός εκτιμά ότι οι ζυμώσεις με σκοπό πολιτικές συμμαχίες στη σκιά της διάλυσης των κομμάτων εξουσίας, στα όρια της Αριστεράς, δηλαδή πέραν του Περισσού, οδηγούν στην«αθώωση» της σοσιαλδημοκρατίας και της Ε.Ε. στη βάση μιας ρητορικής που ανάγει το ζήτημα της κρίσης σε λάθος διαχείριση εκ μέρους του αστικού πολιτικού συστήματος και όχι στην ίδια τη φύση του.
Σε κάθε περίπτωση το ΚΚΕ, το οποίο μιλά για την επικαιρότητα του σοσιαλισμού, μένει προσηλωμένο στον στρατηγικό του στόχο, για τον οποίο εκ των πραγμάτων σήμερα δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις, σύμφωνα και με τις δικές του αναλύσεις. «Αυτό που λέμε εμείς αυτή τη στιγμή δεν είναι δυνατόν να γίνει, γιατί λείπει ο υποκειμενικός παράγοντας, λείπει το ισχυρό κίνημα», σημείωσε η Αλέκα Παπαρήγα σε κομματική εκδήλωση στο Μενίδι. Σύμφωνα με την ίδια, το ΚΚΕ επιδιώκει τη συμμαχία με την εργατική τάξη και τη φτωχή αγροτιά, ειδικά σε μια στιγμή που «έχεις έναν κόσμο που οδεύει στο προλεταριάτο».
Για την ηγεσία του Περισσού όλα – επομένως και η διέξοδος από την τρέχουσα κατάσταση – είναι ζήτημα του ποιος ελέγχει την εξουσία σε κάθε χώρα και όπως είπε πρόσφατα η Αλέκα Παπαρήγα «αν δεν ανατραπεί η εξουσία σε εθνικό επίπεδο, δεν μπορεί να αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης ούτε στην Ευρώπη ούτε αλλού».
Ο αγώνας, λοιπόν, σύμφωνα με το ΚΚΕ, έχει δύο σκέλη: από τη μία την πάλη στο καθημερινό επίπεδογια την ανατροπή ή παρεμπόδιση των μέτρων και από την άλλη την οργανωμένη πάλη για την αλλαγή τωνσυσχετισμών δύναμης «με πυρήνα τον τόπο εργασίας» και με προσανατολισμό τη ρήξη με ταμονοπώλια. Όπως άλλωστε είπε η Αλέκα Παπαρήγα στην παραπάνω εκδήλωση σχολιάζοντας θέσεις άλλων χώρων που καλούν σε εκδίωξη της τρόικας και του μνημονίου, «αν δεν απαλλαγείς από την εξουσία των μονοπωλίων στην Ελλάδα, δεν πρόκειται να απαλλαγείς από την τρόικα» καθώς «οι εδώ την καλέσανε, δεν ήρθαν μόνοι τους»…
