Όμως στην Τουρκία oı Kούρδοι πιστεύουν πως η αυτονομία δεν είναι πια αρκετή. Ως Κούρδοι ζητούμε τα δικαιώματα ενός έθνους, ενός λαού». Επικαλέστηκε το παράδειγμα του Κεμπέκ, που έκανε δυο φορές δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία του και προτείνει δημοψήφισμα στην Τουρκία, τονίζοντας «ότι αποτέλεσμα βγει, όπως αυτονομία, ομοσπονδία ή ακόμη και ανεξαρτησία θα μπορεί να εφαρμοστεί». Η Ζανά μεταξύ άλλων είπε τα εξής:
- Το Ιράν, η Τουρκία, η Συρία και το Ιράκ, ανεξάρτητα με τα προβλήματα που έχουν μεταξύ τους, σε ένα πράγμα είναι πάντα σύμφωνοι: Να κρατήσουν τους δικούς τους Κούρδους υπό τη δική τους κατοχή.
- Τα Ηνωμένα Έθνη αναγνωρίζουν στα έθνη το δικαίωμα να ορίσουν τα ίδια τη μοίρα και το μέλλον τους. Η πολιτική των απειλών εναντίο των Κούρδων επιτέλους πρέπει να τελειώσει. Θα πρέπει να είναι σε θέση οι Κούρδοι να ορίσουν οι ίδιοι το μέλλον τους στα δικά τους εδάφη. Η ανεξαρτησία, η αυτονομία, η ομοσπονδία, είναι δικαίωμα των Κούρδων.
- Ο λαός της περιφέρειας του Κεμπέκ, κάθε τέσσερα χρόνια πηγαίνει στις κάλπες και εκφράζεται, αποφασίζει για την τύχη και το μέλλον του. Άλλοι ψηφίζουν υπέρ της ανεξαρτησίας, άλλοι υπέρ της αυτονομίας και άλλοι υπέρ της ομοσπονδίας. Ο λαός του Κεμπέκ αποφασίζει με την ψήφο του για το δικό του μέλλον. Αυτό είναι η φωνή του λαού και στη φωνή του λαού κανείς δεν πρέπει να δείχνει ασέβεια. Κατά την άποψή μου, ήλθε η ώρα οι Κούρδοι να αποφασίσουν για το μέλλον τους με δημοψήφισμα.
- Κάποιοι από τους Κούρδους που ζουν στην Τουρκία, θέλουν αυτονομία. Πόσοι είναι αυτοί, ξέρουμε; Θα πρέπει να γίνει μια συζήτηση γύρω από αυτό το θέμα. Στην αρχή θέλαμε αυτονομία, όμως τώρα αυτό για πολλούς από τους Κούρδους της Τουρκίας δεν είναι αρκετό.
- Η Τουρκία μπορεί να επιλέξει ένα ομοσπονδιακό σύστημα, όπως αυτό της Γερμανίας. Οι Άγκυρα θα αποφασίζει για τα ομοσπονδιακά θέματα και οι Κούρδοι θα πρέπει να μπορούν να αποφασίζουν για τα δικά τους τοπικά-περιφερειακά θέματα. Οι Κούρδοι πρέπει να πάνε σε δημοψήφισμα και όλος ο κόσμος θα πρέπει να αναγνωρίσει και να αποδεχτεί τα αποτελέσματα αυτού του δημοψηφίσματος.
Πρόκειται για κρίσιμη τομή στην πορεία του Κουρδικού κινήματος. Η Λειλά Ζανά μια σημαντικότατη προσωπικότητα. Ως εκλεγμένη το 1991 βουλευτής του τουρκικού κοινοβουλίου καθαιρέθηκε τον Δεκέμβριο του 1994 μαζί με τρία ακόμα μέλη του Κοινοβουλίου λόγω χρήσης της κουρδικής γλώσσας στο Κοινοβούλιο και στη συνέχεια καταδικάσθηκε σε δεκαπενταετή κάθειρξη και αφέθηκε ελεύθερη μετά από δέκα έτη, χάρη, μεταξύ άλλων, στην ανακήρυξή της από τη Διεθνή Αμνηστία το 1994 ως κρατουμένης λόγω πεποιθήσεων, στη βράβευσή της από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 1995 με το Βραβείο Ζαχάρωφ, σε μια απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 2001 και στην έναρξη της προετοιμασίας για την προσχώρηση της Τουρκίας στην ΕΕ. Καταδικάστηκε εκ νέου στις 4-12-2008 σε δεκαετή κάθειρξη, με την κατηγορία ότι μέσω των δηλώσεών της για το τέλος της βίας στη Νοτιανατολική Τουρκία και για την αναγνώριση της κουρδικής γλώσσας ως ισότιμης γλώσσας στη διοίκηση και την εκπαίδευση, έδρασε «σαν μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης». Της έχει αφαιρεθεί το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι βάσει του άρθρου 53/1 του τουρκικού ποινικού κώδικα. Τέλος, τον Απρίλιο του 2011, το τουρκικό Ανώτατο Δικαστήριο απαγόρεψε σε 12 υποψηφίους, μία εκ των οποίων ήταν η Λειλά Ζανά, να κατέβουν στις γενικές εκλογές του Ιουνίου. Το Ανώτατο Δικαστήριο επεσήμανε ότι ακύρωσε την υποψηφιότητα των 12 επειδή είχαν προηγουμένως κατηγορηθεί για πολιτικό ακτιβισμό!
Οι εξελίξεις στην περιοχή αναμένονται ραγδαίες, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου στο αντιπολεμικό κίνημα.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
diktiospartakos.blogspot.com
