Συνολικά η κεντροαριστερά χρειάζεται σήμερα να απαλλαγεί από τις προλήψεις και τα πανίσχυρα δόγματα των αγορών που ακυρώνουν την πρόοδο των πολιτών. Χρειάζεται να αποθεοποιήσει τις αγορές και να τις τοποθετήσει ως είδος και νοηματικά μαζί με τις υπόλοιπες «χρήσιμες πλουτοπαραγωγικές πηγές» της κάθε κοινωνίας. Τέλος να δώσει τον αγώνα για την αύξηση της ισχύος των κοινωνιών απελευθερώνοντας τες από αυτά τα δόγματα.
Στην κεντροαριστερά δεν χρειαζόμαστε απλώς 100αδες πολιτικούς αποκεφαλισμούς, κάθαρση και ιδεολογική επιστροφή στο 1970, με ανάλογες αλλαγές στις ηγεσίες. Χρειαζόμαστε να βρεθούμε σε επαφή με σύγχρονα παγκόσμια πλειοψηφικά κινήματα και δυνάμεις των πολιτών. Ξεκινώντας από τους Έλληνες αγανακτισμένους, τους indigados, τους αμεσο δημοκρατικούς, τους πειρατές έως τα διάφορα Occupy και τους οικολόγους. Υιοθετώντας ολόκληρη αυτή την νέα κεντροαριστερά και παγκόσμια διανοητική δύναμη, έχουμε το πολιτικό υπόβαθρο και το υποκείμενο πάνω στο οποίο κινείται το μέλλον.
Ένα μέλλον συγκρουσιακό. Ένα μέλλον που είναι μάταιο να ελπίζουμε ότι θα ενταχθεί σε ένα παλιό σύστημα που κλείνει ερμητικά και αποσαρθρώνεται με κάθε τρόπο. Ένα μέλλον που δεν μπορεί να καταταγεί απλώς στο περιθώριο. Και όσοι σήμερα το τοποθετούν εκεί, αποτελούν -είναι εμφανές νομίζω- το καθεστώς που συγκρούεται με την νέα κεντροαριστερά. Το καθεστώς που οφείλουμε να ανατρέψουμε ώστε να υπάρξει πρόοδος και η είσοδος της νέας κεντροαριστεράς στο Ιστορικό προσκήνιο. Ιδέες υπάρχουν και γεννιούνται συνεχώς νέες γύρω μας παντού. Ο χώρος για να εφαρμοστούν πρέπει να κατακτηθεί.
Ως αριστεροί οφείλουμε να αναζητήσουμε τρόπους προόδου του πολιτικού πολιτισμού και όχι ομαλοποίηση της τραπεζικής αγοράς, μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας, αποχώρηση του κράτους από την οικονομία και αύξηση της ρευστότητας. Ούτε φυσικά τρόπους βίαιης ανακατανομής πλούτου. Η ανακατανομή πλούτου έπεται της χειραφέτησης των πολιτών διότι χωρίς αυτή γυρίζουμε συνεχώς στο ίδιο μέρος. Χρειαζόμαστε τρόπους χειραφέτησης ριζοσπαστικοποίησης και άμεσης δημοκρατικής παρέμβασης του πολίτη στα κοινά.
Με φοβισμένο λαό ή χωρίς τον λαό είμαστε στο έλεος των αγορών, των ΜΜΕ, του ανταγωνισμού, της διαφθοράς του βαθέους κράτους και της εξαγοράς. Με χειραφετημένο λαό δεν υπάρχει διαφθορά, δεν υπάρχει σπατάλη πόρων, δεν υπάρχει αναξιοκρατία, δεν υπάρχει συσσώρευση πλούτου, δεν υπάρχει κοινωνική αδικία δεν υπάρχει βαθύ κράτος, δεν υπάρχει σπατάλη μέσων και πόρων έλλειμμα δημοκρατίας και φόβος. Ο χειραφετημένος πολίτης γύρω μας προβάλει αιτήματα και αυτό δημιουργεί πολιτική κινητικότητα και φέρνει αλλαγές. Η χειραφέτηση και η γνώμη δεν είναι προνόμιο των επωνύμων ούτε τηλεοπτικό προϊών. Η χειραφέτηση και η γνώμη είναι η αρματωσιά του καθενός πολύτιμη στο αγώνα. Τίποτα δεν έρχεται από τα πάνω αλλά όλα γεννιούνται από κάτω και επιβάλλονται. Η πρόοδος προϋποθέτει ρήξη. Ρήξη με ότι επιχειρεί να μας σταματήσει, να μας εξημερώσει με όσα μισούμε, να μας τα παρουσιάσει ως αυτονόητο ή μοιραίο και μονόδρομο την ήττα και όλα όσα για τα οποία διαδηλώνουμε.
Είναι αλήθεια ότι διαδηλώνουμε μπερδεμένοι, αναζητώντας δικαιοσύνη, ανθρωπότητα, ισότητα στην ευκαιρία, όμως αυτό μας κάνει αριστερούς και προοδευτικούς. Μας κάνει φορείς του νέου σε ένα κόσμο στάσιμο που επιδιώκει την επιστροφή του σε ένα βρώμικο σπάταλο, και καταναλωτικό παρελθόν αδικίας Ένα παρελθόν εξοργιστικής αποκτήνωσης ανθρώπων, ακύρωσης ιδεών, θεσμών, αξιών.
Πιασμένοι στα δόγματα και στις προλήψεις και στα πρόσωπα φορείς του παρελθόντος δεν αντιλαμβανόμαστε το μέλλον που είναι ήδη εδώ είμαστε εμείς με το πλήθος των αταξινόμητων ιδεών μας.
Ένα από τα μεγαλύτερα Σοσιαλιστικά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα του κόσμου, ένα κίνημα που δημιουργήθηκε και επιβίωσε επειδή το θέλησαν οι «κάτω», δεν μπορεί να περιμένει καθοδήγηση από τα πάνω και δεν μπορεί να περιμένει απλώς νέο ηγέτη. Πρέπει να τεθεί στην πρωτοπορία της αλλαγής συσχετισμού δυνάμεων μεταξύ κοινωνιών και αγορών. Στην πρωτοπορία για την δημοκρατία και την χειραφέτηση του πολίτη ώστε με αυτόν στο πλάι του, να τοποθετήσει σταδιακά τις αγορές εκεί που ανήκουν νοηματικά και ειδολογικά. Μαζί με τις υπόλοιπες «χρήσιμες πλουτοπαραγωγικές πηγές» της κάθε κοινωνίας.
Το παραπάνω κείμενο το έγραψα για να μαζέψω 50-100 υπογραφές από τα κάτω και το διαδίκτυο να το στείλω στο ΠΑΣΟΚ και σε όλα τα κόμματα της Κεντροαριστεράς φυσικά, μήπως επηρεάσει κάποιον εκεί στα ψηλά. Ποτέ δεν ξέρεις το μπορείς να κάνεις αν δεν το κάνεις . Έτσι βγήκε και ένα ωραίο αρθράκι για το blog μας.
