Επίσης, ενέπνευσε τους ντόπιους αγγειοπλάστες και βαφείς για να δημιουργήσουν τις δικές τους αναπαραστάσεις και να τις εμπλουτίσουν με τα δικά τους τοπικά στοιχεία. Αυτό περιγράφεται στη νέα διδακτορική διατριβή από το πανεπιστήμιο του Gothenburg της Σουηδίας.
Η Niki Eriksson, που μελέτησε την αρχαία αττική αγγειοπλαστική που βρέθηκε στην Κύπρο, επισημαίνει ότι αγγεία εισάγονταν στο νησί από τις αρχές του 500 π.Χ. μέχρι τα τέλη του 300 π.Χ. Παράλληλα τονίζει ότι η ανάλογη διασπορά που υπάρχει στην ανατολική Μεσόγειο υποδεικνύει ότι ένα μεγάλο μέρος των εισαγωγών στην Κύπρο βασιζόταν στον ίδιο εμπορικό μηχανισμό, που τον χειρίζονταν Φοίνικες. Ωστόσο, υπάρχουν λόγοι να πιστεύουμε ότι υπήρχαν άμεσες εμπορικές επαφές με την Αθήνα καθώς ιδιώτες που επισκέφθηκαν την Αθήνα έφεραν πίσω αγγεία στην Κύπρο.
Οι αρχαίοι Κύπριοι έδειχναν μια ιδιαίτερη προτίμηση στα αγγεία πόσης και στα αρωματοδοχεία. Η Nikki Eriksson αναφέρει ότι οι Κύπριοι ήθελαν να κατέχουν ένα πολύτιμο αγγείο κεραμεικής που θα μπορούσαν να το χρησιμοποιούν στις καθημερινές τους δραστηριότητες ενώ την ίδια στιγμή, να τιμούν τους θεούς και τους προγόνους τους. Οι κρατήρες, μεγάλα αγγεία όπου αναμιγνύονταν νερό και κρασί, αποτελούσαν τα πιο δημοφιλή αναθήματα και συνήθως χρησιμοποιούνταν κατά την διάρκεια θρησκευτικών τελετών.
Οι εικονογραφικές αναπαραστάσεις αντανακλούν την φαντασία τον αρχαίων Ελλήνων. Μελετώντας κάποιος την εικονογραφία θα μπορεί να βαδίσει στα χνάρια της τέχνης, θα δεί την προσωπικότητα των αγγειοπλαστών αλλά και το εύρος των επιθυμιών των διαφορετικών πελατών τους.
Η δημοτικότητα ενός αγγείου οφειλόταν όχι μόνο στην υψηλή ποιότητά του αλλά και στην πλούσια εικονογραφία του, που έδινε την δυνατότητα στον πελάτη να το χρησιμοποιεί σε διαφορετικές περιστάσεις όπως για παράδειγμα στις θρησκευτικές τελετές των ιερών όπου οι τελετουργίες και τα οπτικά σύμβολα που απεικονίζονταν στα αγγεία βοηθούσαν τους κατοίκους του νησιού να δημιουργήσουν μια κοινή ταυτότητα και κουλτούρα.
